Blokflüt

Yan flütten ayırt etmek için "düz flüt" de denir:

Sol el ağızlığa sağ el kuyruğa gelir

Blok flüt genellikle plastik veya ağaçtan, bazen de fildişinden yapılır. Yedisi üstte,biri altta olmak üzere sekiz deliği vardır. Ses alanı yaklaşık iki oktavdır,ancak usta bir çalıcı kromatik olarak iki oktav ve bir beşliye çıkabilir. Başlıca çeşitleri, sopranino,soprano, alto, tenor ve bas blokflüttür. Bunlardan "soprano do blokflüt" okullarda müzik eğitiminde kullanılmaktadır.

Orta Çağ’ın başlarından beri Avrupa’da sevilen bir çalgı olan blok flütün günümüzdekilere benzeyen örnekleri 15. yüzyılın başlarında ortaya çıktı. 16. ve 17. yüzyıllarda iyice yaygınlık kazanan çalgının ses genişliği üzerinde yapılan değişikliklerle iki oktava ulaştı ve iki yüzyıl boyunca Rönesans ve Barok müziğinde önemli yer tuttu. Bach, Vivaldi, Handel, Corelli, Monteverdi, Sammartini, Gluck gibi besteciler blok flüt için eserler yazdılar. 1750'lilerden sonra blok flüt eski önemini yitirerek yerini Klasik ve Romantik dönemlerin ihtiyaçlarına cevap verebilen,ifade gücü daha yüksek ve kapsamlı bir çalgı olan yan flüte bıraktı.

20. yüzyıl başlarında blok flüt yapımcısı ve virtüözü bir İngiliz olan Arnold Dolmetsch enstrümanı yeniden canlandırdı. Günümüzde, öğrenmesinin kolay olması, küçük çocukların da çalabilmesi, pahalı olmaması, kolayca taşınabilmesi, özellikle plastik blokflütlerin fazla bakım gerektirmemesi, solo ve topluluk müzikleri için uygun olması, geniş bir repertuvarının olması gibi nedenlerle okullarda eğitim amaçlı olarak kullanılmaktadır.