Khoja Zufar

Ai ishte një udhëheqës në rrethimin e dështuar të Diut. Zufar ishte një tregtar me përvojë me tregjet e largëta të Gjirit Arabik rreth ngushticës së Mekës dhe Lepantos në Mesdhe.

Khoja Zufar ose Coge Cofar
Vizatim prej 1899-1905
Pseudonimi/et	Khoje Cofar ose Coge Cofar
Lindur më	1500 Otranto, Apulia, Mbretëria e Napolit
Vdekur më	1546 Diu, India
Në aleancë me	Ottoman Empire
Vite shërbimi	1515–1546
Grada	Gjeneral
Në komandë	Forcat detare osmane
Betejat/luftrat	Rrethimi i Diu
Çmimet	Guvernatori i Diu
Marrëdhëniet	Shok i Garcia de Orta

Zufar lindi në Otranto, në një familje shqiptare. Nëna e tij ishte nga Brindisi. Ai lindi nga prindër shqiptarë katolikë në Otranto në Mbretërinë e Napolit në Italinë e sotme.

Ai filloi karrierën e tij si aventurier ushtarak, duke shërbyer në ushtritë e Italisë dhe Flandrisë, dhe u kap në det në moshën pesëmbëdhjetë vjeç nga një gjeneral osman Selim I, dhe sulltanit osman i bëri përshtypje Zufar i ri dhe e dërgoi atë në Kostandinopojë. ku u vu në komandë të disa anijeve për të sulmuar portugezët. Më pas ai u dërgua në Cambaya (Khambhat) ku u bë mik i mirë me Mbretin Bahadur Shah të Guxharatit. Ai ishte gjithashtu kapiten i mbretit.

Rreth vitit 1527, Khoja Zufar u strehua në Diu, ku u prit me shumë respekt dhe me vete kishte 300 000 "kruzado" dhe 600 ushtarë turq.

 

Në shkurt 1531, Khoja Zufar dhe admirali osman Mustafa hynë në portin e Diu, një kështjellë ishull portugez në bregun e Sulltanatit të Guxharatit në atë që tani është India Perëndimore. Në vitin 1532, Zufar u vendos në Guxharat dhe fitoi privilegje në Surat dhe Diu, duke u bërë gjenerali i forcave muslimane. Këtu ai njihej si "Khoja Sofar i Suratit". Fillimisht ai bashkëpunoi me portugezët të cilët e vendosën në krye të Diut, por kur dëgjoi për ekspeditën detare të Hadım Suleiman Pasha, ai tradhtoi portugezin dhe iu bashkua Sulejmanit. Midis marinarëve të Sulejmanit ishin shumë me prejardhje veneciane. Para ndryshimit të aleatëve të Zufarit, ai ishte ofenduar shumë nga arroganca e Sulejman Pashës.

Në shkurt 1537, kur Bahadur Shah i Guxharatit u vra në anijen e tij nga portugezët, të udhëhequr nga Nuno da Cunha, Zufar braktisi anijen dhe notoi në breg ku u prit mirë nga portugezët, të cilët masakruan pjesën tjetër të ekuipazhit të Bahadurs. Cunhas i bëri aq përshtypje Zufar, saqë ia rekomandoi komandantit portugez Antonio da Silveira de Menezes. Më pas Khoja iku te mbreti Mahmud i Cambaya, ku Khoja u udhëzua të luftonte edhe një herë me portugezët, me ndihmën e flotës osmane që ishte në rrugë. Më pas Khoja doli përballë qytetit të Rums, afër Diut, ku mbeti i plagosur në krah. Zufar u ndihmua nga mbretërit vendas, gjë që rezultoi në urdhërimin e Silveiras që njerëzit e tij të braktisnin qytetin dhe në vend të kësaj të forconin portin. Kur flota osmane mbërriti, Silveira i dërgoi një letër Nunhos duke i kërkuar ndihmë.

Para vdekjes së tij, Zufar kishte një wakil, një shërbëtor, të quajtur Bahar Khan Yagut Salmani, një skllav osman, i cili gjithashtu e shoqëroi gjatë rrethimit të Diut. Më 24 qershor 1546, ndërsa mbikqyrte llogoret, koka e Zufarit u hoq nga një top i gjuajtur nga portugezët në fortesën e Diu. Një nga njerëzit e Zufarit, Bilal Khairit Khani Habashi, u vra gjithashtu. Djali i tij, Ramazan Rumi Khan, trashëgoi titullin dhe sundoi Suratin në 1554.