ฮิปฮอป

ฮิปฮอป ทั้งในแง่ที่เป็นแนวเพลง และเป็นวัฒนธรรมนั้น ก่อกำเนิดขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1970 ช่วงที่การรวมตัวแบบบล็อกพาร์ทีได้รับความนิยมทวีขึ้นอย่างยิ่งในนครนิวยอร์ก โดยเฉพาะในหมู่ยุวชนอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันที่อาศัยในเดอะบร็องซ์ ในการรวมตัวดังกล่าว ดีเจจะเล่นเพลงป็อปโดยใช้เครื่องเล่นแบบเทิร์นเทเบิลสองตัวพร้อมกับดีเจมิกเซอร์ และการแร็ปก็พัฒนาขึ้นจากการที่ศิลปินพูดหรือร้องไปตามทำนองบีตที่เล่นนี้เอง แต่ฮิปฮอปไมได้รับการบันทึกเสียงอย่างเป็นทางการเพื่อนำไปเล่นตามวิทยุหรือโทรทัศน์จนกระทั่ง ค.ศ. 1979 เหตุผลหลัก คือ ภาวะอัตคัดทางการเงินในช่วงที่ฮิปฮอปถือกำเนิด ประกอบกับฮิปฮอปไม่เป็นที่ยอมรับภายนอกชุมชนแออัด อย่างไรก็ดี ฮิปฮอปยังได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตลอดมาในปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 จนถึงต้น 2000 ทั้งยังได้รับการใช้เป็นส่วนหนึ่งในเพลงป็อปแนวอื่น เช่น นีโอโซล นูเมทัล และอาร์แอนด์บีร่วมสมัย กระทั่งกลางจนถึงปลายคริสต์ทศวรรษ 2010 และต้น 2020 แนวเพลงย่อยของฮิปฮอปอย่างแทร็ปแร็ปและมัมเบิลแร็ปก็กลายเป็นแนวเพลงฮิปฮอปซึ่งได้รับความนิยมสูงสุด และใน ค.ศ. 2017 ดนตรีร็อกก็ถูกฮิปฮอปแทนที่ในฐานะแนวเพลงอันที่นิยมมากที่สุดในสหรัฐ

ส่วนฮิปฮอปในแง่คำศัพท์นั้น คำว่า "ฮิป" และ "ฮอป" มีประวัติการใช้งานควบคู่กันมายาวนานอยู่แล้ว เช่น ในคริสต์ทศวรรษ 1950 มีการเรียกงานรื่นเริงของวัยรุ่นว่า "ฮิปพิทีฮอป" แต่การนำคำว่า "ฮิปฮอป" มาใช้เรียกแนวดนตรี มักยกให้เป็นผลงานของคีฟ คาวบอย นักแร็ปชาวอเมริกัน โดยครั้งนั้น แนวเพลงนี้ยังเรียกกันด้วยชื่ออื่นว่า "ดิสโกแร็ป" เชื่อกันว่า คีฟ คาวบอย สร้างคำนี้ขึ้นหยอกเย้าเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นทหารแล้วร้องคำว่า "ฮิป" และ "ฮอป" เป็นเพลงด้วยวิธีสแคตซิงกิงเพื่อล้อเลียนจังหวะมาร์ชของทหาร

• แฟชั่นฮิปฮอป
• ฮิปฮอปในประเทศไทย