Kucing: Kewan

Kemajengan ing babagan arkéologi lan genetika sampun nuduhaken bilih jinakipun kucing punika kedadosan wonten ing Wétan Tengah kira-kira taun 7500 SM. Kucing asring dipuntampi dados satunggaling piyambak ingkang nyenengaken lan inggih punika gadhah kemampuan ingkang saé kanggé numpes hama. Amargi gadhah kukuning ingkang saged nyimpen, kucing punika cocog kanggé numpes mangsan alit kados ta tikus lan babi. Kucing gadhah badan ingkang lentur, refleks ingkang cepet, taring ingkang landhep, lan paningal wengi lan pangrungonipun sampun dipuntemu kanthi saé. Kucing punika satunggaling spesies sosial, nanging dados pemburu ingkang nyorong lan dados pemburu crepuscular. Komunikasi kucing kalebet vokalisasi kados dene ngongong, mendel, trilling, ngisis, nggrênggêng, lan nggumun ugi kalebet basa awak kucing. Kucing saged krungu swanten ingkang alit utawi dhuwur ing frékuénsi kanggé kuping manungsa, kados ta swanten ingkang dipunhasilaken déning satwa alit. Ugi kucing ngasilaken lan ngraosaké pheromone.

Kucing Klasifikasi Ilmiah Karajan: Animalia (Kéwan) Filum: Chordata Kelas: Mamalia Ordo: Karnivora Kulawarga: Felidae Genus: Felis Spesies: silvestris utawa domesticus Subspesies: catus (kucing) Jeneng Jinis Felis silvestris catus

 

Ing tradhisi Islam, kucing dipunpuji amargi kebersihane. Kucing dianggep resik, saéngga dipunidinaken mlebet omah lan ugi masjid, kalebet Masjidil Haram. Panganan kang sampun dicicipi dening kucing dianggep halal, ing arti konsumsi panganan kasebut déning kucing boten nggawé panganan wau dadi haram kanggé umat Islam, lan banyu kang sampun dipuninum déning kucing diidinaken kanggé wudu (ritual wudhu kang dipunlakoni déning umat Islam). Salajengipun, wonten kapercayan ing kalangan sawetawis umat Islam menawi kucing gadhah kaprigelan milara tiyang kang sujud.

Kathah tiyang Muslim ingkang percaya bilih Muezza (utawi Muʿizza; Arab: معزة‎‎) menika kucing ingkang paling dipun tresnani dening Muhammad. Muhammad saweg tangi ing satunggal dinten amargi swaraning adzan. Nalika badhe anggatosaken pakean sembahyang, piyambakipun enggal sumerep bilih Muezza tansah leren ing asta busana sembahyangipun. Sajak mboten badhe nggugah, piyambakipun milih nggunting astanipun, ngantepaken kucing menika tetep leren. Lajeng piyambakipun mesem lan kanthi alus nyawiji kucing menika kaping telu, paring kabisan marang sedaya kucing supados tansah tindak kanthi cekap. Mboten wonten sebatan khusus babagan kucing menika utawi carita ingkang gegayutan wonten ing hadith utawi kitab-kitab pelengkap lan wonten carita-carita sanesipun ingkang dipunsebataken dhateng tiyang sanes saking abad kaping 6 ing Arabia ingkang mbokmenawi dados asal-usulipun carita menika.

•  
  Mata kucing kang kenèng keclaping lampu