ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ
มีหน้าที่ชื่อว่า "อักษรอาหรับ" บนวิกิพีเดีย
หากต้องการความช่วยเหลือ โปรดดู วิธีใช้:การค้นหา
ชุดตัวอักษรอาหรับ (อาหรับ: الْأَبْجَدِيَّة الْعَرَبِيَّة หรือ الْحُرُوف الْعَرَبِيَّة, สัทอักษรสากล: [ʔalʔabd͡ʒadijja lʕarabijja]) เป็นตัวอักษรที่ใช้เขียนภาษาอาหรับ... |
อักษรอาหรับสำหรับภาษาอาฟรีกานส์ (อังกฤษ: Arabic Afrikaans; อาฟรีกานส์: Arabies Afrikaans, عربس افركانس) เป็นการนำอักษรอาหรับมาเขียนภาษาอาฟรีกานส์ เริ่มเมื่อ... |
อักษรอาหรับสำหรับภาษาโวลอฟ หรืออักษรโวโลฟัล (Wolofal) เป็นอักษรอาหรับรูปแบบหนึ่งสำหรับใช้เขียนภาษาโวลอฟ สิ่งนี้เป็นพื้นฐานของอักษรอยามีในแอฟริกาตะวันตก... |
บทความนี้มีอักษรพิเศษ หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ อักษรอาหรับสำหรับภาษาตุรกีออตโตมัน... |
ชุดตัวอักษรเปอร์เซีย (เปอร์เซีย: الفبای فارسی, อักษรโรมัน: Alefbā-ye Fārsi) หรือ ชุดตัวอักษรเปอร์เซีย-อาหรับ เป็นระบบการเขียนที่ใช้ในภาษาเปอร์เซียหลัง... |
และ /อุน/ ในภาษาอาหรับโบราณมักใช้เชื่อมกับอลิฟ แต่ไม่ค่อยใช้ในภาษาสมัยใหม่ ซุกูน ْ (sukūn) เป็นวงกลมเขียนบนตัวอักษรเพื่อแสดงว่าอักษรนั้นเป็นตัวสะกด... |
ตารางต่อไปนี้เป็นอักษรอาหรับที่อยู่บนยูนิโคด... |
ชุดตัวอักษรยาวี (อักษรยาวี: جاوي; มลายูปัตตานี: ยาวี; อาเจะฮ์: Jawoë; เสียงอ่านภาษามลายู: [d͡ʒä.wi]) เป็นชุดของอักษรอาหรับดัดแปลงสำหรับเขียนภาษามลายู ภาษาอาเจะฮ์... |
อกุรุ ต้นกำเนิดของอักษรนี้ต่างจากอักษรอื่น กล่าวคือ สระได้รูปแบบมาจากเครื่องหมายเสียงสระของอักษรอาหรับ อักษร 9 ตัวแรก (h – v) มาจากเลขอารบิก... |
ในยุคนั้นพบกวีนิพนธ์ภาษาอาหรับยุคก่อนศาสนาอิสลาม และจารึกภาษาอาหรับยุคก่อนอิสลามเขียนด้วยอักษรอาหรับ ภาษาอาหรับสนทนาเป็นคำที่ใช้เรียกภาษาอาหรับ... |
อักษรอาหรับสำหรับภาษาเบอร์เบอร์ เป็นอักษรอาหรับที่ใช้เขียนภาษาใน กลุ่มภาษาเบอร์เบอร์ กลุ่มภาษาเบอร์เบอร์เคยเขียนด้วยอักษรอาหรับในยุคกลาง... |
อะญะมี (อาหรับ: عجمي, ʿajamī) หรือ อะญะมียะฮ์ (อาหรับ: عجمية, ʿajamiyyah) เป็นชื่อของอักษรชนิดหนึ่งโดยมีรากศัพท์มาจากภาษาอาหรับหมายถึง ต่างชาติ... |
อักษรอาหรับสำหรับภาษาเบลารุส (เบลารุส: Беларускі арабскі алфавіт, Biełaruski arabski ałfavit (อักษรละติน) หรืออาราบิตซา (Арабіца, Arabitsa)... |
"ระบบการเขียนโซมาลี") และในภาษาอาหรับว่า อัลกิตาบะฮ์ อัลอุษมานียะฮ์ (الكتابة العثمانية; "ระบบการเขียนอุษมาน") เป็นอักษรที่ประดิษฐ์ขึ้นในช่วง ค.ศ. 1920... |
อักษรเสี่ยวเอ้อร์ หรือ เสี่ยวเอ้อร์จิง (แปลว่า อักษรเด็ก) มักย่อเป็น เสี่ยวจิง (แปลว่า อักษรเล็ก, 'อักษรดั้งเดิม' หมายถึงอักษรอาหรับ-เปอร์เซีย)... |
นำอักษรลัณฑะมาใช้เขียนภาษาสินธี ในช่วงสั้น ๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้ อักษรเทวนาครีและอักษรอาหรับดัดแปลงแทนในอีก 50 ปีต่อมา 中西 亮(Nakanishi, Akira) (1980-01-01)... |
ภาษามลยาฬัมที่ใช้โดยชาวมุสลิมในมาเลเซียสิงคโปร์ และรัฐเกรละในอินเดียเขียนด้วยอักษรอาหรับ การถอดเป็นอักษรไทยตามรูป ใช้กับภาษาที่จัดพยัญชนะวรรคตามแบบภาษาบาลี,... |
อักษรยางาอิมแล (Yaña imlâ : ออกเสียง [jʌˈŋɑ imˈlʲæ]; อักษรซีริลลิก: яңа имля; ภาษาตาตาร์ หมายถึงการเขียนใหม่) เป็นรูปแบบดัดแปลงของอักษรอาหรับ... |
อักษรซูราเบ (มาลากาซี: Sorabe หรือ Sora-be, سُرَبِ, ออกเสียง [suˈrabe]) เป็นอักษรอาหรับที่ใช้เขียนภาษามาลากาซีในช่วงประมาณพุทธศตวรรษที่ 20... |
อักษรอาระเบียใต้โบราณ (อักษรอาระเบียใต้โบราณ: 𐩣𐩯𐩬𐩵 ms3nd; ปัจจุบัน อาหรับ: الْمُسْنَد musnad) แยกมาจากอักษรไซนายดั้งเดิมประมาณปลายสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช... |