ซานเฉิ่ง

"สามสำนัก" เป็นหน่วยงานรัฐบาลกลางที่จัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการตั้งแต่ราชวงศ์สุยและราชวงศ์ถัง ซึ่งมีดังนี้

• ซ่างซูเฉิ่ง (尚书省 "สำนักอัครเสนาบดี")
  ：ฝ่ายบริหาร มีหน้าที่บริหารราชการแผ่นดิน และดำเนินงานตามพระราชโองการ

• เหมินเซี่ยเฉิ่ง (门下省 "สำนักตรวจฎีกา")
  ：ฝ่ายตรวจสอบ มีหน้าที่ให้คำแนะนำแด่จักรพรรดิและจงซูเฉิ่ง (สำนักเลขาธิการกลาง) และทบทวนตรวงสอบพระราชโองการแล้วส่งคืนให้กับจงซูเฉิ่ง

• จงซูเฉิ่ง (中书省 "สำนักเลขาธิการกลาง")
  ：ฝ่ายนิติบัญญัติ มีหน้าที่ความรับผิดชอบเกี่ยวกับการหารือ การร่างกฎหมาย และพระราชโองการ

ระบบดำเนินงาน

จงซูเฉิ่งทำการหารือเกี่ยวกับการร่างกฎหมายกับจักรพรรดิและการร่างพระราชโองการ แล้วส่งไปให้กับเหมินเซี่ยเฉิ่งเพื่อทำการตรวจสอบเนื้อหาของพระราชโองการ แล้วจึงส่งคืนให้กับจงซูเฉิ่ง ทั้งสองสำนักนี้ ถือว่าหน่วยงานที่ทำหน้าในการตัดสินใจ กฎหมายและพระราชโองการที่ผ่านการทบทวนจะถูกส่งไปยังซ่างซูเฉิ่งเพื่อดำเนินการ โดยมีหกกระทรวงอยู่ภายใต้ซ่างซูเฉิ่ง ได้แก่ :

• กระทรวงมหาดไทย หรือ ลี่ปู้ (吏部)
  ：รับผิดชอบในการประเมิน แต่งตั้ง โยกย้าย ลดเลื่อนตำแหน่ง และถอดถอนข้าราชการระดับต่ำกว่า 4
• กระทรวงพระคลัง หรือ ฮู่ปู้ (户部)
  ：รับผิดชอบด้านการเงินและการคลัง
• กระทรวงธรรมการ หรือ หลี่ปู้ (礼部)
  ：รับผิดชอบดูแลเครื่องบรรณาการ พิธีเซ่นไหว้ พิธีกรรม การศีกษา และการสอบขุนนาง
• กระทรวงกลาโหม หรือ ปิงปู้ (兵部)
  ：รับผิดชอบกิจการทางทหาร
• กระทรวงยุติธรรม หรือ สิงปู้ (刑部)
  ：รับผิดชอบงานด้านตุลาการและการตรวจสอบ
• กระทรวงโยธาธิการ หรือ กงปู้ (工部)
  ：รับผิดชอบด้านการก่อสร้าง

ในบรรดาสามสำนัก ซ่างซูลิ่งและซ่างซูผูเช่อถึงแม้จะมีตำแหน่งสูง แต่พวกเขากลับถูกมองว่าเป็นเสนาบดีที่ไม่มีอำนาจบริหารที่แท้จริง เพราะผู้ที่มีอำนาจอย่างแท้จริงคือจงซูและเหมินเซี่ย

ราชวงศ์ถัง

ลักษณะเฉพาะของระบบสามสำนักในสมัยราชวงศ์ถังคือได้มีการเปลี่ยนชื่อสามสำนักและรูปแบบการทำงาน แตกต่างกันไปในแต่ล่ะช่วงเวลา แรงจูงใจสำหรับการเปลี่ยนแปลงนี้อยู่ที่อำนาจของจักรพรรดิที่ต้องการจะควบคุมอำนาจของขุนนางและเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพในการบริหารงาน

ห้าราชวงศ์และสิบอาณาจักร

ไม่แตกต่างจากระบบของราชวงศ์ถัง แต่เนื่องจากสงครามที่ต่อเนื่อง ทำให้อัครเสนาบดีไม่ได้กุมอำนาจไว้ ทั้งสามสำนักจึงเป็นเพียงชื่อเท่านั้น กิจการทางการเมืองส่วนใหญ่ถูกจัดการโดยขุนนางที่จักรพรรดิแต่งตั้งขึ้น

ราชวงศ์ซ่ง

ในสมัยราชวงศ์ซ่ง แม้ว่าชื่อของสามสำนักจะมีมาโดยตลอด แต่ก็ถูกรวมเข้าเป็นสำนักเดียวกัน คือจงซูเหมินเซี่ย (中书门下) ในเวลาเดียวกันเนื่องจากมีการจัดตั้งสภาองคมนตรีและสามกรม ทำให้อำนาจทางการทหารและการเงินของอัครเสนาบดีถูกจำกัด

ราชวงศ์หยวน

ในสมัยราชวงศ์หยวนซ่างซูเฉิ่งถูกยกเลิก และไม่มีการก่อตั้งเหมินเซี่ยเฉิ่ง ดังนั้นจงซูเฉิ่งจึงมีความสำคัญมากกว่าในสมัยก่อน ๆ นอกจากนี้ชิ่งจงซูเฉิ่ง (行中书省) ยังถูกก่อตั้งขึ้นภายใต้จงซูเฉิ่ง ซึ่งมีอำนาจเต็มในการบริหารส่วนท้องถิ่นในนามของรัฐบาลกลาง

ราชวงศ์หมิง

ในช่วงต้นราชวงศ์หมิงไม่มีจงซูลิ่ง แต่จงซูเสิ่งยังคงคุมกระทรวงทั้งหกอยู่ และหัวหน้าของจงซูเสิ่งถูกเรียกว่า โหย้วเชิ่งเซียง (右丞相 "อัครเสนาบดีขวา") และ จั่วเชิ่งเซียง (左丞相 "อัครเสนาบดีซ้าย")

ในปีที่สิบสามของการครองราชย์จักรพรรดิหมิงไท่จู่ จงซูเฉิ่งและเชิ่งเซียงถูกยกเลิก และกระทรวงทั้งหกมีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงกับจักรพรรดิ เมื่อถึงจุดนี้ระบบสามสำนักและตำแหน่งอัครเสนาบดีก็ถูกยกเลิกไปโดยสิ้นเชิง ในช่วงกลางและปลายราชวงศ์หมิง เนย์เก๋อ (内阁 "คณะรัฐมนตรี")ของราชวงศ์หมิงเข้าทำหน้าที่ในการบริหารอย่างแท้จริง

ราชวงศ์ชิง

ราชวงศ์ชิงดำเนินตามระบบราชวงศ์หมิงและโดยมี 6 กระทรวง และมีเนย์เก๋อจะก่อตั้งขึ้นตามราชวงศ์หมิง แต่ก็ไม่มีอำนาจที่แท้จริง