Wyniki wyszukiwania „Orzeczenie (językoznawstwo) Wiki - Wiki wolna encyklopedia
Strony „Orzeczenie+(językoznawstwo)” nie ma w Wikipedii. Możesz ją utworzyć (do pomocy masz przewodników) albo zaproponować jej utworzenie. |
to wtedy tzw. orzeczenie czasownikowe), np. Jego żona biega codziennie. Po długiej, męczącej podróży doszliśmy do celu wyprawy. Orzeczenie wyrażone jednym… |
bezpodmiotowymi. orzeczenie przydawka dopełnienie okolicznik kontrola Bąk 1977 ↓, s. 409. TadeuszT. Milewski TadeuszT., Językoznawstwo, wyd. VII uzup.… |
„porządek, szyk”, συντακτικός syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budową wypowiedzeń. Syntaktyka (w ujęciu tradycyjnym)… |
współrzędnych, jak i podrzędnych. Aby wypowiedzenie było zdaniem, musi zawierać orzeczenie. W języku polskim podmiot może pozostać domyślny ze względu na możliwość… |
Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni. W języku… |
Język (mowa) (kategoria Językoznawstwo) Dopełnienie Orzeczenie (SOV) – drugi najpopularniejszy szyk; m.in. łacina, japoński Orzeczenie Podmiot Dopełnienie (VSO) – m.in. walijski Orzeczenie Dopełnienie… |
powiązanych, które mogą stanowić część zdania (np. podmiot, przydawka, orzeczenie) lub też samodzielnie tworzą zdania oraz równoważniki zdań. Termin ten… |
lub ciąg wyrazowy formalnie nietworzący zdania (ponieważ nie zawiera orzeczenia), oddający jednak tę samą treść co zdanie. Przykłady: Piękna pogoda. Sprawa… |
tə-qora-pelarkən „opuszczam renifery”; wyraz qora (renifer) staje się częścią orzeczenia w języku nahuatl: ni-naka-kwa „jem mięso”; rzeczownik nakatl „mięso”,… |
Beckera, który wychodził od binarnego podziału zdania (podmiot – orzeczenie, orzeczenie – dopełnienie, podmiot – przydawka itd.). Gramatyka Beckera ukazała… |
określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie. W języku polskim, podobnie jak w innych językach indoeuropejskich, wyróżnia… |
Klasyfikacja języków (kategoria Językoznawstwo historyczno-porównawcze) arabski, Orzeczenie Dopełnienie Podmiot (VOS) – m.in. malgaski, Dopełnienie Orzeczenie Podmiot (OVS) – hixkaryana, Dopełnienie Podmiot Orzeczenie (OSV) –… |
przypadku. Między podmiotem (wyjąwszy przypadek podmiotu logicznego) a orzeczeniem (związek główny) zawsze występuje związek zgody – jest to zazwyczaj zgoda… |
gramatycznych. Na tak rozumianą konstrukcję mogą składać się np.: podmiot + orzeczenie + dopełnienie; zaimek dzierżawczy + rzeczownik. Konstrukcja przybiera… |
domyślne szeregowe Język polski dopuszcza istnienie zdań bezpodmiotowych. Orzeczenie może funkcjonować jako: czasownikowe (proste) Złożone Imienne Fazowe (np… |
w zdaniu; w szczególności jeżeli orzeczenie jest poprzedzone przysłówkiem lub przyimkiem, bezpośrednio po orzeczeniu musi pojawić się podmiot. Reguła… |
istnienia jest swoboda kształtowania kolejności wyrazów w zdaniu: podmiot, orzeczenie i dopełnienie nie mają raz na zawsze ustalonych miejsc, lecz mogą następować… |
Na początku zdania najczęściej znajduje się podmiot (w celtyckich – orzeczenie), jednak przy ścisłym zachowaniu odpowiednich form wiele języków rodziny… |
zwykle na drugą sylabę od końca, a w zdaniu przeważa szyk SVO (podmiot orzeczenie dopełnienie). Dziś cechuje się słabo zaznaczonym i zanikającym zróżnicowaniem… |
orzecznik; w związku zgody (głównym) z orzeczeniem jako podmiot (rodzaj, liczba); w związku rządu z orzeczeniem jako dopełnienie; d) pozostawać w związku… |