Vahabizam

vijek">18. vijeka. Njegov duhovni izvornik je Muhamed Abdul Vahab, muslimanski teolog sa područja današnje Saudijske Arabije koji je zagovarao "čišćenje" islamskog nauka od svih "nečistoća" ili inovacija. Vahabizam se razlikuje od drugih islamskih pravaca kao što su sunizam, sufizam i šijitizam. Vahabizam nastoji zadržati muslimane na izvornoj interpretaciji islama bez daljnjih naučnih, teorijskih i sl. posredovanja u interpretaciji. Samim tim vahabizam je interpretativni tok koji nema svoju literaturu, koji nema svoje mišljenje, te duhovni tok koji zagovara krajnje reduciranje čovjeka kao pojedinca i muslimana kao zajednice.

U modernom vremenu vahabizam je najprošireniji u nemoderniziranim dijelovima Azije i u manjoj mjeri u Evropi, te ga mnogi okrivljuju za podsticanje i ideološku osnovu današnjim terorističkim grupama u Afganistanu, Siriji i Iraku. Također, smatra se da su pojedini poklonici vahabizma sa svojim vahabijskim ideološkim uvjerenjima poduprli terorističke napade u SAD-u i Evropi (uključujući Balkan).

Na prostoru bivše Jugoslavije se za sljedbenike vahabizma koristi izraz vehabije, vahabije ili vahabiti.