2565 เป็นเหตุการณ์ในรอบวัฎจักรของการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน ในอดีตของมหาสมุทรแปซิฟิก ตะวันตก ฤดูกาลดังกล่าวลากยาวตลอด พ.ศ. 2565 โดยพายุหมุนส่วนใหญ่จะก่อตัว ขึ้นระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2565 แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล ระบบแรกก่อตัว 29 มีนาคม พ.ศ. 2565 ระบบสุดท้ายสลายตัว 12 ธันวาคม พ.ศ. 2565 พายุมีกำลังมากที่สุด ชื่อ นันมาดอล • ลมแรงสูงสุด 195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.)เฉลี่ย 10 นาที ) • ความกดอากาศต่ำที่สุด 910 hPa (มิลลิบาร์ ) สถิติฤดูกาล พายุดีเปรสชันทั้งหมด 36 ลูก พายุโซนร้อนทั้งหมด 25 ลูก พายุไต้ฝุ่น 10 ลูก พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น 3 ลูก (ไม่เป็นทางการ) ผู้เสียชีวิตทั้งหมด 490 คน ความเสียหายทั้งหมด 3.384 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ(ค่าเงิน USD ปี พ.ศ. 2565)
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2563 , 2564 , 2565 , 2566 , 2567
ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ระหว่างเมอริเดียนที่ 100 และ 180 ตะวันออก ในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ มีสองหน่วยงานที่กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งอาจเป็นผลให้พายุลูกหนึ่งมีสองชื่อ กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น จะตั้งชื่อพายุถ้าพายุลูกนั้นมีความเร็วลมที่รอบศูนย์กลางพายุที่สูงสุด 10 นาที อย่างน้อย 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ไม่ว่าจะเกิดขึ้นที่ใดในแอ่ง ขณะที่สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งเคลื่อนเข้าสู่หรือก่อตัวขึ้นเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานฯ ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างลองติจูด 135 และ 115 องศาตะวันออก และระหว่างละติจูด 5 ถึง 25 องศาเหนือ แม้พายุนั้นจะมีชื่อที่กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นตั้งแล้วก็ตาม นอกจากนี้พายุดีเปรสชันเขตร้อนซึ่งถูกเฝ้าจับตาโดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม ของสหรัฐอเมริกายังได้กำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียกด้วย
การพยากรณ์ฤดูกาล
วันที่พยากรณ์โดย จำนวน จำนวน จำนวน ดัชนีเอซีอี อ้างอิง เฉลี่ย (2508–2564) 25.9 ลูก 16.2 ลูก 8.8 ลูก 293 หน่วย 5 พฤษภาคม 2565 23 ลูก 13 ลูก 7 ลูก 293 หน่วย 6 กรกฎาคม 2565 23 ลูก 13 ลูก 7 ลูก 217 หน่วย 9 สิงหาคม 2565 23 ลูก 14 ลูก 6 ลูก 166 หน่วย วันที่พยากรณ์โดย ศูนย์พยากรณ์ ช่วงเวลา ระบบพายุ อ้างอิง 22 ธันวาคม 2564 PAGASA มกราคม–มีนาคม 0–3 ลูก 22 ธันวาคม 2564 PAGASA เมษายน–มิถุนายน 1–4 ลูก 29 มิถุนายน 2565 PAGASA กรกฎาคม–กันยายน 3–6 ลูก 29 มิถุนายน 2565 PAGASA ตุลาคม–ธันวาคม 5–9 ลูก ฤดูกาล 2565 ศูนย์พยากรณ์ พายุหมุน พายุโซนร้อน พายุไต้ฝุ่น อ้างอิง เกิดขึ้นจริง :JMA 26 ลูก 17 ลูก 8 ลูก เกิดขึ้นจริง :JTWC 20 ลูก 14 ลูก 9 ลูก เกิดขึ้นจริง :PAGASA 12 ลูก 9 ลูก 5 ลูก
ในระหว่างฤดูกาล หลายหน่วยงานอุตุนิยมวิทยาและหน่วยงานทางวิทยาศาสตร์ของแต่ละประเทศจะมีการคาดการณ์ของพายุหมุนเขตร้อน, พายุโซนร้อนและพายุไต้ฝุ่น ที่จะก่อตัวในช่วงฤดู และ/หรือ จะมีพายุกี่ลูกที่ส่งผลกระทบต่อประเทศนั้น หลายหน่วยงานนี้ได้รวมไปถึงองค์กรความเสี่ยงพายุโซนร้อน (TSR) ของมหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอน , สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) และสำนักสภาพอากาศกลางของไต้หวันด้วย การพยากรณ์แรกของปีได้รับการเผยแพร่โดย PAGASA เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2564 ในคาดการณ์ภูมิอากาศรายฤดูประจำเดือนเป็นการคาดการณ์ช่วงครึ่งแรกของฤดูกาล 2565 หน่วยงานคาดการณ์ว่าจะมีพายุหมุนเขตร้อนเพียง 0–3 ลูกที่เข้าสู่พื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ในระหว่างเดือนมกราคมถึงมีนาคม ขณะเดือนเมษายนถึงมิถุนายนจะมีพายุหมุนเขตร้อนเพียง 1–4 ลูก นอกจากนี้ยังระบุด้วยว่าสภาวะลานีญา ที่กำลังดำเนินอยู่นั้นจะคงอยู่ต่อไปจนกว่าจะถึงการเปลี่ยนผ่านกลับไปสู่สภาวะที่เป็นกลางของเอ็นโซในไตรมาสที่สองของปี 2565
