อิเล็กทริกไลต์ออร์เคสตรา
อิเล็กทริกไลต์ออร์เคสตรา (อังกฤษ: Electric Light Orchestra) หรือ อีแอลโอ (ELO) เป็นกลุ่มดนตรีซิมโฟนิกร็อกสัญชาติอังกฤษ ก่อตั้งโดยรอย วูดและเจฟฟ์ ลินน์ เพื่อสร้างผลงานเพลงร็อกผสมผสานกับเครื่องดนตรีคลาสสิกคือเชลโล ไวโอลิน และเครื่องเป่า ก่อนที่รอย วูดจะขัดแย้งกับเจฟฟ์ ลินน์จากความคิดเห็นแนวดนตรีไม่ตรงกัน ทำให้รอย วูดออกไปตั้งคณะวิซซาร์ด (Wizzard) เล่นแนวคลาสสิกร็อกและทำให้เจฟฟ์ ลินน์ยึด อีแอลโอ โดยเบ็ดเสร็จตั้งแต่ชุด ELO 2 ในปี 1973 โดยเจฟฟ์ ลินน์ทั้งแต่งเพลง เล่นกีตาร์ เปียโน เรียบเรียงและร้องเอง รวมถึงการเป็นโปรดิวเซอร์
อิเล็กทริกไลต์ออร์เคสตรา ELO | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ที่เกิด | เบอร์มิงแฮม ประเทศอังกฤษ |
| แนวเพลง | โปรเกรสซีฟร็อก, อาร์ตร็อก, ป็อปร็อก |
| ช่วงปี | 1970–1983, 1985-1986, 2000–2001, 2014–ปัจจุบัน |
| ค่ายเพลง | Harvest, Warner Bros., United Artists, Jet, Columbia, Epic, Legacy, Sony BMG |
| เว็บไซต์ | http://jefflynneselo.com/ |
ELO ได้รับอิทธิพลมาจากผลงานของเดอะบีตเทิลส์ โดยเจฟฟ์ ลินน์ ตั้งใจจะให้อีแอลโอทำดนตรี "สานต่อจากแนวทางของเดอะบีตเทิลส์" จนได้รับความนิยมในประเทศอังกฤษด้วยเพลงเก่าของ Chuck Berry (Roll over Bethoven) (1972) ก่อนจะเริ่มได้รับความนิยมตามมาในสหรัฐอเมริกาจากเพลง "Show down" (On the Third Day) อีแอลโอประสบความสำเร็จสูงสุดช่วงกลางทศวรรษ 1970 จนถึงปี 1980 มีผลงานติดอันดับท็อป 40 ในสหรัฐอเมริกาและอังกฤษทั้งสิ้น 27 ซิงเกิล ทั้งยังถือสถิติเป็นศิลปินที่มีซิงเกิลติดอันดับฮอต 100 และ ทอป 40 มากที่สุด โดยไม่มีซิงเกิลใดเคยขึ้นถึงอันดับหนึ่งเลย
ในยุคหลังปี 1980 ก่อนการสลายวง เจฟฟ์ ลินน์พยายามตัดเครื่องดนตรีซิมโฟนิก ซึ่งเป็นเครื่องสายออกจากงานของอีแอลโอและนำเครื่องดนตรีซินทีไซเซอร์มาแทนที่เพื่อทดลองงานรูปแบบป็อปร็อกและดิสโก จนเหลือสมาชิกในวงเพียง 4 คน โดยผลงานชุดสุดท้ายก่อนสลายวงในปี 1986 ได้แก่อัลบั้ม Balance of Power หลังจากนั้น 15 ปีต่อมา เจฟฟ์ ลินน์ กลับมาทำอัลบั้ม "Zoom" (2001) ซึ่งมีแนวเพลงกลับไปเหมือนยุคแรกของวง โดยมีสมาชิกดั้งเดิมคือ Richard Tandy มือคีย์บอร์ดและมีศิลปินรับเชิญเป็นอดีตสมาชิกเดอะบีตเทิลส์ ได้แก่ จอร์จ แฮร์ริสันและริงโก สตาร์ ในปี 2015 เจฟฟ์ ลินน์ได้ออกอัลบัม "Alone in the Universe" โดยใช้ชื่อวงว่า Jeff Lynne's ELO
ชื่อ "อิเล็กทริกไลต์ออร์เคสตรา" เป็นการเล่นคำระหว่าง Electric Light หรือหลอดนีออนเรืองแสง ที่ปรากฏบนภาพปกอัลบัมและโลโก้ของวงในยุคแรก เลียนแบบหลอดไฟตกแต่งตู้เพลงยี่ห้อวูร์ลิทเซอร์ (Wurlitzer jukebox) รุ่นปี 1946 ผสมกับคำว่า Light Orcherstra หมายถึงวงออร์เคสตราขนาดเล็กที่ใช้ไวโอลินและเชลโลเป็นเครื่องดนตรี
ผลงาน
- สตูดิโออัลบัม
- The Electric Light Orchestra (1971) – ในชื่อ The Electric Light Orchestra
- ELO 2 (1973) – ในชื่อ The Electric Light Orchestra
- On the Third Day (1973)
- Eldorado – A Symphony by the Electric Light Orchestra (1974)
- Face the Music (1975)
- A New World Record (1976)
- Out of the Blue (1977)
- Discovery (1979)
- Xanadu (1980)
- Time (1981) – ในชื่อ ELO
- Secret Messages (1983)
- Balance of Power (1986)
- Zoom (2001)
- Alone in the Universe (2015) – ในชื่อ Jeff Lynne's ELO
- From Out of Nowhere (2019) – ในชื่อ Jeff Lynne's ELO
อ้างอิง
This article uses material from the Wikipedia ไทย article อิเล็กทริกไลต์ออร์เคสตรา, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.