ארון הברית

דער ארון הקודש איז געווען אזוי הייליג, אז מען האט איר נישט געטארט אנרורען, און ווער עס האט איר אנגערורט איז באלד געשטארבן. דערפאר האט מען אויף איר ארויפגעזעצט צוויי שטאנגען כדי צו טראגן דעם ארון.

אויפן ארון הברית איז געוועזן די כרובים, וואס איז געווען סטאַטוען אויסגעטשעטש פון צוויי מלאכים מיט א מענטשנס געזיכט און א קערפער פון א חיה (א לייב אדער א אקס) מיט 2 פליגלען וואס יעדע איינע איז געווען לאנג 5 איילן (אומגעפער 2.5 מעטער). דאס איז געווען כדי צו היטן אויפן הייליגן קאסטן.

דער ארון איז געלעגן אינעם קודש הקדשים, אויף א שטיין וואס הייסט אבן הפינה, און אין געוויסע מלחמות האט מען דאס מיטגעטראגן כדי גאט זאל העלפן ביים קריג. ”וַיָּבֹא הָעָם, אֶל-הַמַּחֲנֶה, וַיֹּאמְרוּ זִקְנֵי יִשְׂרָאֵל, לָמָּה נְגָפָנוּ יְהוָה הַיּוֹם לִפְנֵי פְלִשְׁתִּים; נִקְחָה אֵלֵינוּ מִשִּׁלֹה, אֶת-אֲרוֹן בְּרִית יְהוָה, וְיָבֹא בְקִרְבֵּנוּ, וְיֹשִׁעֵנוּ מִכַּף אֹיְבֵינוּ” (שמואל א' ד')