Geri dönüşüm terim olarak, kullanım dışı kalan geri dönüştürülebilir atık malzemelerin çeşitli geri dönüşüm yöntemleri ile ham madde olarak tekrar imalat süreçlerine kazandırılmasıdır.
Tüketilen maddelerin yeniden geri dönüşüm halkası içine katılabilmesi ile öncelikle ham madde ihtiyacı azalır. Böylece insan nüfusunun artışı ile paralel olarak artan tüketimin doğal dengeyi bozması ve doğaya verilen zarar engellenmiş olur. Bununla birlikte yeniden dönüştürülebilen maddelerin tekrar ham madde olarak kullanılması büyük miktarda enerji tasarrufunu mümkün kılar. Örneğin, yeniden kazanılabilir alüminyumun kullanılması alüminyumun sıfırdan imal edilmesine oranla %35'e varan enerji tasarrufu sağlamaktadır.
Atık malzemelerin ham madde olarak kullanılması çevre kirliliğinin engellenmesi açısından da önemlidir. Kullanılmış kâğıdın tekrar kâğıt imalatında kullanılması hava kirliliğini %74-94, su kirliliğini %35, su kullanımını %45 azaltabilmektedir. Örneğin bir ton atık kâğıdın kâğıt hamuruna katılmasıyla 8 ağacın kesilmesi önlenebilmektedir.
Geri dönüşüme olan ihtiyacın başlamasında savaşlar nedeniyle ortaya çıkan kaynak sıkıntıları etkili olmuştur. Büyük devletler, II. Dünya Savaşı sırasında ülke çapında geri dönüşümle ilgili kampanyalar başlatmışlardır. Vatandaşlar özellikle metal ve fiber maddeleri toplama konusunda teşvik edilmişlerdir. ABD'de geri dönüşüm işlemi yurtseverlik anlayışında çok önemli bir yer edinmiştir. Hatta, savaş sırasında oluşturulan kaynak koruma programları, doğal kaynakları kısıtlı bazı ülkelerde (Japonya gibi), savaş sonrası da devam ettirilmiştir.
Geri dönüşüm bilincini topluma yaymak için en önemli unsurlardan biri eğitimdir. Son dönemlerde eğitim programlarında geri dönüşüme dünyada önem verilmektedir. Geri dönüşümün dünyanın geleceğine sunacağı katkılar çevre duyarlılığı başlığı altında bu programlarda yer bulmuştur. Özellikle kâğıt, plastik şişe ve kavanoz gibi kolaylıkla dönüştürülebilecek maddeler, okullarda hayata geçirilen geri dönüşüm fikirlerinin ana maddeleridir.
Geri dönüşümün başarısını eğitim kadar etkileyecek bir diğer husus ise ekonomidir. Ancak yeterli satın alma gücüne sahip tüketiciler çevreye duyarlı seçeneklere yönelebilir. Bu durum da üreticileri ürünlerindeki geri dönüştürülmüş malzeme miktarını artırmaya teşvik edebilir. Ayrıca tüketiciye geri dönüştürülecek ürünü bu sürece dâhil etme konusunda açık yönergeler vermek de oldukça önemlidir.
Bazı maddelere ait geri dönüşüm sembol ve kodları aşağıda verilmiştir. Bu semboller uluslararası olarak kullanılır.
Geri dönüştürme metotları her malzeme için farklılık göstermektedir:
Genel atık akışından geri dönüştürülen maddeleri toplamak için, kamu yararı ile devlet kolaylığı ve masrafı arasındaki değiş tokuş yelpazesinde farklı yerleri işgal eden bir dizi sistem uygulanmıştır. Toplamanın üç ana grubu bırakma merkezleri, geri alım merkezleri ve kaldırım kenarında toplama şeklindedir. Geri dönüşüm maliyetinin yaklaşık üçte ikisi toplama aşamasında gerçekleşir.
