เฮย์หลงเจียง (จีน: 黑龙江; พินอิน: Hēilóngjiāng) เป็นมณฑลหนึ่งในสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ มณฑลเฮย์หลงเจียงมีอาณาเขตทางทิศใต้ติดกับมณฑลจี๋หลิน และทิศตะวันตกติดกับเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน และยังติดกับประเทศรัสเซียทางทิศเหนือและทิศตะวันออก (ได้แก่ แคว้นอามูร์ แคว้นปกครองตนเองยิว ดินแดนฮาบารอฟสค์ ดินแดนปรีมอร์สกี และดินแดนซาไบคัลสกี) เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของมณฑลคือ ฮาร์บิน ในบรรดาเขตการปกครองระดับมณฑลของจีน มณฑลเฮย์หลงเจียงมีพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 6 ของประเทศ และมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 15 ของประเทศ
มณฑลเฮย์หลงเจียง 黑龙江省 | |
---|---|
การถอดเสียงชื่อมณฑล | |
• ภาษาจีน | เฮย์หลงเจียงเฉิ่ง (黑龙江省 Hēilóngjiāng Shěng) |
• อักษรย่อ | HL / เฮย์ (黑 Hēi) |
ภูมิทัศน์ของทะเลสาบจิ้งพัว | |
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลเฮย์หลงเจียง | |
พิกัด: 48°N 129°E / 48°N 129°E 129°E / 48°N 129°E | |
ตั้งชื่อจาก | เฮย์ (黑 hēi) — ดำ หลง (龙 lóng) — มังกร เจียง (江 jiāng) — แม่น้ำ แม่น้ำมังกรดำ (แม่น้ำอามูร์) |
เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) | ฮาร์บิน (ค.ศ. 1954–ปัจจุบัน) ฉีฉีฮาร์ (ค.ศ. 1949–1953) |
จำนวนเขตการปกครอง | 13 จังหวัด, 130 อำเภอ, 1,274 ตำบล |
การปกครอง | |
• เลขาธิการพรรค | จาง ชิ่งเหว่ย์ (张庆伟) |
• ผู้ว่าการ | หวาง เหวินเทา (王文涛) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 454,800 ตร.กม. (175,600 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 6 |
ความสูงจุดสูงสุด | 1,690 เมตร (5,540 ฟุต) |
ประชากร (ค.ศ. 2010) | |
• ทั้งหมด | 38,312,224 คน |
• อันดับ | อันดับที่ 15 |
• ความหนาแน่น | 84 คน/ตร.กม. (220 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 28 |
ประชากรศาสตร์ | |
• องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ | ฮั่น: 95% แมนจู: 3% เกาหลี: 1% มองโกล: 0.4% หุย: 0.3% |
• ภาษาและภาษาถิ่น | ภาษาจีนกลางตะวันออกเฉียงเหนือ, ภาษาจีนกลางจี้หลู่, ภาษาจีนกลางเจียวเหลียว |
รหัส ISO 3166 | CN-HL |
GDP (ค.ศ. 2017) | 1.62 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 239.93 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 21) |
• ต่อหัว | 42,699 เหรินหมินปี้ 6,324 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 25) |
HDI (ค.ศ. 2018) | 0.747 (สูง) (อันดับที่ 12) |
เว็บไซต์ | www |
ชื่อของมณฑลมาจากชื่อแม่น้ำสายที่ใหญ่ที่สุดในมณฑล แม่น้ำเฮย์หลง (ชื่อจีนของแม่น้ำอามูร์) ซึ่งเป็นอาณาเขตระหว่างประเทศจีนและรัสเซีย มณฑลเฮย์หลงเจียงมีทั้งจุดเหนือที่สุด (ในนครมั่วเหอ ริมแม่น้ำอามูร์) และจุดตะวันออกสุดของของประเทศจี (ตรงจุดบรรจบของแม่น้ำอามูร์กับแม่น้ำอุสซูรี)
มณฑลเฮย์หลงเจียงมีการผลิตทางการเกษตรและวัตถุดิบที่สำคัญ เช่น ไม้ซุง น้ำมัน และถ่านหิน
มณฑลเฮย์หลงเจียงมีพื้นที่ติดต่อดังนี้
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือและตะวันออกเฉียงใต้เป็นพื้นที่สูง ทิศตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้เป็นพื้นที่ต่ำ ทรัพยากร มีพื้นที่ป่าปกคลุม 191,900 ตร.กม. เป็น 41.9% ปริมาณสะสมและการผลิตป่าไม้เป็นอันดับ 1 ของจีน ยังมีพื้นที่ทุ่งหญ้า 43,300 ตร.กม.
