โรคคุดทะราด

ภายหลังจากที่เชื้อโรคเข้าสู่ร่างกายทางบาดแผลแล้วประมาณ 3-6 สัปดาห์ จะเกิดโรคระยะแรกคือ มีตุ่มนูนคล้ายหูดที่ผิวหนัง ตุ่มนี้เรียกว่า ตุ่มแม่ (mother yaw) ต่อมาอีกหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน ตุ่มนี้จะค่อย ๆ มีขนาดใหญ่ขึ้นเป็นตุ่มนูนแดง หรือเป็นแผล หรือโตคล้ายดอกกะหล่ำปลี ต่อมน้ำเหลืองซึ่งอยู่ในบริเวณใกล้แผลอาจจะอักเสบและบวมโต ในระยะแรกผู้ป่วยบางคนอาจมีอาการไข้ แผลคุดทะราดจะพบได้ทั่วร่างกาย มีตุ่มนูนและผิวหนังหนาขึ้น พบที่ฝ่ามือและฝ่าเท้า ทำให้เกิดอาการเจ็บปวดมากจนเดินหรือทำงานไม่ได้ ผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการรักษาส่วนใหญ่จะหายเองได้ในระยะแรก มีประมาณร้อยละ 10 ที่ไม่หายและเข้าสู่ระยะหลังของโรค มีการทำลายของผิวหนังและกระดูก ทำให้เกิดความพิการ โรคคุดทะราดทั้งระยะแรกและระยะหลังอาจหายเอง และอาจกลับเป็นใหม่ได้

เชื้อโรคคุดทะราด จะพบอยู่ตามบาดแผลที่ผิวหนัง หรืออยู่ที่เยื่อบุช่องปากและจมูกติดต่อได้โดยการสัมผัสกับน้ำเหลือง น้ำหนองที่บาดแผลคุดทะราดโดยตรง หรือติดจากของใช้ที่แปดเปื้อนเชื้อหรืออาจติดโดยแมลงนำเชื้อโรคมาเข้าสู่ร่างกายทางรอยถลอกหรือบาดแผล ผู้ป่วยที่มีบาดแผลเป็น ๆ หาย ๆ จะแพร่เชื้ออยู่ได้นานหลายปี การป้องกันและควบคุมโรคทำได้โดยให้การศึกษาแก่ประชาชน ให้คำแนะนำเกี่ยวกับอนามัยส่วนบุคคล มีการเฝ้าระวังโรคอย่างต่อเนื่อง รวมทั้งให้การรักษาผู้ป่วยและผู้ที่สัมผัสโรค