Kaldırım kenarı toplama, çoğunlukla geri dönüştürülen malzemelerin işlem sırasında nerede sıralandığı ve temizlendiğine göre farklılık gösteren, pek çok farklı sistemi kapsar. Ana kategoriler, karışık atık toplama, karıştırılmış geri dönüştürülebilir maddeler ve kaynak ayırmadır. Bir atık toplama aracı genellikle atıkları alır.
Karışık atık toplamada, geri kazanılan atıklar geri kalan atıklarla karıştırılarak toplanır ve istenilen malzemeler ayrıştırılarak merkezi bir ayrıştırma tesisinde temizlenir. Bu, büyük miktarda geri dönüştürülebilir atığın (özellikle kağıt) yeniden işlenemeyecek kadar kirli olmasına neden olur, ancak avantajları da vardır: Kentin geri dönüştürülen atıkların ayrı toplanması için ödeme yapmasına gerek yoktur, halk eğitimine ihtiyaç yoktur ve belirli malzemelerin geri dönüştürülebilirliğindeki herhangi bir değişiklik, ayırma işleminin gerçekleştiği yerde uygulanır.
Karıştırılmış veya tek-akışlı sistemde, geri dönüştürülebilir maddeler karıştırılır ancak geri dönüştürülemeyen atıklardan ayrı tutulur. Bu, toplama sonrası temizlik ihtiyacını büyük ölçüde azaltır, ancak hangi malzemelerin geri dönüştürülebilir olduğu konusunda halk eğitimi gerektirir.
Kaynak ayırma, her malzemenin toplamadan önce temizlendiği ve sıralandığı diğer uç noktadır. En az toplama sonrası sıralama gerektirir ve en saf geri dönüşüm ürünlerini üretir. Ancak, her bir materyali toplamak için ek işletme maliyetleri gerektirir ve geri dönüşümde kirlenmeden kaçınmak için kapsamlı halk eğitimi gerektirir. Oregon, ABD'de, Oregon Çevresel Kalite Departmanı (Oregon DEQ) çok aileli mülk yöneticileriyle anket yaptı; yaklaşık yarısı, geçiciler gibi izinsiz kişilerin toplama alanlarına erişmesi nedeniyle geri dönüştürülebilir maddelerin kirlenmesi de dahil olmak üzere sorunlar bildirdi.
Kaynak ayırma, harmanlanmış (karışık atık) toplamanın yüksek maliyeti nedeniyle tercih edilen yöntemdi. Ancak, ayırma teknolojisindeki ilerlemeler bu ek yükü önemli ölçüde azalttı ve kaynak ayırma programları geliştiren birçok alan karışık toplamaya geçiş yaptı.
Geri alım merkezlerinde, ayrılmış, temizlenmiş geri dönüşüm ürünleri satın alınır, bu da kullanım için açık bir teşvik sağlar ve istikrarlı bir tedarik yaratır. Sonradan işlenmiş malzeme daha sonra satılabilir. Kârlıysa, bu, sera gazı emisyonunu korur; kârsızsa, emisyonlarını arttırır. Geri alım merkezlerinin uygulanabilir olması için genellikle devlet sübvansiyonlarına ihtiyacı vardır. ABD Ulusal Atık ve Geri Dönüşüm Derneği tarafından hazırlanan 1993 tarihli bir rapora göre, 30 dolara yeniden satılabilen bir ton malzemeyi işlemek ortalama 50 dolar tutar.
ABD'de, karışık geri dönüştürülebilir maddelerin ton başına değeri 2011'de 180$, 2015'te 80$ ve 2017'de 100$'dı.
2017 yılında, ana bileşeni olan kumun düşük maliyeti nedeniyle cam esasen değersizdi. Benzer şekilde, düşük petrol fiyatları plastik geri dönüşümünü engelledi.
2017'de Napa, Kaliforniya'ya geri dönüşüm maliyetlerinin yaklaşık %20'si geri ödendi.
