Al Baqoroh

Surat ieu kawengku ti 286 ayat, 6.221 kecap, jeung 25.500 huruf jeung kaasup surat Madaniyah. Sabagéan gedé ayatna turun di awal hijrahna Nabi sa.w., iwal ti ayat 281 nu turun di Mina nalika Haji Wada'. Surah ieu pang panjangna dina Al Qur'an. Dingaranan Al-Baqoroh nu hartina Sapi Bikang dicandak tina carita Bani Isroil nu diparéntah Allah meuncit sapi bikang  (ayat 67-74). Surat ieu ogé disebut Fusthotul Qur'an (Puncakna Al-Qur'an) lantaran eusina  aya hukum-hukum nu teu disebutkeun dina surat nu lian atawa surat Alif Lam Mim  lantaran dimimitian Alif Lam dan Mim. Turun sabada Surat 83 Al Muthoffifin.

Ti Ibnu Abbas r.a, saurna nalika turun dua siloka (مثلهم كمثل الذي استوقد نارا) hartina "siloka maranéhna (urang munafék) lir ibarat jalma nu ngahurungkeun seuneu (tapi teu nyaangan maranéhna, teu nempo)...", jeung (أو كصيب من السماء) hartina: "Atawa (urang munafék) lir ibarat hujan ngagebrét turun ti langit (bari poék peteng).." nu patali jeung urang munafék, pok maranéhna nyarita: Alloh leuwih luhung tibatan ieu dua siloka. Alloh nurunkeun ayat (إن الله لا يستحيي أن يضرب مثلا) hartina: "Alloh teu éra nyieun siloka (maké reungit)..".

Rosululloh saw, ngadawuh: (الآيتان من آخر سورة البقرة، من قرأهما في ليلة كفتاه) Dua ayat tina akhir surat Al-Baqoroh saha nu maca dina sapeuting nyukupan.

Sa anjogna Kangjeng Nabi S.a.w sumping ka Madinah, ieu surat nu mimiti turun anu eusina di antarana ngécéskeun yén Al Qur'an mangrupa kitab pituduh pikeun anu tarakwa (muttaqin) kalayan sababaraha ciri, nyaéta iman kanu goib, migawé solat, méré infaq, iman kana kitab nu turun ka Nabi s.a.w. jeung nu saméméhna Nabi s.a.w, tur yakin kana poé ahérat. Rupa-rupa syaréat mimiti lumaku di masyarakat Islam.

Syaréat Puasa

Dina taun ka-2 (dua) hiriyah, disyaréatkeun puasa Romadhon. Turun surat ieu ayat ka-183 (يٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ). Kalimah (يا أيُّها الَّذين آمَنُوا ) ngandung harti hé jalma-jalma nu ariman ka Alloh jeung rosul-Na, ngabenerkeun duanana tur ikror (ku lisan ku maca syahadat). Makna (كُتِبَ عَلَـيْكُمُ الصّيامُ ) nyaéta difardukeun ka aranjeun hé nu ariman puasa. Kecap (الصيام) tina kecap (صمت عن كذا وكذ) atawa (أصوم عنه صوماً وصياماً) kuring nahan tina anu tur anu, maksudna nahan tina saniskara nu Alloh maréntahkeun pikeun nahan. Ogé boga makna makna nahan teu ngomong, dina carita Siti Maryam nalika, dawuhna: ( إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَـٰنِ صَوْماً ) "Kuring nadar karana Nu Maha Welas puasa (ayeuna moal ngomong jeung saha ogé). ku kituna (صوماً وصياماً) bisa boga dua harti, nyaéta puasa (صياماً) nahan tina saban perkara atawa puasa ngomong (صَوْماً). Ceuk syara puasa nyaéta (الإمساك عن المفطرات مع ٱقتران النية به من طلوع الفجر إلى غروب الشمس) Nahan tina nu ngabatalkeun dibarengan niat ti mimiti medalna fajar tepi ka surupna panon poé. Jeung sampurnana ku (وتمامه وكماله بٱجتناب المحظورات وعدم الوقوع في المحرّمات), ninggalkeun nu dilarang jeung nyingkahan ti nu haram.

• Altafsir.com

Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan.