ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ
มีหน้าที่ชื่อว่า "ภาษาไท" บนวิกิพีเดีย
หากต้องการความช่วยเหลือ โปรดดู วิธีใช้:การค้นหา
กลุ่มภาษาไท (อังกฤษ: Tai languages) หรือ กลุ่มภาษาจ้วง-ไท (Zhuang–Tai languages) เป็นกลุ่มภาษาย่อยกลุ่มหนึ่งของตระกูลภาษาขร้า-ไท ประกอบด้วยภาษาไทยในประเทศไทย... |
ตระกูลภาษาขร้า–ไท (อังกฤษ: Kra–Dai languages) หรือรู้จักกันในนาม ไท–กะได (Tai–Kadai) และ ไดอิก (Daic) เป็นตระกูลภาษาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีป... |
ภาษาผู้ไท (เขียน ภูไท ก็มี) เป็นภาษาในตระกูลภาษาขร้า-ไท มีผู้พูดจำนวนไม่น้อยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ตอนกลางลาว และแถบตะวันตกเฉียงเหนือเวียดนาม... |
กลุ่มภาษากัม-ไท (อังกฤษ: Kam–Tai languages), ต้ง-ไท (จีน: 侗台语支) หรือ จ้วง-ต้ง (จีน: 壮侗语族) เป็นสาขาภาษาหลักที่มีการเสนอให้จัดแบ่งขึ้นในตระกูลภาษาขร้า-ไท... |
ภาษาไทใต้คง (ไทใต้คง: ᥖᥭᥰ ᥖᥬᥲ ᥑᥨᥒᥰ; อังกฤษ: Dehong Dai language, Tai Dehong language) หรือ ภาษาไทเหนือ (อังกฤษ: Tai Nüa language; จีน: 傣那语 ไต๋หนาอยู่... |
ภาษาไทปาว ในเอกสารเวียดนามใช้เรียกแบบรวม ๆ กับไทกลุ่มอื่นว่า ท้ายห่างต่ง (เวียดนาม: Thái Hàng Tổng) เป็นภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาไท พบในประเทศเวียดนาม และประเทศลาว... |
นของกลุ่มภาษาไททั้งมวล ซึ่งได้แก่ ภาษาไทย ภาษาลาว ภาษาคำเมือง ภาษาไทใหญ่ ภาษาไทลื้อ ภาษาไทดำ เป็นต้น ทั้งนี้ ภาษาไทดั้งเดิมมิได้ปรากฏเป็นหลักฐานในเอกสารใด... |
ภาษาเขิน หรือ ภาษาขึน บ้างก็ว่า ภาษาไทเขิน หรือ ภาษาไทขึน (เขิน: Dai Kun) มีผู้พูดทั้งสิ้น 120,855 คน พบในส่วนใหญ่อยู่ในเชียงตุง รัฐฉาน ประเทศพม่า ประมาณ... |
ภาษาไทใหญ่ หรือ ภาษาฉาน (ไทใหญ่: လိၵ်ႈတႆး [หลิกไต๊], ၵႂၢမ်းတႆး ความไท [กว๊ามไต๊], /kwáːm.táj/; อังกฤษ: Shan language) เป็นภาษาตระกูลขร้า-ไท... |
ภาษาไทลื้อ หรือ ภาษาลื้อ (ไทลื้อใหม่: ᦅᧄᦺᦑᦟᦹᧉ กำไตหลื่อ; ไทยถิ่นเหนือ: ᨣᩤᩴᨴᩱ᩠ᨿ กำไต; จีน: 傣语 Dǎilèyǔ ไต่หยวื่อ; เวียดนาม: tiếng Lự, tiếng Lữ เตี๊ยงหลื่อ... |
ภาษาไทโซ่ง, ภาษาลาวโซ่ง, ภาษาลาวโซ่งดำ หรือ ภาษาโซ่ง เป็นภาษาที่มีผู้พูดในประเทศไทยราว 32,307 คน (พ.ศ. 2543) พบในจังหวัดกาญจนบุรี เพชรบุรี พิษณุโลก นครสวรรค์... |
ภาษาไททัญ (อังกฤษ: Tai Thanh language) หรือ ภาษาไทมันทัญ มีผู้พูดในประเทศเวียดนาม 20,000 คน (พ.ศ. 2545) ทางภาคเหนือ จัดอยู่ในภาษากลุ่มไทตะวันตกเฉียงใต้... |
ภาษาไทเติ๊ก ใช้ในเมืองเติ๊ก (Muang Tâk, Mương Tấc) จังหวัดเซินลา ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม จัดอยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท กลุ่มภาษากัม-ไท... |
ภาษาญ้อ (Nyaw) หรือ ภาษาไทญ้อ (Tai Yo/Tai Nyaw) หรือ ภาษาไทแมน (Tai Mène) หรือ ภาษาย้อ เป็นภาษากลุ่มไทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีความใกล้ชิดกับภาษา... |
ชาวไท เป็นชื่อเรียกโดยรวมของกลุ่มชาติพันธุ์ที่พูดกลุ่มภาษาไท กระจายตัวอยู่ในภูมิภาคอุษาคเนย์ รับประทานข้าวเจ้าหรือข้าวเหนียวเป็นอาหารหลัก นิยมปลูกเรือนเสาสูง... |
ภาษาอาหม เป็นภาษาที่ตายแล้ว ในตระกูลภาษาขร้า-ไท ภาษาอาหมนั้นมีอักษร และถ้อยคำของตนใช้สื่อสารทั้งพูดและเขียนมาอย่างต่อเนื่อง แต่ชาวอาหมในปัจจุบันนั้นหั... |
ตามภาษาของเขาเองจะเรียกตัวเอง "ไต"หรือ "ไท" มีหลายกลุ่ม เช่น ไทแหลง ไทคำตี่ ไทอาหม ไทพ่าเก และไทมาว แต่กลุ่มใหญ่ที่สุดคือ ไตโหลง [ไต = ไท และ โหลง... |
ภาษาไทดำ มีผู้พูดทั้งหมด 763,700 คน อาศัยอยู่ระหว่างแม่น้ำแดงกับแม่น้ำดำ ทางภาคเหนือของประเทศเวียดนาม 699,000 คน (พ.ศ. 2545) อยู่ในแขวงคำม่วน ประเทศลาว... |
ภาษาคำตี้ หรือ ภาษาไทคำตี้ มีผู้พูดทั้งหมด 13,120 คน พบในพม่า 4,240 คน (พ.ศ. 2543) ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ พบในประเทศอินเดีย 8,880 คน (พ.ศ. 2543) ในรัฐอัสสัม... |
ไทลื้อ ไตลื้อ หรือ ชาวลื้อ (ภาษาไทลื้อ: ᨴᩱ᩠ᨿᩃᩨᩢ จีน: 傣仂, Dǎi lè, ลาว: ລື້, เวียดนาม: Người Lự) เป็นชาวไทกลุ่มหนึ่ง พูดภาษาตระกูลภาษาขร้า-ไท... |