سورة ابراهيم

سورة ابراهيم قرآن پاڪ جي 14 نمبر سورة آھي جنھن ۾ ست رڪوع ۽ 52 آيتون آهن.

سورت جي شروعات ”آلرٰ“ جي لفظ سان ٿئي ٿي. مڪي ۾ نبي ڪريم صلي الله عليه وسلم جي آخري وقت ۾ نازل ٿي. هن ۾ مجموعي طرح سان نبي ڪريم صلي الله عليه وسلم ۽ ٻين رسولن جي مخالفت ڪندڙن جو ذڪر ۽ حضرت ابراهيم عليه السلام جي دعا جو ذڪر پڻ ٿيل آهي. ان دعا ۾ حضرت اسماعيل جو ذڪر بہ آهي، جڏهن حضرت اسماعيل عليه السلام کي بيت الله جي ويجهو ريگستان ۾ ڇڏيو ويو هو. هن ۾ حضرت ابراهيم عليه السلام جي نسل مان نبوت جي شروعات جو ذڪر بہ ڪيو ويو آهي، ان ڪري هن سورة جو نالو سورة ابراهيم رکيو ويو آهي.

حوالا

Tags:

ابراهيماسماعيل عليہ السلامقرآنمحمدمڪو

🔥 Trending searches on Wiki سنڌي، سندھی ، सिन्ध:

ڳجهارتنظم12عسنڌ تي عربن جا حملايوروشياابڙو وڏ وڙواڱاروالوليد ابن عبد المالڪڀارتابخازياموزمبيقهٽلررومانوي تحريڪحسابي سراسرييونيسڪوملتانڏور (ادب)ام ڪلثوم (مصري ڳائڻي)آسٽريائي سلطنتپئٿاگورسانسائيڪلوپيڊياوياناانٽرنيٽ1970عآمريڪا جون گڏيل رياستونجرمن ٻوليڪرپشنلوھمرد1549عنيدرلينڊزجرمنيامام ابو حنيفهغلام حسين شاهه بخاريڪاليجراڄڌاني شھرشيرازپاڻيگوگللغاري (قبيلو)شيخ محمد عبداللهراجا چچسويڊنڪافي (شاعري)سئو ورهين جي جنگبرابر عالمي وقتجان ايف ڪينيڊيرياستڪنڙ ٻوليبڪرمي ڪئلينڊردودو سومرو ٻيونوڪيميڊيا فائونڊيشنرينگاڪنواري مينار (باڪو)ویب برائوزرجاندارميڪسم گورڪيعلي رضا سولنگييمن28 آڪٽوبرقدرتي رٻڙائٽم880عڪتب خانو🡆 More