वॅन्सी परिषद

रिक सिक्युरिटी मेन ऑफिसचे संचालक एसएस- ओबर्गरुपपेनफ्युहरर रेनहार्ड हेड्रिच यांनी बोलावलेल्या परिषदेचा उद्देश , ज्यू प्रश्नाच्या अंतिम निराकरणाच्या अंमलबजावणीमध्ये विविध सरकारी विभागांच्या प्रशासकीय नेत्यांचे सहकार्य सुनिश्चित करणे हा होता, ज्याद्वारे बहुतेक जर्मन-व्याप्त युरोपमधील ज्यूंना व्याप्त पोलंडमध्ये पाठवले जाईल आणि त्यांची हत्या केली जाईल. परिषदेच्या सहभागींमध्ये परराष्ट्र कार्यालयातील राज्य सचिव, न्याय, आंतरिक आणि राज्य मंत्रालये आणि SS च्या प्रतिनिधींसह अनेक सरकारी मंत्रालयांचे प्रतिनिधी समाविष्ट होते. बैठकीदरम्यान, हेड्रिचने युरोपियन ज्यूंना कसे गोळा केले जाईल आणि जनरल गव्हर्नमेंट (पोलंडचा व्यापलेला भाग) मधील संहार छावण्यांमध्ये कसे पाठवले जाईल, जेथे त्यांना मारले जाईल याची रूपरेषा दिली.

३० जानेवारी १९३३ रोजी नाझींनी सत्ता काबीज केल्यानंतर लगेच ज्यूंविरुद्ध भेदभाव सुरू झाला. ज्यूंना स्वेच्छेने देश सोडण्यास प्रोत्साहित करण्यासाठी हिंसाचार आणि आर्थिक दबावाचा वापर नाझी राजवटीने केला. सप्टेंबर १९३९ मध्ये पोलंडच्या आक्रमणानंतर, युरोपियन ज्यूंचा संहार सुरू झाला आणि जून १९४१ मध्ये सोव्हिएत युनियनच्या आक्रमणानंतर हत्या सुरूच राहिल्या आणि वेगवान झाला. ३१ जुलै १९४१ रोजी, हर्मन गोरिंगने हेड्रिचला जर्मन नियंत्रणाखाली असलेल्या प्रदेशांमध्ये "ज्यू प्रश्नाचे संपूर्ण निराकरण" करण्यासाठी आणि सर्व सहभागी सरकारी संस्थांच्या सहभागामध्ये समन्वय साधण्यासाठी योजना तयार करण्यासाठी आणि सबमिट करण्यासाठी लेखी अधिकृतता दिली. वॅन्सी कॉन्फरन्समध्ये, हेड्रिचने यावर जोर दिला की एकदा हद्दपारीची प्रक्रिया पूर्ण झाली की, निर्वासितांचे भवितव्य एसएसच्या अखत्यारीतील अंतर्गत बाब बनेल. एक दुय्यम ध्येय होते की ज्यू कोण होते याच्या व्याख्येपर्यंत पोहोचणे.

सभेच्या प्रसारित मिनिटांसह प्रोटोकॉलची एक प्रत युद्धातून वाचली. रॉबर्ट केम्पनर यांना मार्च १९४७ मध्ये जर्मन परराष्ट्र कार्यालयातून जप्त करण्यात आलेल्या फाईल्समध्ये ते सापडले होते. त्यानंतरच्या न्यूरेमबर्ग चाचण्यांमध्ये त्याचा पुरावा म्हणून वापर करण्यात आला. व्हॅन्सी हाऊस, परिषदेचे ठिकाण, आता होलोकॉस्ट स्मारक आहे.