Bırakma merkezleri, atık üreticisinin geri dönüştürülen maddeleri merkezi bir konuma (kurulu veya mobil toplama istasyonu ya da yeniden işleme tesisinin kendisi) taşımasını gerektirir. Oluşturulması en kolay toplama türüdür, ancak düşük ve öngörülemeyen verimden muzdariptirler.
Plastik gibi bazı atık malzemeler için, geri dönüşüm robotları denilen yeni teknik cihazlar, dağıtılmış geri dönüşüm biçimini mümkün kılar. Başlangıç yaşam döngüsü analizi (LCA), kırsal bölgelerde 3D yazıcılar için filament yapmak üzere HDPE'nin bu tür dağıtılmış geri dönüşümü, ham reçine kullanmaktan veya ilgili nakliyeleri ile birlikte geleneksel geri dönüşüm süreçlerini kullanmaktan daha az enerji tükettiğini gösterir.
Karıştırılmış geri dönüşüm ürünleri toplanıp malzeme geri kazanım tesisine teslim edildikten sonra, malzemelerin ayrılması gerekir. Bu, birçoğu otomatik süreçleri içeren bir dizi aşamada gerçekleştirilir ve bir kamyon dolusu malzemenin bir saatten kısa sürede tamamen ayıklanmasını sağlar. Bazı tesisler artık malzemeleri otomatik olarak ayrıştırabilir ki buna tek-akışlı geri dönüşüm denir. Otomatik sıralamaya robot yardımcı olabilir. Fabrikalarda kağıt, farklı plastik türleri, cam, metaller, yiyecek artıkları ve çoğu pil türü dahil olmak üzere çeşitli malzemeler ayrılır. Bu tesislerin bulunduğu alanlarda geri dönüşüm oranlarında %30'luk artış görülmüştür. ABD'de 300'den fazla malzeme geri dönüşüm (inb: recovery) tesisi vardır.
İlk olarak, karıştırılmış geri dönüşüm ürünleri toplama aracından çıkarılır ve tek bir katmana yayılmış bir konveyör bandına yerleştirilir. oluklu mukavva ve plastik torbaların büyük parçaları, daha sonra makinelerin sıkışmasına neden olabileceğinden, bu aşamada elle çıkarılır.
Daha sonra, disk ekranlar ve havalı sınıflandırıcılar gibi otomatik makineler, geri dönüştürülen maddeleri ağırlığa göre ayırarak, daha hafif kağıt ve plastiği daha ağır cam ve metalden ayırır. Karton, karışık kağıttan çıkarılır ve en yaygın plastik türleri—PET (#1) ve HDPE (#2)—toplanır böylece bu malzemeler uygun şekilde toplama kanallarına yönlendirilebilir. Bu genellikle elle yapılır; ancak bazı sınıflandırma merkezlerinde, spektroskopik tarayıcılar, absorbe edilen dalga boylarına göre kağıt ve plastik türleri arasında ayrım yapmak için kullanılır. Kimyasal bileşim'deki farklılıklar nedeniyle plastikler birbirleriyle uyumsuz olma eğilimindedir; polimer molekülleri yağ ve su gibi birbirini iter.
Demir, çelik ve teneke kutu gibi demirli metalleri ayırmak için güçlü mıknatıslar kullanılır.
Demirsiz metal'ler manyetik girdap akımı'larınca atılır: Dönen bir manyetik alan indükler alüminyum kutuların etrafında elektrik akımı oluşturarak, kutuların içinde büyük bir manyetik alan tarafından itilen bir girdap akımı oluşturarak kutuları akıştan çıkarır.
Pek çok hükümet programı evde geri dönüşüme odaklansa da Birleşik Krallık'taki atıkların %64'ü sanayi tarafından üretilir. Endüstrideki birçok geri dönüşüm programının odak noktası maliyet etkinliğidir. Karton ambalajın her yerde bulunması, kartonu perakende mağazalar, depolar ve ürün dağıtıcıları gibi ağırlıklı olarak ambalajlı ürünlerle uğraşan şirketler tarafından geri dönüştürülen yaygın atık bir ürün haline getirir. Diğer endüstriler, işledikleri atık malzemelere bağlı olarak niş ve özel ürünlerle ilgilenmektedir.
