Flamuri I Argjentinës

Është flamur tre shiritorë i kombinuar me tre shirite horizontale me gjerësi të njejtë. Shiriti sipër dhe poshtë janë me ngjyr të kaltër të hapur kurse shiriti në mes me ngjyrë të bardhë. Në vitin 1818 iu shtua edhe Dielli i verdh në qendër.

Forma dhe madhësia

Që nga viti 1978 madhësia zyrtare e flamurit është 9:14, dhe madhësia zyrtare nga 0.9 në 1.4 metra. Secili shirit (nga të tre) është 30 centimetra i lartë. Në qendër Dielli i majit (spanjisht: Sol de Mayo), është me ngjyr ari. Dielli është modeluar sipas simbolit Inti, zoti i Diellit të Inkëve. Përdore gjithashtu edhe flamujt me madhësi 1:2 dhe 2:3.

Ngjyrat

Fjala spanjolle celeste (blu ceruleane) përdoret për përshkrimin e ngjyrës së shiritave të kaltër. Blu cerulean definohet nga Pantone si N21-01, që është e njejtë me "155, 196, 226" in RGB.

Krijimi

 

Sipas traditës gjat luftës së pavarësisë së Argjentinës gjenerali Manuel Belgrano ishte udhëheqës në betejën afër Rosarios.

Ai vuri re se që të dy forcat luftuese ishin duke përdorur të njejtat ngjyra, pasi vëren këtë ai krijon flamur të ri. Mendohet që ngjyrat e flamurit jan marrë nga ngjyrat e përorura nga Kriollët spanjoll gjatë Revolucionit të majit të vitit 1810, kurse sipas disa studimeve tjera del se ngjyrat janë marrë nga stema e një familjeje mbretrore spanjolle.

Flamuri për herë të parë u përdor për t'u betuar ushtarët para tij më 27 shtator të vitit 1813 në Batería Libertad (Liberty Battery) nga Paraná River.

Flamuri u vendos për herë të parë në Buenos Aires në maj të Saint Nicholas të Kishës Bari më 23 gusht të vitit 1812.

Pas shpalljes së pavarësisë së Argjentinës më 9 korrik të vitit 1816, flamuri u adaptua si simbol i Kongresit Kombëtar Argjentinas.

Ndryshimet

In 1978 it was specified, among other measurements, that the Official Ceremony Flag should be 1.4 meters in width and 0.9 meters in height, and that the sun must be embroidered.

Aurora (Agimi)

Alta en el cielo, un águila guerrera Audaz se eleva en vuelo triunfal. Azul un ala del color del cielo, Azul un ala del color del mar. Así en el alta aurora irradial. Punta de flecha el áureo rostro imita. Y forma estela el purpurado cuello. El ala es paño, el águila es bandera. Es la bandera de la patria mía, del sol nacida que me ha dado Dios. Es la bandera de la Patria Mía, del sol nacida que me ha dado Dios.

Nga: H. C. Quesada, L. Illica, H. Panizza.

Salve Argentina (Jeto gjat Argjentinë)

Salve, Argentina, bandera azul y blanca. Jirón del cielo en donde impera el Sol. Tú, la más noble, la más gloriosa y santa, el firmamento su color te dio. Yo te saludo, bandera de mi Patria, sublime enseña de libertad y honor. Jurando amarte, como así defenderte, mientras palpite mi fiel corazón.

Nga: Leopoldo Corretjer.

Mi Bandera (Flamuri im)

Aquí está la bandera idolatrada, la enseña que Belgrano nos legó, cuando triste la Patria esclavizada con valor sus vínculos rompió. Aquí está la bandera esplendorosa que al mundo con sus triunfos admiró, cuando altiva en la lucha y victoriosa la cima de los Andes escaló. Aquí está la bandera que un día en la batalla tremoló triunfal y, llena de orgullo y bizarría, a San Lorenzo se dirigió inmortal. Aquí está, como el cielo refulgente, ostentando sublime majestad, después de haber cruzado el Continente, exclamando a su paso: ¡Libertad! ¡Libertad! ¡Libertad!

Teksti: Juan Chassaing
Muzika: Juan Imbroisi