วันที่ 5 พฤษภาคม องค์กรความเสี่ยงพายุโซนร้อนได้ออกการคาดการณ์ฉบับแรกของฤดูกาล 2565 ซึ่งคาดว่าสภาวะลานีญา จะคงอยู่ไปจนถึงช่วงไตรมาสที่สามของปี โดยคาดว่ากิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนในฤดูกาล 2565 จะต่ำกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อยอยู่ที่พายุโซนร้อน 23 ลูก พายุไต้ฝุ่น 13 ลูก และพายุไต้ฝุ่นรุนแรง 7 ลูก วันที่ 9 สิงหาคม องค์กรความเสี่ยงพายุโซนร้อนได้ออกการคาดการณ์ฉบับที่สองของฤดูกาล โดยเปลี่ยนแปลงจำนวนพายุไต้ฝุ่นเพิ่มเป็น 14 ลูก และลดจำนวนพายุไต้ฝุ่นรุนแรงลงไปที่ 6 ลูก รวมทั้งลดดัชนีเอซีอีที่คาดไว้ลงไปอย่างมีนัยสำคัญที่ 166 ซึ่งเป็นไปตามเวลาดังกล่าวขณะนั้นที่มีกิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนลดลงในเดือนมิถุนายน
วันที่ 26 กรกฎาคม กรมอุตุนิยมวิทยา ได้คาดการณ์ว่าจะมีพายุหมุนเขตร้อนพัดเข้าสู่ประเทศไทยจำนวน 2 ลูกโดยมีโอกาสเข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือในเดือนสิงหาคมหรือกันยายน
ภาพรวมฤดูกาล
มาตราพายุหมุนเขตร้อน ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก (คณะกรรมการไต้ฝุ่น ) พายุดีเปรสชัน (≤61 กม./ชม.) พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (118–156 กม./ชม.) พายุโซนร้อน (62–88 กม./ชม.) พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (157–193 กม./ชม.) พายุโซนร้อนกำลังแรง (89–117 กม./ชม.) พายุไต้ฝุ่นรุนแรง (≥194 กม./ชม.)
พายุโซนร้อนมาลากัสที่ทวีความรุนแรงขึ้นทางตะวันออกของแยปขณะที่พายุโซนร้อนเมกี (อากาโตน)ใกล้ภูมิภาควิซายัสและต่อมาหยุดนิ่งในอ่าวเลย์เตทำให้เกิดน้ำท่วมและดินถล่มครั้งใหญ่ในฟิลิปปินส์ ในช่วงสองเดือนแรกของปี พ.ศ. 2565 ไม่มีพายุก่อตัวในมหาสมุทรแปซิฟิก ตะวันตก ในสัปดาห์สุดท้ายของเดือนมีนาคม พายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวทางตะวันตกของเกาะปาลาวัน และมุ่งหน้าไปยังเวียดนาม และได้รับการกำหนดเป็นพายุดีเปรสชัน 01W โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม แต่พายุดีเปรสชัน 01W อยู่เพียงแค่ 3วัน ก่อนที่จะสลายไป ในช่วงต้นเดือนเมษายน มีบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำที่กำหนดเป็น 94W และ95W ได้ก่อตัวขึ้น 95W กลายเป็นพายุโซนร้อนมาลากัสซึ่งต่อมาทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อนลูกแรก และต่อมาเป็นพายุไต้ฝุ่นลูกแรกของฤดูกาล นอกจากนี้ยังได้รับชื่อ บาชัง(Basyang) จากPAGASA แต่ใช้เวลาเพียง 5 ชั่วโมงภายในเขตรับผิดชอบของประเทศฟิลิปปินส์ และ 94W ขึ้นฝั่งเกาะมินดาเนา ครั้งแรก ก่อนที่จะเคลื่อนตัวไปทางตะวันออกในที่สุด และต่อมาทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อนเมกี ซึ่งได้รับชื่ออากาโตน (Agaton) โดยตั้งชื่อโดย PAGASA เมื่อมันก่อตัวขึ้น ก่อนที่ พายุไต้ฝุ่นมาลากัสจะเข้ามาในเขตรับผิดชอบของฟิลิปปินส์ พายุโซนร้อนเมกี (หรือที่รู้จักในชื่ออากาโตน ในประเทศฟิลิปปินส์ ) ได้นำภัยพิบัติน้ำท่วมและดินถล่มในประเทศฟิลิปปินส์ เนื่องจากพายุโซนร้อนเมกี เกือบจะหยุดนิ่งในอ่าวเลย์เต ก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นฝั่ง หลังจากนั้นเมกีก็สลายไป และรวมตัวเข้ากับพายุไต้ฝุ่นมาลากัสที่ใหญ่กว่า ซึ่งทำให้รุนแรงขึ้นเป็นไต้ฝุ่นระดับ 4 จากนั้นมาลากัสก็เริ่มอ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็วเมื่อเคลื่อนตัวไปทางตะวันออกเฉียงเหนือและกลายเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อน และแอ่งก็สงบงบ