Cam, kereste, kâğıt hamuru ve kağıt üreticilerinin tümü doğrudan yaygın olarak geri dönüştürülmüş malzemelerle ilgilenmektedir. Ancak bağımsız lastik satıcıları kâr amacıyla otomobil lastikleri toplayabilir ve geri dönüştürebilir.
Kömürle çalışan bir elektrik santralinde kömürün yakılmasıyla üretilen atık, Amerika Birleşik Devletleri'nde genellikle yakıt külü veya uçucu kül olarak adlandırılır. Oldukça kullanışlı bir malzemedir ve beton yapılarda kullanılır. Puzolanik aktivite sergiler.
Metallerin geri dönüşüm seviyeleri genellikle azdır. 2010 yılında, Birleşmiş Milletler Çevre Programı'nın (UNEP) ev sahipliği yaptığı Uluslararası Kaynak Paneli, metal stokları ve geridönüşüm oranları hakkında raporlar yayınladı. 20. ve 21. yüzyılda metal kullanımındaki artışın, toplumdaki metal stoklarının yer altından yer üstü uygulamalara doğru önemli bir kaymaya yol açtığını bildirdi. Örneğin ABD'de kullanımdaki bakır 1932-1999 yılları arasında kişi başına 73 kg'dan 238 kg'a çıktı.
Raporun yazarları, metallerin doğası gereği geri dönüştürülebilir olması nedeniyle toplumdaki metal stoklarının büyük yer üstü madenleri olarak hizmet verebileceğini gözlemledi (bu nedenle "kentsel madencilik" terimi türetilmiştir)). Ancak birçok metalin geri dönüşüm oranlarının az olduğunu buldular. Cep telefonları, hibrit otomobiller için pil paketleri ve yakıt hücreleri gibi uygulamalarda kullanılan bazı nadir metallerin geri dönüşüm oranlarının o kadar az olduğu ve gelecekte kullanım ömür sonu geri dönüşüm oranları önemli ölçüde artırılmadıkça bu kritik metallerin modern teknolojide kullanılmak üzere kullanılamaz hale geleceği konusunda uyardılar.
Ordu bazı metalleri geri dönüştürür. ABD Donanması'nın Gemi Söküm Programı, eski gemilerin çeliğini geri kazanmak için gemi sökümünü kullanır. Yapay resifler oluşturmak için gemiler de batırılabilir. Uranyum, birçok askeri ve endüstriyel kullanım için kurşun ve titanyumdan daha üstün niteliklere sahip yoğun bir metaldir. Nükleer silah ve nükleer reaktör yakıtı olarak işlenmesinden arta kalan uranyuma zayıflatılmış uranyum denir ve ABD ordusunun tüm şubeleri tarafından zırh delici mermiler ve kalkan gibi şeylerin geliştirilmesinde kullanılır.
İnşaat sektörü betonu ve eski yol yüzey kaplamasını geri dönüştürerek bu malzemeleri kâr amacıyla satabilir.
Hızla büyüyen bazı endüstriler, özellikle de yenilenebilir enerji ve güneş fotovoltaik teknoloji endüstrileri, gelecekteki talebi öngörerek, atık akışları kayda değer bir hacme ulaşmadan önce bile proaktif olarak geri dönüşüm politikaları oluşturuyor.
Çoğu program gerekli kalite seviyesine ulaşamadığından plastiğin geri dönüşümü daha zordur. PVC'nin geri dönüştürülmesi çoğu zaman malzemenin aşağı dönüştürülmesiyle sonuçlanır. Bu ise geri dönüştürülmüş malzemeyle yalnızca daha düşük kalite standardına sahip ürünlerin yapılabileceği anlamına gelir.
This article uses material from the Wikipedia Türkçe article Geri dönüşüm, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Aksi belirtilmedikçe içeriğin kullanımı CC BY-SA 4.0 lisansı kapsamında uygundur. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Türkçe (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.
