Alfredo D'andrade

Fin-a da masnà a l'era anteressà dal dissègn e la pitura. A quìndes agn sò pare a l'ha mandalo a Génoa, përchè Alfredo a amprendèissa ël mësté dël mërcandin, ma chiel a l'avìa pì car ocupesse d'art e a l'ha tacà a frequenté j'ambient artìstich e colturaj, an viagiand an vàire sità d'Euròpa.
Tramudasse an Piemont, a l'ha aderì a la scòla pitòrica 'd Ruvera e, antra j'àutri, a l'ha strenzù amicissia con ël pitor Carlo Pittara e ël poeta Giuseppe Giacosa: për chiel-sì a l'ha realisà la senografìa ëd La partìa a scach.
A l'ha ideà la ròca e borgh medievaj dël Valentin an ocasion dl'esposission dël 1884.

Dal 1884 a ancamin-a sò angagg ant ël setor ëd la restaurassion, apress che ël ministé dla pùblica anstrussion a l'avìa ancarialo ëd pronté na lista dij monument piemontèis ch'a l'avìo damanca ëd soen. Antra j'euvre dont a l'é ocupasse dle restaurassion a-i son ij castej ëd Véres e ëd Pavon.

Restà vidov dël 1913, a chita tuti ij sò ufissi e a part për un viage ant ël Delfinà. Vnù malavi a rintra a soa ca a Génoa anté ch'a meuir.
A l'é stàit sotrà ant ël campossanto ëd Pavon, davzin a soa fomna, e dël 1929 ij doi còrp a son ëstàit tramudà ant la capela 'd San Pé, andrinta a la sinta dël castel ëd Pavon.

A pòrto sò nòm

• Fondassion Alfredo d'Andrade