بلاغت

بلاغت (Rhetoric) عربيءَ جي لفظ ”بليغ“ سان نڪتل آهي، جنھن جي معنيٰ آهي، ”پورو، ڪامل، موقعي مطابق“.

اصطلاحي معنيٰ موجب ”بلاغت شعر جي اُها خاصيت آهي، جنھن موجب، شعر ۾ موقعي مطابق موزون لفظن جي جڙاوت ٿيل هجي ۽ ان ۾ اهڙي تہ صفائي ۽ چٽائي هجي، جو پڙهندڙ جو ڌيان هڪدم اوڏانهن ڇڪجي وڃي.

حوالا

Tags:

شعر

🔥 Trending searches on Wiki سنڌي، سندھی ، सिन्ध:

1701عآرڪيئاجوائنٽ اسٽاڪ ڪمپنيمشاھدوممبئيڄانڀو1991عڏند ڪٿاانقلابعلم ڪيمياڪيريبئن سمنڊکيرائين واٽ ڪهڪشان12 نومبربراھمي گپتا لپي1853عتارو30 آگسٽبويريا5 ڊسمبرسرمائي-ڪنڌ ڀوريسنڌ ڏانهن ڌارين جي ڌموچولي بينڪترجموفزڪسلوڪ ادبپينھوناحمد سولنگيوڪيپيڊياهم جنس پرستاحساس برتريروسنيوناستنبول6 جنوريسرڻهنگري1831عذاتسجآرمينياروسي ٻوليمونھاڏو جماعراجا ڏاهرمڪوڇَتو ڪوريڏھ1200ع1965ع1946عبرابر عالمي وقتاوسلوتھراناتر آمريڪا1767عاياز جانيپيشوارسطواڳٺحديثسلهہجان ملٽنقطرديوان24 فيبروري🡆 More