Lufta E Koplikut

Forcat e qeverisë shqiptare dhe vullnetarët nën drejtimin e ministrit të Mbrendshëm Ahmet Zogolli, dhe drejtimit në terren të ushtarakëve Hamid Gjylbegu dhe Taip Shkodra bënë të mundur largimin e forcave jugosllave dhe mercenare.

Lufta e Koplikut
Data 26 korrik 1920-21 gusht 1920 Vendodhja Koplik, Shqipëria Pasoja fitorja shqiptare
Palët pjesëmarrëse
Republika e Shqipërisë	Mbretëria Jugosllave
Komandantët dhe udhëheqësit
Ahmet Zogu Hamid Gjylbegu Taip Shkodra	Peter I
Fuqia ushtarake
3,500 ushtar dhe vullnetar	30,000 ushtar
Viktimat dhe humbjet
153 të vrarë	2,000+ të vrarë

Pas zmbrapsjes së austro-hungarezëve më 31 tetor 1918, Shkodrën e kontrollonte forca ushtarake e aleatëve fitues të Luftës së Parë Botërore e komanduar nga gjenerali francez De Fortou. Pas deklaratës së presidentit amerikan Udrou Uillson për moslënien mënjanë të çështjes së kufijve të Shqipërisë. Deklarata shprehte edhe se nuk do te pranohej ndonjë kompensim territorial në Shqipërinë Veriore në favor të jugosllavëve. Me kërkesën e qeverisë së dalur nga kongresi i Lushnjes, më 11 mars 1920 gjenerali francez e la Shkodrën në menaxhimin e përlimtares dhe kryetarit të saj, Musa Juka.

Kjo ndërhyrje synonte të shkëpuste një pjesë tjetër nga trualli shqiptar dhe ta detyronte qeverinë shqiptare të ndiqte një politikë projugosllave. Nga 26 korriku e deri më 21 gusht, forcat jugosllave pushtuan disa zona në malësitë e Shkodrës dhe arritën në Koplik. Nga kundërgoditja e forcave shqiptare agresorët u detyruan të tërhiqen në kufirin 1913-ës. Më 21 gusht forcat jugosllave shpërthyen sulm të ri dhe pushtuan Kelmendin, Kastratin, Shkrelin e Koplikun. Përballë qëndresës së vendosur të forcave shqiptare dhe e izoluar në arenën ndërkombëtare, qeveria jugosllave u detyrua të tërhiqej.