Mbrojtja E Mjedisit

Objektivat e tij janë të ruajnë burimet natyrore dhe mjedisin ekzistues natyror dhe, kur është e mundur, të riparojnë dëmtimet dhe tendencat e kundërta.

Mbrojtja e mjedisit duhet të praktikohet, në nivel individual, të organizatave dhe të qeverisë, në dobi të mjedisit natyror dhe të qenieve njerëzore. Mjedisi në të cilin jetojmë është shumë i rëndësishëm për ne, ai është burim i jetës së njeriut. Mbrojtja e natyrës dhe e mjedisit konsiderohen si pjesa më e rëndësishme e jetës në planetin tonë. Të gjitha proceset që çojnë në një sistem ekologjik të suksesshëm janë të lidhura me programin për përcaktimin e strategjisë dhe zhvillimin e mëtejshëm të objektivave në ruajtjen e natyrës e të mjedisit. Koncepti themelor i ekologjisë duhet të njihet fort mirë jo vetëm nga shkollat e mesme, shkollat e larta, universitetet, organet shtetërore, institutet shkencore por edhe nga akademitë përkatëse të cilat duhet të udhëheqin në mënyrë shkencore zgjidhjen e problemeve në fushën e ruajtjes së natyrës dhe mjedisit si dhe ato të ngrohjes globale. Po të njiheshin mirë të gjitha këto probleme sot nuk do te kishim shqetësimet e ndotjes së ajrit, ujit të tokës apo efektet e ngrohjes globale.

Ekologjia është themeli i ruajtjes se natyrës dhe të mjedisit dhe si shkencë e biologjisë shfrytëzon të dhënat shkencore të kimisë, të fizikës të matematikës dhe të shumë shkencave tjera. Dy janë drejtimet kryesore:

1. Ruajtja e mjedisit që ka si qëllim të kufizojë ndikimin e ndotjeve të industrisë , bujqësisë, transportit, ndërtimit si dhe tjera veprimtari të njeriut.
2. Ruajtja e natyrës që ka si qëllim të kufizojë deri në një minimum ndryshimet në natyrë (ekosistemet ) siç janë efektet e ngrohjes globale, ruajtja e shtresës së ozonit, pakësimi i emetimit të gazrave, evitimi i shirave acide.

Prandaj ka rëndësi të dihet një strategji e cila duhet të ndiqet për të evituar një krizë ekologjike në vendin tonë. Prioritetet duhet të jenë në problemet më të mëdha e më të ngutshme për tu zbatuar, që të sigurojnë një natyrë e mjedis të pastër .Ne nuk duhet te tregohemi te pakujdeshsem . Sepse bota jone ka nje nivel te paktek oksigjeni ,dhe plehrat qe hidhen cdo dite ne rruge nuk e shotjne nivelin e oksigjenit ato e paksojne tymi i makinave eshte shume i demshem gjithashtu

Për shkak të presioneve të mbikonsumit, rritjes së popullsisë dhe teknologjisë, mjedisi biofizik po degradohet vazhdimisht. Kjo tashmë është njohur edhe nga qeveri të ndryshme të cilat kanë filluar vendosjen e kufizimeve në aktivitetet që shkaktojnë degradim mjedisor. Që nga vitet 1960, lëvizjet mjedisore kanë krijuar më shumë vetëdije për problemet e shumta mjedisore. Sot ende ekzistojnë mosmarrëveshje për shkallën e ndikimit mjedisor të veprimtarisë njerëzore, kështu që masat mbrojtëse herë pas here debatohen.

Në vendet industriale, organizimet dhe marrëveshjet vullnetare mjedisore shpesh ofrojnë një platformë që kompanitë të njihen për të kaluar përtej standardeve minimale rregullatore dhe kështu mbështesin zhvillimin e praktikës më të mirë mjedisore. Për shembull, në Indi, Trusti për Përmirësimin e Mjedisit (EIT) ka punuar për mbrojtjen e mjedisit dhe pyjeve që nga viti 1998. Një grup Vullnetarësh të Gjelbër kanë për qëllim një koncept të Indisë së Gjelbër dhe të Pastër. CA Gajendra Kumar Jain një Kontabilist i Chartered, është themeluesi i Trustit të Mjedisit në qytetin Sojat një fshat i vogël i Shtetit Rajasthan në Indi Në vendet në zhvillim, siç është Amerika Latine, këto marrëveshje përdoren më shpesh për të korrigjuar nivele të konsiderueshme të mosrespektimit të rregullimit të detyrueshëm

Një qasje ekosistemike për menaxhimin e burimeve dhe mbrojtjen e mjedisit synon të marrë në konsideratë ndërlidhjet komplekse të një ekosistemi të tërë në vendimmarrje, në vend se thjesht t'i përgjigjet çështjeve specifike dhe sfidave. Në mënyrë ideale, proceset e vendimmarrjes nën një qasje të tillë do të ishin një qasje bashkëpunuese për planifikimin dhe vendimmarrjen që përfshin një gamë të gjerë të palëve të interesuara në të gjitha departamentet përkatëse qeveritare, si dhe përfaqësuesit e industrisë, grupet e mjedisit dhe komunitetin. Kjo qasje në mënyrë ideale mbështet një shkëmbim më të mirë të informacionit, zhvillimin e strategjive për zgjidhjen e konflikteve dhe ruajtjen e përmirësuar të rajoneve. Besimet fetare gjithashtu luajnë një rol të rëndësishëm në ruajtjen e mjedisit.

 

Shumë nga burimet e tokës janë veçanërisht të prekshme sepse ato janë të ndikuara nga aktivitetet njerëzore nëpër vende të ndryshme. Si rezultat i kësaj, shumë përpjekje janë bërë nga vendet e ndryshme për të zhvilluar marrëveshje të nënshkruara nga qeveri të shumta për të parandaluar dëmtimin ose menaxhimin e ndikimeve të veprimtarisë njerëzore në burimet natyrore. Kjo mund të përfshijë marrëveshje që ndikojnë në faktorë të tillë si klima, oqeanet, lumenjtë dhe ndotja e ajrit. Këto marrëveshje ndërkombëtare mjedisore janë ndonjëherë dokumente detyruese me ligj që kanë implikime ligjore kur ato nuk ndiqen dhe, në raste të tjera, janë më shumë marrëveshje në parim ose janë për t'u përdorur si kode sjelljeje. Këto marrëveshje kanë një histori të gjatë me disa marrëveshje shumëkombëshe që fillojnë që nga viti 1910 në Evropë, Amerikë dhe Afrikë. Disa nga marrëveshjet më të njohura ndërkombëtare përfshijnë Protokollin e Kiotos dhe Marrëveshjen e Parisit.

Diskutimi në lidhje me mbrojtjen e mjedisit shpesh përqendrohet në rolin e qeverisë, legjislacionit dhe zbatimit të ligjit. Sidoqoftë, në kuptimin e tij më të gjerë, mbrojtja e mjedisit mund të shihet se është përgjegjësi e të gjithë njerëzve dhe jo thjesht e qeverisë. Vendimet që ndikojnë në mjedis do të përfshijnë në mënyrë ideale një gamë të gjerë të palëve të interesuara, përfshirë industrinë, grupet indigjene, grupet e mjedisit dhe përfaqësuesit e komunitetit. Gradualisht, proceset e vendimmarrjes mjedisore po evoluojnë për të pasqyruar këtë bazë të gjerë të palëve të interesuara si dhe janë duke u bërë më bashkëpunuese në shumë vende.