فیض مڳی

. اللہ دا بشک ہووے آمدن خیر دی. . . . سرائیکی وسوں دے ہک مہان شاعر جنہاں ضیائی آمریت تے ملٹری اسٹیبلشمنٹ دیاں عوام دشمن پالیسیاں کوں "کوئی گھندے میڈے پاک فوجی قسم اے خدا دی سارے وچینداں" جہاں نظماں لکھ کےنشابر کیتا . . وسیب زادیں دی اپنڑی وسوں توں پنجابیں ولوں جبری بے دخلی،جعلی الاٹمنٹس دے خلاف "میں نئیں اہدا جگ پیا اہدے اتھوں کڈھ پنجابی" جہاں شہرہ آفاق نظماں لکھ کے وسوں واسیں کوں جگاون دا ترلا کیتا. . کالا کالی جہیں غلط رواج دے خلاف قوم کوں جگایا. .

ساری حیاتی سرائیکی حقوق دی قلمی جنگ دا جھنڈا چاتی رہ گئے. . . .

سنگتی ملک سلیم دا اے میسج جو مرشد مگی صاحب ٹر گئین پڑھ کے ڈاڈھا ڈکھ تھۓ دل نئیں منیندا اج وئ اکھیں دے اگوں مھرے آلے دے میلے دی سٹیج تے مگی صاحب جذباتی تے اصلاحی نظماں سنڑیندے کھڑن . .

• ہنج دا فیض

قربانی

کھلوں کوں کھلا ݙے ڳئے ملاں

تے ماس کھا ڳئے گودا

خالی شاپر چا تے ولی

نبلے بھرا دی نانی

واہ تیݙی قربانی ...

بکرے دیاں ٻاکاں عرش تے

سنڑیاں تاں ہوسن تئیں

ساہ پرایا گھولم تئیں توں

تے جنت ویساں میں .

نزیر فیض مڳی

تبدیلی

ظالم لوک لتاڑی ویسن ساکوں جانڑ کویلی

تکھے جوڑ جو بھڑدے پئے ہن کرسی ڈیکھ رنگیلی

تیکوں ساکوں ڈنگنڑ کیتے ڈوہیں ڈسن زیلی

توں اساں تاں اونویں پیسوں تھانڑیں دے وچ ماراں

آلو ، اٹا چیل بھنیسی ٹرسوں وانگ بیماراں

جشن آزادی

اے کوڑا جشن آزادی ہے

اے کوڑے کوڑ دلاسے ہن

سو دی آدھل سال گزر گئے

نہ کوی لج محفوظ اتھاں ہے

نہ کوی کل محفوظ اتھاں ہے

نہ کوی اج محفوظ اتھاں ہے

جیندے جاہئیں گول تھکے ہن

قبریں کج محفوظ اتھاں ہے

سچ تاں سولی کم لا چھوڑیے

سارا چج محفوظ اتھاں ہے

بُکھا بھویں تے رات گزارے

رجا رج محفوظ اتھاں ہے

دھی مزدور دی رُلدی رہ گئی

خان دی دھج محفوظ اتھاں ہے

وزبر ہتھ بندوق دی گولی

ہینڑے ہتھ ءچ کاسے ہن

اے کوڑا جشن آزادی ہے

اے کوڑے کوڑ دلاسے ہن

استاد نذیر فیض مگی ( مرحوم )

کوئی گھندے

کوئی گھندا اے میڈے پاک فوجی

قسمے خدا دی میں سارے وچینا

بوٹ،وردیاں،ٹوپیاں تے پیٹیاں

بدوقاں بلائیں طیارے وچینا

سرگودھا وی نال اے پنڈی وی نال اے

سارے اے لاہوری فوارے وچینا

رقم نال کائنی تے حرج کیا ہے

کوئی گھنّے تاں سہی میں ادھارے وچینا

کیوں وچینا؟؟؟

اِتھاں بال بھُکے اُتھاں رج نا ماوے

غلط ہن اے ونڈارے سارے وچینا

قسمت دی بھاجی اجو اج پئی تھیندو

وڈل میکوں مولا سدھارے وچینا

پر شرط ایہہ ہے کوئی غیر گھنّے،،

خوشی تھیسی میکوں نا اپنا ایہناں کوں گھنن دی سوچے

جے گھنن دی سوچے تے رجاوے ایہناں کوں تے پِنن دی سوچے

گُزریا ویلھا

گُزریا ویلھا

اَݨ ݙُدھیاں مَنجھیں چِھڑدیاں ہَن

نہ ݙُدھ ݙوہاویں ماندا ہا

نہ ݙوبھے ڈھنگ سنبھلیندے ہَن

ہَتھ پھیر میہاڳ دی جان اتے

ٻُچکار تے مال ݙوہیندے ہَن

میݙے ٻیلھے ساوے کاہیں دے

میݙے چھیڑو منجھیں ماہیں دے

الغُرزے دی سُر تال اتے

میکوں قصے ٻہہ سݨویندے ہن

میݙے مݙ دے ہر ہر دھوئیں تے

دھوں بدل بݨ کے اُٹھدا ہا

ول جڳ تے بارش تھیندی ہئی

میݙی دھرتی پاݨی پیندی ہئی

اُتھ نور اَسور دا ویلھا

او وکھرے رنگ ݙکھلیندا ہا

میݙے مَٹئیں دے گُھٻکارے سݨ

تیݙا مُلاں بانگاں ݙیندا ہا

تیند تنوار قطار مَنجھیں دی

واڄا سُر سُݨویندا ہا

تیݙے باغ بادامی روندے ہن

میݙا ٻیلا ٻور جو چائندا ہا

اے روڳ سبھے ہن پھوڳ اُتھاں

جِتھ سِجھ سلامیاں ݙیندا ہا

میݙا سندھ جو آکھیا مَنے ہا

ہِک واری آلس بَھنے ہا

میݙی بھوئیں چا پاݨی پیندی ہئی

میݙی ہِکا فصل تھیندی ہئی

جے ہیل ݙکھݨ دی گُھلے ہا

تاں ٻیڑیاں سیڑھ سنبھلیندیاں ہَن

سئیں دل دریا دے سینے تے

ہرݨی دے وانگوں ویندیا ہَن

جے چھول مَخول کریندے ہَن

تاں موجاں موج ݙویندیاں ہَن

حق پاک دے نعرے لڳدے ہَن

ول پور کوں پار پُچیندیاں ہَن

ول اُچ دے چنݨ پیر دے میلے تے

پندرھیاں رنگ ݙکھلیندیاں ہَن

ول پار اُروار دی سنگت ساری

ہک جاہ کٹھی تھیندی ہئی

ہک ٻے کوں ݙیکھ تے جیندی ہئی

تئیں سندھ کوں سَندھوں ماریاں ہِن

تئیں راوی جہلم تار کیتے

توں میݙے رزق دا دشمن ہئیں

میݙی بھوئیں کوں تئیں بیکار کیتے

تئیں مَنجھیں ڳاݙے جتیاں ہِن

بس اپݨے وݨج وپار کیتے

ہر ٻال دے واتوں کھیر کَھسی

افسوس تیݙے کردار اتے

استاد نذیر فیض مڳی