Велямічы

Адміністрацыйны цэнтр Веляміцкага сельсавета. Размешчаны за 5 км на поўдзень ад Давыд-Гарадка, за 4 км на захад ад Турскога, за 2 на ўсход ад Альпеня. Цэнтр сельгаскага кааператыва «Веляміцкі», былога калгаса «За Радзіму».

Аграгарадок Велямічы Ільінская царква і званіца Краіна Беларусь Вобласць Брэсцкая Раён Столінскі Сельсавет Веляміцкі Каардынаты HGЯO Першая згадка 1392 Вышыня цэнтра 128 м Колькасць двароў 689 Насельніцтва 1 825 чалавек (2002) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1655 Паштовы індэкс 225550 Аўтамабільны код 1 Велямічы на карце Беларусі ±

Велямічы на Вікісховішчы

У архіўных крыніцах упершыню ўзгадваюцца ў 1392 разам з вёскай Альшаны. У XVI—XVIII стагоддзях вёска ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 года — у складзе Расійскай імперыі. Землямі ў вёсцы валодалі Ранцэвічы, Ляшкевічы-Зяновічы-Альпенскія і іншыя шляхецкія роды.

З 1921 годзе ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі. З 1939 года ў складзе Беларускай ССР.

У 1886 годзе насельніцтва вёскі скадала 95 двароў і 530 жыхароў. Паводле перапісу 1897 года ў вёсцы налічваўся 161 двор і 1234 жыхары. Па стане на 1921 год вёска налічвала 240 двароў і 1557 жыхароў. У 1939 годзе — 288 двароў і 2504 жыхароў.

Напярэдадні Вялікай Айчыннай вайны насельніцтва вёскі складала 419 двароў і 1676 жыхароў. У 1943 годзе нямецка-фашысцкія захопнікі спрабавалі спаліць вёску, забілі 16 мясцовых жыхароў.

У 1970 годзе ў Вёсцы налічвалася 556 двароў і 2037 жыхароў. У 1980 годзе — 2015 насельнікаў. Па стане на 1996 год налічвалася 685 двароў і 2004 жыхары. На пачатку 2002 года насельніцтва вёскі складала 689 двароў і 1825 жыхароў.

Традыцыйная вёска дзеліцца на 2 мікравёскі: з усходу знаходзяцца Рагі, а з захаду Шляхта.

 

Аддзяленне сувязі, дом культуры, бібліятэка, сярэдняя школа, яслі-сад.

Вёска размяшчаецца на паўночным беразе возера Сіяцы.

• У напрамку Давыд-Гарадка непадалёк ад вёскі знаходзіцца група археалагічных помнікаў «Велямічы». Падчас археалагічных раскопак там былі знойдзены сотні пахаванняў. Самыя раннія з іх адносяцца да пачатку хрысціянскай эры. Былі знойдзеныя прадметы побыту таго часу: гліняны посуд, жалезныя нажы, а таксама бронзавыя ўпрыгожанні і іншыя прадметы. Рэшткі слядоў пасяленняў плямёнаў зарубінецкай культуры таксама былі знойдзены недалёка ад могільнікаў.
• Царква Святога прарока Ільі (Веляміцкая Ільінская царква). Пабудаваная ў 1881 годзе на месцы царквы 1724 года пабудовы.   Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 112Г000678шыфр 112Г000678
• У 0,5 км на паўночны ўсход ад могільніка-2 знаходзіцца селішча перыяду ранняга жалезнага веку,   Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113В000679шыфр 113В000679
• Царква хрысціян веры евангельскай

• Іван Андрэевіч Мамайка (нар. 1974) — беларускі палітык.