Sylvano Bussotti: Włoski kompozytor

1 października 1931 we Florencji, zm. 19 września 2021 w Mediolanie) – włoski kompozytor, malarz i reżyser.

Sylvano Bussotti

Sylvano Bussotti podczas koncertu we Florencji (w środku)
Data i miejsce urodzenia	1 października 1931 Florencja
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	19 września 2021 Mediolan
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor, malarz, reżyser
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

W latach 1940–1948 studiował w Conservatorio Luigi Cherubini we Florencji, gdzie uczył się teorii u Roberto Lupiego i gry na fortepianie u Luigiego Dallapiccoli. Później samodzielnie pogłębiał edukację muzyczną. Od 1957 do 1958 roku przebywał w Paryżu, gdzie uczył się prywatnie u Maxa Deutscha. W 1958 roku uczestniczył w Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie, gdzie poznał Johna Cage’a i Pierre’a Bouleza. Otrzymał nagrodę na festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w 1961, 1963 i 1965 roku. W latach 1963–1964 na zaproszenie Fundacji Rockefellera gościł w Stanach Zjednoczonych. W 1967 roku nagrodzony Premio all’Amelia na Biennale w Wenecji. Wykładał w konserwatorium w Mediolanie. Był dyrektorem weneckiego Teatro La Fenice.

Był komandorem francuskiego Orderu Sztuki i Literatury.

Poza muzyką zajmował się także malarstwem, jego grafiki i obrazy były prezentowane na wystawach w różnych krajach. Aktywny był również jako reżyser teatralny, występował jako aktor i recytator, projektował scenografię i kostiumy. Zrealizował autobiograficzny film Apology.

W muzyce Bussottiego widoczne są wpływy twórczości Antona Weberna i techniki serializmu, a później także Johna Cage’a. W swoich partyturach często stosował zapis graficzny o silnie zautonomizowanej strukturze, doprowadzając do dużej nieokreśloności formy i zdarzeń dźwiękowych, często jedynie symbolicznie sugerowanych. W późniejszym okresie wrócił do tradycyjnej notacji muzycznej, nie rezygnując jednak z różnych niekonwencjonalnych rozwiązań. Sztuki sceniczne Bussotiego stanowią mieszankę różnorodnych stylów i elementów, utrzymane są w klimacie nasyconym erotyką i mglistą, surrealistyczną symboliką. Autor sformułował koncepcję teatru totalnego, którego główną postacią jest on sam: jako twórca, realizator i zakamuflowany bohater.

Ze względu na swoje przeładowane erotyką i symboliką seksualną dzieła sceniczne Bussotti uważany był za twórcę kontrowersyjnego. W 1991 roku został zwolniony z posady dyrektora weneckiego Biennale, po tym jak zrealizował szereg skandalizujących przedstawień; w jednym z nich na scenie wystąpiła prostytutka.

(na podstawie materiałów źródłowych)