ویکی‌نبشته
فارسی PersianFrançaisEnglish

کلیات سعدی/غزلیات/آفتاب از کوه سر بر می‌زند

< کلیات سعدی‏ | غزلیات
→
غزلیات از سعدی
تصحیح محمدعلی فروغی
آفتاب از کوه سر بر می‌زند
←

۲۳۴– ط

 آفتاب از کوه سر بر میزندماهروی انگشت بر در میزند 
 آن کمان ابرو که تیر غمزه‌اشهر زمانی صید دیگر میزند 
 دست و ساعد میکشد درویش راتا نپنداری که خنجر میزند 
 یاسمین بوئی که سرو قامتشطعنه بر بالای عرعر میزند 
 روی و چشمی دارم اندر مِهر اوکاین گهر میریزد آن زَر میزند 
 عشق را پیشانئی باید چو میختا حبیبش سنگ بر سر میزند 
 انگبین رویان نترسند از مگسنوش میگیرند و نشتر میزند 
 در بروی دوست بستن شرط نیستور ببندی سر بدر[۱] بر میزند 
 سعدیا دیگر قلم پولاد دارکاین سخن آتش بنی در میزند[۲] 

  1. ↑ بدل.
  2. ↑ شکل غلط قبلی: ...آنش...
برگرفته از «https:https://www.duhoctrungquoc.vn/drive/index.php?lang=fa&q=کلیات_سعدی/غزلیات/آفتاب_از_کوه_سر_بر_می‌زند&oldid=172490»