พายุ
พายุไต้ฝุ่นมาลากัส 2201 (JMA)・ 02W (JTWC)・ บาชัง (PAGASA) ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ตรวจพบบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำเป็นครั้งแรกเมื่อ วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2565 มีสภาวะที่เอื้ออำนวยที่ทำให้บริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำเกิดการพัฒนา โดย กรมอุตุนิยมญี่ปุ่น (JMA) ได้ยกระดับบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำ เป็นพายุดีเปรสชัน ในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2565 ต่อมาในวันนั้น JTWC ได้ออก TCFA วันรุ่งขึ้น JTWC ได้ยกระดับบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำเป็นพายุดีเปรสชัน 02W เมื่อเวลา 21:00 น. UTC JTWC ได้ยกระดับจากพายุดีเปรสชันเป็นพายุโซนร้อน ในวันที่ 8 เมษายน พายุดีเปรสชันพัฒนาเป็นพายุโซนร้อนและถูกตั้งชื่อโดย JMA ว่า มาลากัส(Malakas) ซึ่งเสนอชื่อจากประเทศฟิลิปปินส์ แปลว่าความแข็งแกร่ง พายุโซนร้อนมาลากัส ยังคงอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก และเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นอย่างช้าๆ กลายเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรงในวันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2565 และเป็นพายุไต้ฝุ่นเมื่อวันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2565 ในวันเดียวกันพายุไต้ฝุ่นมาลากัสได้เข้าสู่เขตความรับผิดชอบของฟิลิปปินส์โดยได้รับชื่อท้องถิ่นของ บาชัง (Basyang) จาก PAGASA เมื่อเวลา 10.00 น. ตามเวลาของประเทศฟิลิปปินส์ มาลากัส/บาชังอยู่บริเวณเขตรับผิดชอบของฟิลิปปินส์ประมาณ 5 ชั่วโมงก่อนที่จะออกไป จากนั้นพายุไต้ฝุ่นมาลากัสก็ทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 2 จากนั้นพายุไต้ฝุ่นมาลากัสยังคงทวีความรุนแรงขึ้นไปอีก โดยทวีความรุนแรงเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 3 ในเช้าวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2565 และพายุไต้ฝุ่นระดับ 4 ในตอนเที่ยงของวันนั้น ถึงระดับความรุนแรงสูงสุด โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ประเมินความเร็วขณะไต้ฝุ่นมาลากัสมีความเร็วสูงสุดถึง 215 กม./ชม.(เฉลี่ย 1 นาที) และกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ประเมินความเร็วขณะพายุไต้ฝุ่นมาลากัสมีความเร็วสูงสุดถึง 165 กม./ชม. (เฉลี่ย 10 นาที) วันรุ่งขึ้นไต้ฝุ่นมาลากัสอ่อนกำลังลงเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 3 เนื่องจากโครงสร้างตาพายุเริ่มกระจัดกระจายเนื่องจากเคลื่อนผ่านบริเวณน้ำที่มีอุณหภูมิต่ำ ต่อมาได้อ่อนกำลังเป็นไต้ฝุ่นระดับ 1 เมื่อวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2565 พายุมาลากัสได้เป็นพายุหมุนนอกเขตร้อน และอ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็ว JTWC ได้ออกคำเตือนครั้งสุดท้ายเกี่ยวกับพายุลูกนี้ เมื่อเวลา 09:00 UTC ของวันเดียวกัน JMA ได้ออกคำเตือนครั้งสุดท้ายเมื่อเวลาประมาณ 18:00 UTC