รับอิทธิพลจากลมมรสุมแบบภาคพื้นทวีประหว่างเขตหนาวและอบอุ่น
เกษตรกรรม มีการผลิตธัญพืชที่สำคัญได้แก่ ถั่วเหลือง ข้าวสาลี ข้าวโพด มันฝรั่ง ข้าวเจ้า อุตสาหกรรม มณฑลเฮยหลงเจียงมีอุตสาหกรรมใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย[ต้องการอ้างอิง] เป็นฐานสำคัญของอุตสาหกรรมพลังงานของจีน นอกจากถ่านหินแล้ว ยังมีพลังงานไฟฟ้าและแก๊ส สถานีไฟฟ้าขนาดเล็กและใหญ่ในมณฑลมีเกือบ 200 แห่ง สามารถผลิตกระแสไฟฟ้าสูงถึง 1,400 ล้านเมกกะวัตต์/ชั่วโมง
ทางรถไฟ มีทางรถไฟสายหลักถึง 60 สายในมณฑลเฮยหลงเจียง รวมกับเส้นทางย่อยมีความยาวทั้งสิ้นกว่า 5,300 กิโลเมตร โดยมีทางรถไฟสาย สุยเฟินเหอ - ฮาเอ่อร์บินหรือฮาร์บิน (ในมณฑลเฮยหลงเจียง)- หม่านโจวหลี่ (ในเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน) เป็น สะพานแผ่นดินใหญ่
ทางหลวง ปี 2000 เส้นทางหลวงทั้งสิ้นกว่า 50,000 กิโลเมตร
การบินพลเรือน ปัจจุบันเฮย์หลงเจียงเปิดเส้นทางบิน 58 เส้นทาง เป็นเส้นทางบินภายในประเทศ 51 เส้นทาง ระหว่างประเทศ 6 เส้นทาง และเป็นเส้นทางสายพิเศษ สนามบินฮาร์บินยังเป็น 1 ใน 8 สนามบินใหญ่ของประเทศด้วย สามารถรองรับการเข้าออกของเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่จากรัสเซีย และเมืองสำคัญ ในประเทศ อาทิ ปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ กว่างโจว(กวางเจา) เซิ่นหยัง ซีอัน อูหลู่มู่ฉี เป็นต้น
มณฑลเฮย์หลงเจียงแบ่งออกเป็นเขตการปกครองระดับจังหวัดทั้งหมด 13 แห่ง แบ่งเป็น 12 นครระดับจังหวัด และ 1 จังหวัด ได้แก่
จีซี เฮ่อกั่ง ชวันยาชาน ต้าชิ่ง อีชุน เจียมู่ซี ชีไถเหอ หมู่ตานเจียง เฮย์เหอ สุยฮว่า จังหวัด ต้าซิงอานหลิ่ง ☐ เขตเจียเก๋อต๋าฉี และเขตซงหลิ่ง ในทางพฤตินัยขึ้นอยู่กับจังหวัดต้าซิงอานหลิ่ง แต่ทางนิตินัยเป็นส่วนหนึ่งของ กองธงปกครองตนเองโอโรเชน เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน |
เขตการปกครองระดับจังหวัดทั้ง 13 แห่งนี้ แบ่งย่อยอีกเป็นเขตการปกครองระดับอำเภอ ทั้งหมด 128 แห่ง (แบ่งเป็น 65 เขต, 20 นครระดับอำเภอ, 42 อำเภอ, และ 1 อำเภอปกครองตนเอง) และแบ่งย่อยอีกเป็นเขตการปกครองระดับตำบล 1,284 แห่ง (แบ่งเป็น 473 เมือง, 400 ตำบล, 58 ตำบลชาติพันธุ์, และ 353 แขวง)
This article uses material from the Wikipedia ไทย article มณฑลเฮย์หลงเจียง, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.