Rota Ślōnzŏkōw

Nie damy Ślązka, skąd nasz ród,

gdzie dom nasz, próg ziemicy

śląscy żołnierze, śląski lud,

górale i górnicy;
nie będziesz, Czechu, miał z nas sług,
tak nam dopomóż Bóg!

Nasza ta ziemia, w polskiej krwi

zbroczona i w łzach wojny,

nasz jest ten węgiel, w którym lśni

pot naszej pracy znojnej;
nie sięgnie po nie nigdy wróg,
tak nam dopomóż Bóg!

Nie będzie deptał podły Czech

starej Piastowskiej ziemi,

psią mową hańbił naszych strzech

raczej je śmierć oniemi;
raczej zaoprze wszystko pług,
tak nam dopomóż Bóg!

W kazdej kopalni znajdzie wraz

redutę on Ordona,

która pogrzebie raczej nas,

niż skarb mu wyda łona
iniżby pot nasz żlopać mógł,
tak nam dopomóż Bóg!

Ojczyzno święta! kraju nasz!

z tobą nam żyć, umierać!

niezłomnie stoi śląska straż,

Polsko, twa wierna czeladź!
zabrzmi i dla nas złoty róg,
tak nam dopomóż Bóg!

Od ojców naszych świętych trun

i od kolebek dzieci,

ze śląska piersi wszystkich strun

na świat wołanie leci:
gdzie Polska, tam nasz dom i próg,
tak nam dopomóż Bóg!