พายุโซนร้อนเมกี 2202 (JMA)・ 03W (JTWC)・ อากาโตน (PAGASA) เมื่อวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2565 JTWC สังเกตเห็นการคงอยู่ของบริเวณการพาความร้อน 359 ไมล์ทะเล (665 กม.; 413 ไมล์) ทางตะวันตกเฉียงเหนือของปาเลา เนื่องจากสภาพของพายุมีความเอื้ออำนวยต่อการพัฒนา JMA จึงประกาศเป็นพายุดีเปรสชันนอกชายฝั่งตะวันออกของวิซายัสในวันนั้น ในช่วงเวลาเดียวกัน PAGASA ประกาศว่าบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำได้ทวีความรุนแรงเป็นพายุดีเปรสชันและได้ตั้งชื่อว่าอากาโตน(Agaton) โดยหน่วยงาน PAGASA เริ่มออก Tropical Cyclone Bulletins (TCBs) สำหรับพายุในวันนั้น ในวันรุ่งขึ้น JTWC ได้ออก TCFA สำหรับพายุในภายหลัง เวลา 03:00 UTC JTWC ได้อัปเกรดเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และกำหนดตัวระบุ 03W เมื่อวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2565 JMA ได้อัปเกรดเป็นพายุโซนร้อน โดยกำหนดให้ชื่อ เมกี (Megi) 메기 เสนอชื่อโดยประเทศเกาหลีใต้ แปลว่า ปลาดุก,ปลาดุกอามูร์ และพายุได้ขึ้นฝั่งครั้งแรกที่เกาะ Calicoan , Guiuan เมื่อเวลา 07:30 PHT (23:30 UTC) พายุโซนร้อนเมกีอยู่ในอ่าวเลย์เตหลายชั่วโมงก่อนที่จะขึ้นฝั่งอีกครั้งที่เกาะ Basey, Samar. พายุโซนร้อนเมกีได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชันหลังขึ้นฝั่งที่เกาะ Samar และ Leyte, และPAGASA ยกเลิกคำเตือนทั้งหมดหลังพายุได้อ่อนกำลังเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ และสลายตัวในตอนเที่ยงคืนของวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2565
ตั้งแต่วันที่ 8 เมษายน ถึง 10 เมษายน พายุได้เคลื่อนตัวไปตามภูมิภาควิซายัสตะวันออก ส่งผลให้มีฝนตกหนักในภูมิภาค PAGASA ยกสัญญาณพายุขึ้นเป็นสัญญาณหมายเลข 2 เมื่อพายุเข้าใกล้ฝั่ง เมืองเซบูเกิดฝนตกหนักและเสี่ยงภัยพิบัติ พายุโซนร้อนเมกีได้ทำให้มีชีวิต 214 ราย ซึ่งทำให้เป็นพายุหมุนเขตร้อนที่ร้ายแรงที่สุดในเดือนเมษายนเป็นประวัติการณ์ในประเทศฟิลิปปินส์ มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 8 คน และเกิดพลิกคว่ำของเรือสินค้าในOrmocหลังเกิดฝนตกหนัก ลมกระโชกแรง และเกิดอุทกภัยที่ทำให้ประชาชนกว่า 136,390 คนต้องพลัดถิ่น ผู้ว่าเมือง Davao de Oro ประเมินความเสียหายทางเกษตรความเสียหายประมาณ 4.72 พันล้านเปโซฟิลิปปินส์(90.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐ).
พายุไต้ฝุ่นชบา 2203 (JMA)・ 04W (JTWC)・ กาโลย (PAGASA)
พายุโซนร้อนแอรี 2204 (JMA)・ 05W (JTWC)・ โดเมง (PAGASA)
พายุโซนร้อนซงด่า 2205 (JMA)・ 06W (JTWC)
พายุโซนร้อนตรอแซะฮ์ 2206 (JMA)・ 07W (JTWC)・ เอสเตร์ (PAGASA)
พายุโซนร้อนมู่หลาน 2207 (JMA)
พายุโซนร้อนเมอารี 2208 (JMA)・ 09W (JTWC)
พายุโซนร้อนกำลังแรงหมาอ๊อน 2209 (JMA)・ 10W (JTWC)・ โฟลรีตา (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นโทกาเงะ 2210 (JMA)・ 11W (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นหินหนามหน่อ 2211 (JMA)・ 12W (JTWC)・ เฮนรี (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นหมุ่ยฟ้า 2212 (JMA)・ 14W (JTWC)・ อินได (PAGASA)
พายุไต้ฝุ่นเมอร์บก 2213 (JMA)・ 15W (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นนันมาดอล 2214 (JMA)・ 16W (JTWC)・ โจซี (PAGASA) วันที่ 9 กันยายน เวลา 06:00 UTC กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้เริ่มติดตามพายุดีเปรสชันเขตร้อนกำลังอ่อนที่อยู่ทางตะวันออกของเกาะอิโวะจิมะ ประเทศญี่ปุ่น กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้ปรับให้ระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนอีกครั้งในอีกสองวันถัดมา วันที่ 12 กันยายน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้กำหนดรหัสเรียกขานกับระบบว่า 16W ขณะที่ระบบอยู่ห่างจากเกาะอิโวะจิมะไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ที่ระยะ 262 nmi (485 km; 302 