Вершаскладаньне

Вершасклада́ньне (версыфікацыя) — сыстэма арганізацыі вершаванай мовы, у аснове якой — паўтарэньне пэўнага рытмастваральнага кампанэнта (вышыні гука —...

другой міжстрофнымі паўзамі, а на пісьме яшчэ і графічна — прабеламі. Вершаскладаньне Алкеева страфа Алкманава страфа Анегінская страфа Антыстрафа Рагойша...

п​​ершы твор «Нема». У 1511 годзе ў Вітэнбергу ён выдаў працу пра вершаскладаньне De Arte Versificandi, якая стала вядомай як у Нямеччыне, так і за граніцай...

(«Тарасова доля», «Бандароўна»), М. Чарот («Босыя на вогнішчы»). Танічнае вершаскладаньне сустракаецца ў творчасьці П. Панчанкі, М. Танка, К. Кірэенкі, Р. Барадуліна...

зьвяржэньня Сасанідаў арабамі ў сярэдзіне VII стагодзьдзя. Першае вершаскладаньне на аснове сярэднепэрсыдзкай кронікі зрабіў Абу-Мансур Дакікі, які быў...

вершаскладаньня ў паэзіі, а наступнае, пятае, часта называюць «ружэвічаўскім». Вершаскладаньне маладога Ружэвіча аналізавалі такія пасьляваенныя экспэрты, як Марыя...

гэтага часу чытаюцца ў школах, як твор ўзорны для лацінскае мовы й вершаскладаньне. У гонар Авідыюса названы кратэр на Мэркурыі й пасёлак гарадзкога тыпу...

Полісындэ́тан (шматзлучнікавасьць) (па-старажытнагрэцку: πολυσύνδετον) — стылістычны прыём, сутнасьць якога — у выкарыстаньні адных і тых жа злучнікаў...

паэзію новымі тэмамі й ідэямі, формамі і жанрамі, узьняў сылябічнае вершаскладаньне ўсходніх славянаў на вышэйшую ступень. Найбольш яркімі і выдатнымі...

Сіла́ба-тані́чнае вершава́ньне — сыстэма вершаваньня, у аснове якой — раўнамернае чаргаваньне націскных і ненаціскных складоў. Ужываецца перш за ўсё ў...

Ана́пэст (па-грэцку: ἀνάπαιστος — зьвернуты назад) — від трохскладовай стапы з двух кароткіх і заключнага доўгага (антычнае вершаваньне) або двух ненаціскных...

Анты́чнае (мэтры́чнае) вершава́ньне — сыстэма вершаваньня, заснаваная на раўнамерным чаргаваньні доўгіх і кароткіх складоў у вершаваных радках. Узьнікла...

Амфібра́хій (па-грэцку: ἀμφίβραχυς — кароткі з абодвух бакоў) — від трохскладовай стапы, у якой доўгі склад знаходзіцца паміж кароткіх (антычнае вершаваньне)...

Сыстэ́ма вершава́ньня — тып рытмічнай арганізацыі вершаванай мовы, які абумоўлены фанэтычнымі асаблівасьцямі нацыянальнай мовы, пануючымі ў паэзіі традыцыямі...

Сілабі́чнае вершава́ньне — сыстэма вершаваньня, у аснове якой — чаргаваньне аднолькавай колькасьці складоў у вершаваных радках. Ужываецца пераважна ў мовах...

Вершазна́ўства — разьдзел паэтыкі, што вывучае верш як пэўную эстэтычную сыстэму, яго гісторыю і тэорыю. Вершазнаўства вывучае гукавы склад вершаў , паэтычны...

Акцэ́нтны верш — від танічнага верша, рытм якога заснаваны на аднолькавай (або прыблізна аднолькавай) колькасьці акцэнтаў (апорных рытмічных націскаў)...

Цэнто́н (па-лацінску: cento, род. склон centonis — коўдра ці адзеньне, пашытае з разнаколерных лапікаў) — верш, цалкам складзены з радкоў іншых вершаў...

Мэ́трыка (літаратуразнаўства) (па-старажытнагрэцку: μετρική) — разьдзел вершазнаўства, які вывучае характар вершаваньня ў якой-небудзь літаратуры ці ў...

Акцэ́нтна-складо́вы верш — від танічнага верша, для якога характэрна, апрача аднолькавай колькасьці акцэнтаў (моцных націскаў), аднолькавая колькасьць...