Në historinë e artit, letërsisë dhe studimeve kulturore, orientalizmi është imitimi ose përshkrimi i aspekteve në botën lindore.
Këto përshkrime zakonisht bëhen nga shkrimtarë, stilistë dhe artistë nga bota perëndimore. Në veçanti, piktura orientaliste, që përshkruan më konkretisht "Lindjen e Mesme", ishte një nga specializmat e shumta të artit akademik të shekullit të 19-të, dhe letërsia e vendeve perëndimore tregoi një interes të ngjashëm për temat orientale.
Që nga botimi i Orientalizmit të Eduard Said më 1978, shumë diskurs akademik ka filluar të përdorë termin "Orientalizëm" për t'iu referuar një qëndrimi të përgjithshëm patronues perëndimor ndaj shoqërive të Lindjes së Mesme, Azisë dhe Afrikës Veriore. Në analizën e Said, Perëndimi i konsideron këto shoqëri si statike dhe të pazhvilluara – duke sajuar kështu një pikëpamje të kulturës orientale që mund të studiohet, përshkruhet dhe riprodhohet në shërbim të pushtetit perandorak. E nënkuptuar në këtë trillim, shkruan Said, është ideja se shoqëria perëndimore është e zhvilluar, racionale, fleksibël dhe superiore.
Në historinë e artit, termi orientalizëm i referohet veprave të artistëve perëndimorë kryesisht të shekullit të 19-të, të cilët u specializuan në temat orientale, të prodhuara nga udhëtimet e tyre në Azinë Perëndimore, gjatë shekullit të 19-të. Në atë kohë, artistët dhe studiuesit përshkruheshin si orientalistë, veçanërisht në Francë, ku përdorimi shpërfillës i termit "orientalist" u bë i njohur nga kritiku i artit Jules-Antoine Castagnary. Pavarësisht nga një përbuzje e tillë shoqërore për një stil të artit përfaqësues, Shoqëria Franceze e Piktorëve Orientalistë u themelua në vitin 1893, me Jean-Léon Gérôme si president nderi; ndërsa në Britani, termi orientalist identifikonte "një artist". Termi nuk ishte ende poshtërues dhe nuk u bë i tillë deri në publikimin e Orientalizmit të Eduard Said, i cili akuzonte se orientalizmi ishte një mjet propagande që synonte të mbështeste hegjemoninë dhe sundimin perëndimor.
Formimi i Shoqërisë Franceze të Piktorëve Orientalistë ndryshoi ndërgjegjen e praktikuesve në fund të shekullit të 19-të, pasi artistët tani mund ta shihnin veten si pjesë e një lëvizjeje të veçantë arti. Si një lëvizje arti, piktura orientaliste përgjithësisht trajtohet si një nga degët e shumta të artit akademik të shekullit të 19-të; megjithatë, shumë stile të ndryshme të artit orientalist ishin të dukshme. Historianët e artit priren të identifikojnë dy lloje të gjera të artistëve orientalistë: realistët që pikturonin me kujdes atë që vëzhgonin dhe ata që imagjinonin skena orientaliste pa u larguar kurrë nga studioja. Piktorët francezë të tillë si Eugène Delacroix (1798–1863) dhe Jean-Léon Gérôme (1824–1904) konsiderohen gjerësisht si ndriçuesit kryesorë të lëvizjes orientaliste.
Në shekujt 18 dhe 19, termi orientalist identifikonte një studiues i specializuar në gjuhët dhe letërsitë e botës lindore. Ndër studiues të tillë ishin zyrtarë të Kompanisë së Indisë Lindore, të cilët thanë se kultura arabe, kultura indiane dhe kulturat islame duhet të studiohen si të barabarta me kulturat e Evropës. Midis studiuesve të tillë është filologu William Jones, studimet e të cilit për gjuhët indo-evropiane themeluan filologjinë moderne. Sundimi i kompanisë në Indi favorizoi orientalizmin si një teknikë për zhvillimin dhe ruajtjen e marrëdhënieve pozitive me indianët - deri në vitet 1820, kur ndikimi i "anglicistëve" si Thomas Babington Macaulay dhe John Stuart Mill çoi në promovimin e një edukimi të stilit perëndimor.
Përveç kësaj, hebraizmi dhe studimet jehude fituan popullaritet në mesin e studiuesve britanikë dhe gjermanë në shekujt 19 dhe 20. Fusha akademike e studimeve orientale, e cila kuptoi kulturat e Lindjes së Afërt dhe Lindjes së Largët, u shndërrua në fusha të studimeve aziatike dhe studimeve të Lindjes së Mesme.
This article uses material from the Wikipedia Shqip article Orientalizmi, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Përmbajtja është në disponim nëpërmjet licencës CC BY-SA 4.0 nëse nuk shënohet ndryshe. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Shqip (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.