mi) ในวันเดียวกันนั้นทั้งกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นและศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้ปรับให้ระบบเป็นพายุโซนร้อน โดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้ตั้งชื่อให้กับระบบว่า นันมาดอล พายุมีความรุนแรงเป็นพายุไต้ฝุ่นในวันที่ 15 กันยายน ตามประกาศฉบับที่สิบสามของศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม พายุนันมาดอลได้ทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นพายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก จากนั้นพายุนันมาดอลได้เข้าสู่พื้นที่ของฟิลิปปินส์ของ PAGASA ในวันที่ 16 กันยายน เวลา 09:40 UTC สำนักงานฯ จึงให้ชื่อท้องถิ่นฟิลิปปินส์กับระบบว่า โจซี อย่างไรก็ตาม พายุนันมาดอลได้ออกจากพื้นที่ดังกล่าวของฟิลิปปินส์อย่างรวดเร็วในเวลาประมาณ 14:00 UTC ของวันเดียวกัน ระบบพายุมีความกดอากาศ 910 hPa (mbar) ซึ่งต่ำสุดของฤดูกาลนี้[ไม่อยู่ในแหล่งอ้างอิง เมื่อพายุใกล้พัดขึ้นฝั่งในภาคใต้ของญี่ปุ่น ตัวพายุได้เริ่มอ่อนกำลังลงขณะเข้าใกล้กับเกาะคีวชู และเมื่อพัดขึ้นฝั่ง พายุได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 1 ขณะที่ตัวพายุเคลื่อนไปทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของญี่ปุ่นภายหลังจากการพัดขึ้นฝั่ง พายุได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุโซนร้อนตามประกาศของศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม ส่วนกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้ลดความรุนแรงระบบเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง ต่อมาในประกาศฉบับที่ยี่สิบเก้าของศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม ศูนย์ฯ ระบุว่าพายุนันมาดอลนั้นได้อ่อนกำลังลงอย่างต่อเนื่องขณะเคลื่อนตัวเหนือแผ่นดินญี่ปุ่น และได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อน[ต้องการอ้างอิง
ก่อนพายุจะส่งผลกระทบต่อประเทศ กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้ออกประกาศเตือนภัยฉบับพิเศษ ระบุว่าพายุนันมาดอลอาจส่งกระทบอย่างรุนแรง และมีคำแนะนำให้ประชาชนอย่างน้อย 4 ล้านคนอพยพออกจากบ้าน มีการบันทึกปริมาตรหยาดน้ำฟ้าได้ในระดับสูงมากจนเกิดน้ำท่วมบนถนน ทำลายกำแพงอาคาร และทำลายเสาไฟฟ้า ประชาชนเสียชีวิตอย่างน้อย 2 คนและได้รับบาดเจ็บอีกกว่า 70 คน และประชาชนมากกว่า 200,000 คนต้องอยู่อย่างไร้ไฟฟ้าใช้ ในเกาหลีใต้ ลมและฝนจากพายุไต้ฝุ่นทำให้เกิดความไม่สะดวกสบายขึ้น มีผู้บาดเจ็บหนึ่งราย และประชาชนกว่า 700 คนต้องอพยพออกจากบ้านของตน มีรายงานต้นไม้หักโค่นและไฟฟ้าดับทางด้านตะวันออก-ใต้ของประเทศ
พายุโซนร้อนตาลัส 2215 (JMA)・ 17W (JTWC) วันที่ 20 กันยายน กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นรายงานว่าความแปรปรวนของอากาศได้พัฒนาขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมรายงานว่าระบบความกดอากาศต่ำดังกล่าวได้พบกับสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการทวีกำลังขึ้น นั่นคืออุณหภูมิพื้นผิวน้ำทะเลที่อุ่นและลมเฉือนความรุนแรงต่ำ วันรุ่งขึ้น ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้ให้รหัสว่า 17W เมื่อระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน วันที่ 23 กันยายน ประกาศฉบับที่หกของศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้ปรับให้ระบบเป็นพายุโซนร้อน ส่วนกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้ให้ชื่อกับพายุว่า ตาลัส เมื่อมันขึ้นฝั่งในภาคใต้ของประเทศญี่ปุ่น ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้ปรับลดความรุนแรงของระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุไต้ฝุ่นโนรู 2216 (JMA)・ 18W (JTWC)・ การ์ดิง (PAGASA) วันที่ 