Kultura E Vinçës

I emëruar për llojin e tij, Vinça-Belo Brdo , një vendbanim i madh i zbuluar nga arkeologu serb Miloje Vasić në vitin 1908, ai përfaqëson mbetjet materiale të një shoqërie parahistorike të dalluar kryesisht nga modeli i vendbanimit dhe sjellja rituale .

Teknologjia bujqësore e prezantuar për herë të parë në rajon gjatë Neolitit të Parë të Mesëm u zhvillua më tej nga Kultura e Vinçës, duke nxitur një bum të popullsisë dhe duke krijuar disa nga vendbanimet më të mëdha në Evropën parahistorike. Këto vendbanime ruanin një shkallë të lartë uniformiteti kulturor përmes shkëmbimit në distanca të gjata të sendeve rituale, por ndoshta nuk ishin të unifikuara politikisht. Stilet e ndryshme të figurinave zoomorfe dhe antropomorfe janë shenja dalluese të kulturës, siç janë simbolet e Vinçës, të cilat disa hamendësojnë se janë forma më e hershme e shkrimit të protokolluar. Edhe pse nuk konsiderohet konvencionalisht pjesë e kalkolitit ose "epokës së bakrit", kultura Vinça ofron shembullin më të hershëm të njohur të shkrirjes së bakrit në Botën e Vjetër.

Kultura e Vinçës përfshinte një rajon të Evropës Juglindore (dmth Ballkanin) që korrespondon kryesisht me Kosovën e sotme, por edhe pjesë të Rumanisë, Bullgarisë, Bosnjës, Malit të Zi, Maqedonisë së Veriut, Serbisë dhe Greqisë .

Dendësia e popullsisë së vendbanimeve të Vinçës së hershme ishte 50-200 njerëz për hektar, në fazat e mëvonshme një mesatare prej 50-100 njerëz për hektar ishte e zakonshme. Vendi i Divostinit u pushtua dy herë midis viteve 4900 dhe 4650 p.e.s. dhe një vlerësim i bazuar në 17 shtëpi sugjeron që duke pasur parasysh një jetëgjatësi për shtëpi prej 56 vjetësh. 1028 shtëpi u ndërtuan në vend gjatë asaj periudhe me një numër përfundimtar të popullsisë që vlerësohet të jetë midis 868 dhe 2864. Një vend tjetër i madh ishte Stubline nga periudha e viteve 4850/4800 pes. mund të ketë pasur një popullsi maksimale prej 4,000 banorësh. Vendbanimi Parţa mund të kishte 1575 banorë që jetonin në të njëjtën kohë.

Origjina e kulturës Vinça ende është duke u debatuar. Përpara paraqitjes së datimit me radiokarbon mendohej, në bazë të ngjashmërive tipologjike, se Vinça dhe kulturat e tjera neolitike që i përkisnin kompleksit 'Dark Burnished Ware' ishin produkt i migrimeve nga Anadolli në Ballkan. Kjo duhej të rivlerësohej në dritën e të dhënave të radiokarbonit, të cilat treguan se kompleksi Dark Burnished Ware u shfaq të paktën një mijëvjeçar përpara Trojës I, pika fillestare e supozuar e migrimit drejt perëndimit. Një hipotezë alternative ku Kultura e Vinçës u zhvillua në nivel lokal nga kultura e mëparshme e Starçevës, e propozuar për herë të parë nga Colin Renfrew në vitin 1969, tani pranohet nga shumë studiues, por provat nuk janë përfundimtare.

Kultura e Vinçës mund të ndahet në dy faza, të lidhura ngushtë me ato të tipit të saj, Vinça-Belo Brdo:

 

•  
  Eksponat në muzeun Vinça-Belo Brdo
•  
  Qeramikë e Vinçës
•  
  Figurina Hyjnesha në fron
•  
  Figurinë e Vinçës,
•  
  Figurinë e Vinçës
•  
  Kapakë prozomorfe të Vinçës
•  
  Tărtăria tabletë

• Iliria
• Iliriku
• Dardania
• Kultura ilire
• Kultura e Bërnicës
• Kultura Mati-Drilon
• Kultura e Starçevës
• Kultura ilire e Devollit