Вилям Шекспир

Шекспир аз 7 солагӣ дар мактаби грамматикӣ таҳсил намуда, асосан забонҳои лотинӣ ва юнониро омӯхтааст. Инчунин, дар ҳамин мактаб асосҳои мантиқ ва риторикаи схоластикии асримиёнагиро аз худ намудааст. Аммо таҳсилоти пурраи мактабро аз сабаби ноомади корҳои падар хатм накарда аз рӯи эҳтиёҷ ба фурӯши гушт машғул шудааст. Дар сини 18 солагӣ бо духтари як фермер издивоҷ мекунад ва зодгоҳашро тарк карда соли 1585 ба Лондон меояд. Дар давраҳои аввал барои рӯзгузаронӣ ҳама гуна кори пешомадаро иҷро кардааст, аз қабили нигаҳбонии аспони шахсоне, ки барои тамошои театр меомаданд. Соли 1599 дастаи ҳунарие, ки Шекспир низ аз ҷумлаи он буд, аз ҳисоби маблағи худ театри «Глобус»-ро таъсис доданд. Соли 1622 Шекспир тарки Лондон намуда ба зодгоҳаш Стретфорд баргашт ва дар ҳамин ҷо 23 апрел, 1616 вафот кардааст.

Бисёриҳо Шекспирро шоиру нависандаи барҷастаи ҳамаи замон мешуморанд. Вай фоҷиаҳои барҷаста ва мазҳакаҳои хандаоваре ба тарзи баёни назм ва жанри сонет навишта рӯи саҳнаи театр гузоштааст. Нақшҳои қаҳрамонҳои пийесаҳои Вилям Шекспир дар бораи ҳиссиёти инсон ба монанди ишқ, рашк, ғазаб, шуҷоат ва ғайра офарида шудаанд, ки имрӯз ҳам ба тамошобинони театр хуш меояд. Аксарияти башарияти ботамаддуни ҷаҳон эҷодиёти Вилям Шекспирро меомӯзад. Фаъолияти эҷодии Шекспир асосан дар байни солҳои 1585 ва 1613 гузаштааст. Аввалин бор номи Шекспир дар матбуоти Лондон соли 1592 пайдо мешавад, ки ӯ дар ин давр аллакай ҳунарпешаи театр ва муаллифи намоишнома буд.

Эҷодиёти Шекспирро ба се давра тақсим мекунанд. Давраи эҷодиёти Шекспир ба замони ҳаракати ватанхоҳӣ дар Англия ва шикасти «Армадаи мағлубнашаванда»-и Испания рост меояд.

Мазҳакаҳои машҳури Шекспир

• «Ром шудани саркаш»,
• «Ду веронагӣ»,
• «Хоб дар шаби тобистон»,
• «Як пула гап — сад пула ғавғо»,
• «Ин ба шумо хуш меояд»,
• «Шаби дувоздаҳум»

фоҷианомаҳо

• «Ромео ва Ҷулйета»
• «Юлий Сезар»
• «Ҳамлет»,
• «Шоҳ Лир»,
• «Отелло»
• «Макбет» ва диг.

Дар саҳнаи Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ шаҳри Душанбе пиесаҳои Вилям Шекспир — «Отелло», «Ромео ва Ҷулйетта», «Шоҳ Лир» ва «Ҳамлет» ба забони тоҷикӣ номоиш дода шудаанд.