Giovanni Boccaccio

A l'era fieul natural d'un banché fiorentin e a l'ha passà dij longh agn ëd formassion e dë studi ant ël sìrcol ëd litrà a la cort ëd Nàpoli.
A l'era amis ëd Francesco Petrarca e a l'ha mostrà grech a Firense. A l'ha passà la fin ëd soa vita an sò domini ëd Certaldo.

Euvre prinsipaj

• An lenga italian-a:
  • La caccia di Diana (1334)
  • Il Filostrato (1335)
  • Il Filocolo (1336-1339)
  • Teseida (1340-1341)
  • Ninfale d'Ameto (1341-1342)
  • L'amorosa visione (1342-1344)
  • Elegia di Madonna Fiammetta (1343-1344)
  • Ninfale fiesolano (1344-1346)
  • Il Decamerone (1348-1351)

Al moment ëd la granda epidemìa ëd pest dël 1348, set fomne e tre òm a chito Firense për trové n'abrì an campagna. A passo des di an quaranten-a, a balé, a fé festa e a contesse dle stòrie. As trata ëd fàule, d'alegorìe, d'anédot e ëd biografìe dròle, pijà da la tradission oral dël pòpol e dle cort o da dij manuscrit orientaj o fransèis. Costi tema tradissionaj a son arpijà an toscan. A na ven-o fòra sent conte ch'a smijo smon-e un tablò ogetiv e svicc ëd la vita e le costume toscan-e a cost'época, ch'a l'ha già dle caraterìstiche dj'inissi dl'Arnassensa.

• • Il Corbaccio (1354)
  • Trattatello in laude di Dante (1351-1373)
  • Esposizione sopra la Commedia di Dante (1373-1374)
  • Rime (1374)

• An lenga latin-a:
  • Bucolicum carmen (1349-1367)
  • Genealogia deorum gentilium (1350-1367)
  • De montibus, silvis, fontibus, lacubus, fluminibus, stagnis, seu paludibus et de nominibus maris liber (1355-1375)
  • De casibus virorum illustrium (1356-1373)
  • De claris mulieribus (1361-1362)