21 กันยายน กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นรายงานว่าความแปรปรวนได้ก่อตัวขึ้นและพัฒนาเป็นพายุดีเปรสชันใกล้กับประเทศฟิลิปปินส์ ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมเรียกระบบดังกล่าวว่า หย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรง 95W (Invest 95W) และออกประกาศชี้ว่าระบบความกดอากาศต่ำนั้นอาจทวีกำลังแรงขึ้นได้เนื่องจากลมเฉือนอยู่ในระดับต่ำและน้ำทะเลที่อุ่น หลายชั่วโมงต่อมา ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมปรับความรุนแรงของระบบเป็นพายุดีเปรสชัน และใช้รหัสว่า 18W ซึ่ง PAGASA ก็กระทำในลักษณะเดียวกันในเวลา 00:00 UTC ของวันที่ 22 กันยายน และตั้งชื่อท้องถิ่นของฟิลิปปินส์ว่า การ์ดิง (Karding) ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมปรับให้พายุดีเปรสชันเขตร้อนเป็นพายุโซนร้อนในประกาศฉบับที่ 5 ขณะที่กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นใช้ชื่อ โนรู กับระบบพายุ ในประเทศฟิลิปปินส์ PAGASA ซึ่งเป็นหน่วยงานด้านอุตุนิยมวิทยาของประเทศได้ประกาศสัญญาณเตือนภัยลมจากพายุหมุนเขตร้อนระดับ 1 และต่อมาได้ยกขึ้นเป็นระดับ 3 เนื่องจากระบบพายุมีการทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุไต้ฝุ่นอย่างรวดเร็ว วันที่ 24 กันยายน พายุโนรูเข้าสู่พื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์และมีกำลังเป็นพายุไต้ฝุ่น จากนั้นพายุโนรูได้เข้าสู่กระบวนการการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามข้อมูลรายงานจากศูนย์ร่วมเตือนไต้ฝุ่นพบว่าตัวพายุมีความเร็วลมสูงสุดต่อเนื่องใน 1 นาทีที่ 165 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (103 ไมล์ต่อชั่วโมง) วันเดียวกันนั้น PAGASA ได้ยกระดับสัญญาณเตือนภัยเป็นระดับที่ 4 และระบุว่าภาคเหนือของเกาะลูซอน จะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากพายุหมุน วันที่ 25 กันยายน เวลา 00:00 UTC ศูนย์ร่วมเตือนไต้ฝุ่นปรับให้พายุมีความรุนแรงในระดับพายุเทียบเท่าซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 ต่อมา PAGASA ได้ปรับให้โนรูเป็นพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นเช่นกัน และยกระดับสัญญาณเตือนภัยเป็นระดับ 5 โดยนับเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ครั้งพายุไต้ฝุ่นโคนี เทียบตามมาตราใหม่ในปี พ.ศ. 2565 เวลา 05:30 น. ตามเวลามาตรฐานฟิลิปปินส์ PAGASA รายงานว่าพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นโนรูขึ้นฝั่งที่เทศบาลเบอร์เดโอส หมู่เกาะโปลิญโญ จังหวัดเกซอน โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมรายงานว่าเมื่อพายุพัดขึ้นฝั่งแล้วได้ลดความรุนแรงลงเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 4
พายุโซนร้อนกำลังแรงกุหลาบ 2217 (JMA)・ 19W (JTWC) วันที่ 24 กันยายน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมออกรายงานฉบับแรกเกี่ยวกับระบบความกดอากาศต่ำ และจากการที่ตัวระบบเคลื่อนเข้าสู่พื้นที่ที่มีอุณหภูมิพื้นผิวน้ำทะเลที่อุ่นขึ้นและมีลมเฉือนความรุนแรงต่ำ ศูนย์ฯ จึงได้ตั้งชื่อกับระบบว่า หย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรง 96W (Invest 96W) รุ่งขึ้นกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้จัดให้ระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุไต้ฝุ่นโรคี 2218 (JMA)・ 20W (JTWC)・ ลุยส์ (PAGASA)
พายุโซนร้อนเซินกา 2219 (JMA)・ 22W (JTWC)
พายุไต้ฝุ่นเนสาท 2220 (JMA)・ 23W (JTWC)・ เนเนง (PAGASA)
พายุโซนร้อนไห่ถาง 2221 (JMA)・ 24W (JTWC)
พายุโซนร้อนกำลังแรงนัลแก 2222 (JMA)・ 26W (JTWC)・ ปาเอง (PAGASA)
พายุโซนร้อนบันยัน 2223 (JMA)・ 27W (JTWC)・ กวีนี (PAGASA)
