Ming Deniz Seferleri

Çin İmparatoru Yongle, 1403'te bir hazine filosu inşa edilmesini emretti. Bu büyük inşa projesi, Güney Çin Denizi ve Hint Okyanusu'nun uzak kıyılarına ve adalarına erişen geniş kapsamlı keşif seferleri yapmayı mümkün kıldı. Amiral Zheng He, düzenlenecek seferler için hazine filosuna komuta etmekle görevlendirildi. İlk altı yolculuk Yongle döneminde (1402-1424) gerçekleşirken, son ve yedinci yolculuk Xuande döneminde (1425-1435) gerçekleşti.

İlk üç sefer Hindistan'ın Malabar Sahili'ndekiKalikut'a (Kozhikode), dördüncü sefer ise Basra Körfezi'ndeki Hürmüz Boğazı'na kadar uzandı. Son üç seferde, filo Arap Yarımadası ve Doğu Afrika'ya kadar ulaşıldı.

Ming keşif filosu yoğun bir şekilde silahlandırılmıştı ve Çin'in gücü ile zenginliğini dünyaya göstermek için çok büyük miktarda hazine taşıyordu. Kralları ve yöneticileri kendilerini Çin'in haraçgüzarı olarak ilan etmeye istekli olan birçok ülkenin elçisini yanlarında getirdiler. Yolculuklar sırasında, Chen Zuyi'nin korsan filosunu Palembang'da yok ettiler. Kral Alekeshvara'nın Kotte krallığını ele geçirdiler ve Kuzey Sumatra'da Semudera güçlerini yendiler. Çin'in denizcilik atılımları, birçok yabancı ülkenin gerek askeri gerek de siyasi üstünlük yoluyla Çin vergi sistemi'ne (haraçgüzarlık sistemi) dahil edilmesini sağladı ve bu devletleri Çin'in etki alanına soktu, böylece bu devletler Ming süzerenliği altında daha büyük bir Çin dünya düzeninin parçası haline geldi. Ayrıca Çinliler, bölgenin ülkelerini entegre ettikleri, ülkeleri birbirlerine ekonomik ve politik düzeyde birbirlerine bağlayan geniş bir deniz ağı kurarak burada kontrolü sağladılar.

Ming deniz seferleri, siyasi gücü büyük ölçüde imparatorluk lütuf ve ayrıcalıklarına bağımlı olan hadımlar tarafından yönetildi ve denetlendi.

Sivil memurlar, Ming Hanedanlığı'nın devlet sistemi içinde hadımlara karşı ana muhalefet ve deniz seferlerine karşı olan gruptu. Deniz seferlerinin sonlarına doğru, İmparator Yongle'nin ölümünden sonra hadımlar yavaş yavaş gözden düşüp bu büyük çaplı seferleri yürütme yetkisini kaybederken, sivil hükûmet devlet bürokrasisi içinde üstünlük kazandı. Seferlerin sonu, devlet güdümünde ve denetimi altında bir ticaretin, elit tabakanın ekonomik çıkarlarıyla örtüşmemesi sonucu geldi çünkü uzak mesafe deniz ticareti, yerelleşmiş özel ticarete karşı dengeleyici bir rol oynuyordu ki bu da bu ticaretten faydalanan yerel yetkililerin tepkisini çekti.

15. yüzyılın başlarındaki deniz seferleri boyunca, Ming Hanedanlığı gücünü daha güneye ve batıya göstererek üstün bir deniz gücü haline geldi. Seferlerin asıl amacı, gemilerin büyüklüğü, filonun büyüklüğü, kullanılan rotalar, kullanılan deniz haritaları, ziyaret edilen ülkeler ve taşınan kargo gibi konular hakkında hala çok fazla tartışma devam etmektedir.