Vreshtaria në Shqipëri është zhvilluar, që nga shekulli i VIII-të p.e.s.
Verërat Ilire ishin të njohura nën perandorinë romake dhe humbën reputacionin e tyre gjatë kohës së pushtimit osman. Ditëve të sotme vreshtaria në Shqipëri është në rilindje të plotë.
Shqipëria, sikurse Ishujt e Jonit të Greqisë, dhe jugu i Dalmacisë aktualisht Bosnja dhe Hercegovina duket se ishin gjurmët e fundit të vreshtarisë në Europë, pas periudhës akullnajore. Nga përcaktimi i profesorit Henri Enjalbert gjatë kërkimeve të tij.
Referimet e para të vreshtarisë në Iliri datojnë që nga shekulli VIII-të para erës sonë. Nën kolinizimin romak, autorët latin citojnë Ilirinë si prejardhja e një vreshtarie me rendiment të lartë te futur edhe në Itali. Butrinti është i shënuar në listen e trashgimive botërore të UNESCO-s nga viti 1992 gjë që përmbledh një pjesë të madhe të historisë shqiptare. Gjatë periudhës paleo-katolike, dy bazilika dhe një pagëzimore ishin ndërtuar. Kjo pagëzimore e shekullit VI-të, ndërtuar mbi gjashtëmbëdhjetë shtylla është e shtruar me mozaikë, ku gjendet tema e hardhisë dhe e verës.
Por prodhimi i verës, nën ndikimin e Islamit, nuk vazhdoi pas shkeullit XVII. Progresi i vreshtarisë shqiptare rifilloi, mes 1912 dhe 1944. Vetëm insekti daktulosphaira vitifoliae, që u shfaq në vitin 1933, çrregulloi zhvillimin. Ne fund të Luftës se Dytë botërore, nuk kishte më shumë se 2.737 hektarë vreshtari.
This article uses material from the Wikipedia Shqip article Vreshtaria në Shqipëri, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Përmbajtja është në disponim nëpërmjet licencës CC BY-SA 4.0 nëse nuk shënohet ndryshe. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Shqip (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.