พายุโซนร้อนยามาเนโกะ 2224 (JMA)・ 28W (JTWC) พายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นทางตะวันออก-ตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะWake ในวันที่ 11 พฤศจิกายน จากนั้นก็ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน จนได้ชื่อว่ายามาเนโกะจาก JMA พายุลูกนี้มีอายุสั้นและอ่อนกำลังลงเนื่องจากอุณหภูมิน้ำทะเลที่เย็นลง และสลายไปในเช้าวันที่ 14 พฤศจิกายน
พายุโซนร้อนปาข่า 2225 (JMA)・ 29W (JTWC)・ โรซัล (PAGASA)
พายุดีเปรสชันเขตร้อน รายการพายุหมุนเขตร้อนที่มีความรุนแรงสูงสุดเป็นเพียงพายุดีเปรสชัน โดยอาจเป็นพายุที่มีรหัสเรียกตามหลังด้วยตัวอักษร W โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม หรืออาจได้รับชื่อท้องถิ่นจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) แต่ไม่ถูกตั้งชื่อตามเกณฑ์ของกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ซึ่งหน่วยงานดังกล่าวระบุเพียงแต่คำว่า TD (Tropical Depression) หรือพายุดีเปรสชันเท่านั้น
พายุดีเปรสชันเขตร้อน 01W บริเวณความกดอากาศต่ำเกิดหลังจากเคลื่อนตัวข้ามภูมิภาควิซายัสและปาลาวันเมื่อปลายเดือนมีนาคมได้พัฒนาเป็นหย่อมกดอากาศต่ำกำลังแรงอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองดานัง ประเทศเวียดนาม จากนั้นได้พัฒนาตัวเป็นพายุดีเปรสชัน ของวันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2565 เวลา 18:00 UTC ซึ่งเป็นพายุลูกแรกของฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2565 ที่มีความรุนแรงระดับพายุดีเปรสชันขึ้นไป เมื่อเวลา 21:00 UTC ในวันเดียวกัน JTWC ได้ออกการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน (TCFA) สำหรับพายุลูกนี้ ในวันรุ่งขึ้น JTWC ได้กำหนดให้เป็นพายุดีเปรสชัน โดยกำหนดให้เป็นชื่อ 01W ไม่นานหลังจากนั้น JTWC ได้ออกคำเตือนครั้งสุดท้ายให้กับพายุดีเปรสชัน 01W หลังจากที่พายุได้ขึ้นฝั่งที่ภาคตะวันออกเฉียงใต้ของเวียดนาม เมื่อวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2565
ในประเทศเวียดนาม พายุดีเปรสชันทำให้เกิดน้ำท่วมและได้ทำให้มีผู้เสียชีวิต 6 ราย สูญหาย 1 ราย บาดเจ็บ 8 ราย น้ำท่วมยังทำให้บ้านเรือน 2 หลังพังเสียหาย หลังคาได้รับความเสียหาย 50 หลัง เรือจม 229 ลำ และแพ 2,592 แพได้รับความเสียหาย
พายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุดีเปรสชันเขตร้อน 08W
พายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุดีเปรสชันเขตร้อน 13W ชื่อของ PAGASA: การ์โด
พายุดีเปรสชันเขตร้อน
พายุดีเปรสชันเขตร้อน ชื่อของ PAGASA: ไมไม
พายุดีเปรสชันเขตร้อน 21W 21W (JTWC)
พายุดีเปรสชันเขตร้อน 25W 25W (JTWC)・ โอเบต (PAGASA)
รายชื่อพายุ ภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ ทั้งกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ต่างทำหน้าที่กำหนดชื่อของพายุหมุนเขตร้อนซึ่งก่อตัวภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ซึ่งเป็นผลให้พายุหมุนเขตร้อนอาจมีสองชื่อ RSMC โตเกียวโดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น — ศูนย์ไต้ฝุ่นจะกำหนดชื่อสากลให้กับพายุหมุนเขตร้อนในนามของคณะกรรมการไต้ฝุ่น ขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก ซึ่งพวกเขาจะประมาณความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาทีของพายุหมุนเขตร้อน หากมีความเร็วลมถึง 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (40 ไมล์ต่อชั่วโมง) พายุหมุนเขตร้อนดังกล่าวจะได้รับชื่อ ส่วน PAGASA จะกำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน