Efekti Dunning-Kruger

Ky artikull ose seksion duhet të përmirësohet sipas udhëzimeve të Wikipedia-s. Ju lutemi ndihmoni edhe ju në përmirësimin e këtij artikulli.

Kjo tendencë është e bazuar në pamundësinë e vlerësimit objektiv të vetes përmes metakognicionit. Termi bazohet në një botim të David Dunning dhe Justin Kruger të viti 1999.

Të dy psikologët socialë kishin vërejtur në studimet e mëparshme që, për shembull gjatë leximit të teksteve, luajtjes së shahut ose ngasjes së makinës, injoranca shpesh çon në më shumë vetëbesim sesa dija. Në Universitetin Cornell ata hulumtuan këtë efekt në eksperimente të mëtejshme dhe në 1999 arritën në përfundim që njerëzit me aftësi të ulët

• janë të prirur të mbivlerësojnë aftësitë e tyre,
• dështojnë të njohin aftësitë superiore tek të tjerët,
• nuk vlerësojnë saktë shkallën e paaftësisë së tyre,
• përmes arsimimit ose praktikës, jo vetëm që mund të rrisin aftësitë e tyre, por gjithashtu të mësojnë të vlerësojnë më mirë veten dhe të tjerët.

Dunning dhe Kruger treguan se performanca e ulët te njerëzit e tillë shpeshherë shoqërohet me vetëbesim të tepruar sesa performanca e lartë. Në tekstin Self-insight: Roadblocks and Detours on the Path to Knowing Thyself (2005), Dunning përshkroi efektin Dunning-Kruger si "anosognosia e jetës së përditshme" duke iu referuar një sëmundjeje neurologjike në të cilën një person me aftësi të kufizuara mohon paaftësinë e vet ose nuk është i vetëdijshëm për këtë. Ai shpjegoi:

"Nëse dikush është i paafte, ai nuk mund ta di se është i paaftë. Atësitë që ju duhen për të dhënë një përgjigje të saktë janë pikërisht ato aftësi që ju duhen për të ditur se çfarë është një përgjigje e saktë."

— David Dunning

Deklaratat e tilla për këtë temë mund të gjenden shumë më herët në literaturë. William Butler Yeats shkroi në poezinë e tij të botuar 1980 Ardhja e Dytë: "The best lack all conviction, while the worst are full of passionate intensity." (Në shqip:“ Më të mirëve u mungon fuqia bindëse, ndërsa më të këqijtë janë plot pasion dhe karizma.“) Në esenë e tij Triumfi i budallallëkut, Bertrand Russell shkroi më 10 maj 1933: "The fundamental cause of the trouble is that in the modern world the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt" (shqip: "Shkaku kreysor i problemeve është që në botën moderne budallenjtë janë kokëfortë ndërsa inteligjentët janë plot dyshime").

Efekti Dunning-Kruger në letërsinë psikologjike përmendet rrallë, por shpeshherë përmendet në bloge dhe forume diskutimi në internet si dhe në botimet akademike jashtë psikologjisë. Në një botim të shkencës kognitive mbi mohimin e ngrohjes globale të shkaktuar nga njeriu, efekti Dunning-Kruger përmendet si një shpjegim i mundshëm për injorancën e proceseve shkencore.

Në vitin 2000, Dunning dhe Kruger morën për studimin e tyre në psikologji çmimin satirik Ig Nobel.

Studimet rreth efektit Dunning-Kruger janë zhvilluar zakonisht ndaj Amerikanëve Verior, por studimet ndaj Japonezëve sugjerojnë që aspektet kulturore luajnë rol të rëndësishëm në shfaqjen e këtij efekti. Një studim i vitit 2001 tregon se Japonezët kanë tendencë të nënvlerësojnë aftësitë e tyre dhe se ata e përdorin dështimin kryesisht si një mundësi për t'u përmirësuar në mënyrë që të bëhen më të vlefshëm për grupin e tyre shoqëror.

• Narcisizmi

• Mark Benecke : Shkenca e Qeshur. Nga arkivat sekrete të Çmimit Nobel për Argëtim. Bastei Lübbe, Bergisch Gladbach 2005, ISBN 3-404-60556-X, f. 185-190.
• Philipp Hermanns: Organizative Hubris - Ngritja dhe rënia e një firme të famshëm duke përdorur shembullin e CargoLifter AG . Kölner Wissenschaftsverlag, Këln 2012, ISBN 978-3-942720-33-5 . Gjithashtu i disponueshëm si një version i qasjes së hapur në: FU Berlin: Disertacione në internet .
• Stav Atir, David Dunning, Emily Rosenzweig: Kur dija nuk njeh kufij: Ekspertiza e vetë-perceptuar parashikon pretendimet e diturisë së pamundur. Në: Shkenca Psikologjike. Publikuar në internet para shtypjes 14. Korrik 2015, doi: 10.1177 / 0956797615588195 .
• D. Dunning, C. Heath, JM Suls: Vetëvlerësim i gabuar: Implikimet për shëndetin, arsimin dhe vendin e punës. Në: Shkenca Psikologjike në Interesin Publik. Vëllimi 5, Nr. 3, dhjetor 2004, f. 69-106, doi: 10.1111 / j.1529-1006.2004.00018.x .
• D. Dunning, K. Johnson, J. Ehrlinger, J. Kruger: Pse njerëzit nuk arrijnë ta njohin paaftësinë e tyre. Në: Drejtimet aktuale në shkencën psikologjike. Vëllimi 12, Nr. 3, qershor 2003, f. 83-87, doi: 10.1111 / 1467-8721.01235 .
• J. Ehrlinger, K. Johnson, M. Banner, D. Dunning, J. Kruger: Pse të pakualifikuarit nuk janë në dijeni: Eksplorime të mëtejshme të vetë-depërtimit (mungon) midis të paaftëve. Në: Sjellja Organizative dhe Proceset e Vendimit Njerëzor. Vëllimi 105, Nr. 1, janar 2008, f. 98-121, doi: 10.1016 / j.obhdp.2007.05.002 .
• J. Ehrlinger, D. Dunning: Si ndikojnë vetë-pikëpamjet kronike (dhe potencialisht të mashtrojnë) vlerësimet e performancës. Në: Revista e Personalitetit dhe Psikologjisë Sociale. Vëllimi 84, Nr. 1, janar 2003, f. 5-17. PMID 12518967 .
• Jens Voss: Dunning-Kruger-Effect: Pse njerëzit që njohin gjysmën mendojnë se janë veçanërisht të zgjuar. nationalgeographic.de, 5. Qershor 2020
• Dan John: Pse të gjithë biem keq për efektin Dunning-Kruger . Video e BBC nga Jan. Maj 2020, aksesuar më 5. Gusht 2020