ซึ่งเคลื่อนตัวเข้าหรือก่อตัวขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนภายในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ มีขอบเขตอยู่ระหว่างเส้นเมริเดียนที่ 135°ดะวันออก ถึง 115°ตะวันออก และระหว่างเส้นขนานที่ 5°เหนือ ถึง 25°เหนือ แม้ว่าพายุหมุนเขตร้อนลูกนั้นจะได้รับชื่อสากลแล้วก็ตาม โดยชื่อของพายุหมุนเขตร้อนที่มีนัยสำคัญจะถูกถอนโดยทั้ง PAGASA และ คณะกรรมการไต้ฝุ่น ในระหว่างฤดูกาล หากรายชื่อของภูมิภาคฟิลิปปินส์ที่เตรียมไว้ถูกใช้จนหมด PAGASA จะใช้ชื่อจากรายชื่อเพิ่มเติม ซึ่งถูกกำหนดขึ้นไว้ในแต่ละฤดูกาลมาใช้กับพายุหมุนเขตร้อนแทนชื่อที่หมดไป
ชื่อสากล กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะเป็นหน่วยงานที่กำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน เมื่อระบบได้รับการประมาณว่า มีความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาที ที่ 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (40 ไมล์ต่อชั่วโมง) โดย JMA จะคัดเลือกชื่อจากรายการ 140 ชื่อ ซึ่งได้รับการปรับปรุงโดย 14 ประเทศสมาชิกและดินแดนของคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งเอเชียและแปซิฟิก (ESCAP )/WMO คณะกรรมการไต้ฝุ่น
ชุดที่ 4
มาลากัส (2201) เมกี (2202) ชบา (2203) แอรี (2204) ซงด่า (2205 ชุดที่ 5
ตรอแซะฮ์ (2206) มู่หลาน (2207) เมอารี (2208) หมาอ๊อน (2209) โทกาเงะ (2210) หินหนามหน่อ (2211) หมุ่ยฟ้า (2212) เมอร์บก (2213) นันมาดอล (2214) ตาลัส (2215) โนรู (2216) กุหลาบ (2217) โรคี (2218) เซินกา (2219) เนสาท (2220) ไห่ถาง (2221) นัลแก (2222) บันยัน (2223) ยามาเนโกะ (2224) ปาข่า (ยังไม่ใช้) ซ้านหวู่ (ยังไม่ใช้) มาวาร์ (ยังไม่ใช้) กูโชล (ยังไม่ใช้) ตาลิม (ยังไม่ใช้) ทกซูรี (ยังไม่ใช้) ขนุน (ยังไม่ใช้) แลง (ยังไม่ใช้) เซาลา (ยังไม่ใช้)
ฟิลิปปินส์ สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตัวเองหากมีพายุใดก่อตัวหรือเคลื่อนผ่านพื้นที่รับผิดชอบของตน โดยชื่อที่ใช้ถูกนำมาจากรายชื่อ เป็นรายชื่อเดียวกับที่ถูกใช้ไปในฤดูกาล ค.ศ. 2018 (พ.ศ. 2561) และมีกำหนดจะถูกนำมาใช้อีกครั้งในฤดูกาล ค.ศ. 2026 (พ.ศ. 2569) ด้วย ซึ่งรายชื่อทั้งหมดเหมือนเดิมกับครั้งก่อน เว้น โอเบต, โรซัล และ อุมเบร์โต ที่ถูกนำมาแทน โอมโปง, โรซีตา และอุสมัน ที่ถูกถอนไป
อากาโตน (2202)บาชัง (2201) กาโลย (2203) โดเมง (2204) เอสเตร์ (2206) โฟลรีตา (2209) การ์โด เฮนรี (2211) อินได (2212) โจซี (2214) การ์ดิง (2216) ลุยส์ (2218) ไมไม เนเนง โอเบต ปาเอง (2222) กวีนี (2223) โรซัล (ยังไม่ใช้) ซามูเวล (ยังไม่ใช้) โตมัส (ยังไม่ใช้) อุมเบร์โต (ยังไม่ใช้) เบนุส (ยังไม่ใช้) วัลโด (ยังไม่ใช้) ยายัง (ยังไม่ใช้) เซนี (ยังไม่ใช้)
รายชื่อเพิ่มเติม
อากีลา (ยังไม่ใช้) บากวิส (ยังไม่ใช้) ซีโต (ยังไม่ใช้) ดีเยโก (ยังไม่ใช้) เอเลนา (ยังไม่ใช้) เฟลีโน (ยังไม่ใช้) กุนดิง (ยังไม่ใช้) แฮร์เรียต (ยังไม่ใช้) อินดัง (ยังไม่ใช้) เจสซา (ยังไม่ใช้)
ผลกระทบ ตารางนี้รวมเอาทั้งหมดของระบบพายุที่ก่อตัวภายใน หรือ เคลื่อนตัวเข้ามาในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ ทางฝั่งตะวันตกของเส้นแบ่งวันสากล ภายในปี พ.ศ. 2565 ตารางนี้ยังมีภาพรวมของความรุนแรงของระบบ ระยะเวลา บริเวณที่มีผลกระทบกับแผ่นดิน และจำนวนความเสียหายหรือจำนวนผู้เสียชีวิตใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับระบบพายุ
ดูเพิ่ม อ้างอิง แหล่งข้อมูลอื่น
This article uses material from the Wikipedia ไทย article ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2565 , which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0") ; additional terms may apply (view authors ). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.
