Działacz Robotniczy Stanisław Kunicki

6 czerwca 1861 w Tyflis, zm. 28 stycznia 1886 w Warszawie) – polski działacz socjalistyczny i rewolucyjny.

Stanisław Kunicki

Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1861 Tyflis
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1886 Warszawa
Przynależność polityczna	Socjalno-Rewolucyjna Partia „Proletariat”
Multimedia w Wiki Commons

Syn Czesława lekarza wojskowego. Brat Ryszarda Kunickiego i Zofii. Początkowo uczył się w domu, a następnie od 1871 w gimnazjum klasycznym w Tyflisie. Po przejściu ojca na emeryturę w 1878 rodzina przeniosła się do Warszawy. Kunicki pozostał jeszcze w Tyflisie do ukończenia gimnazjum w 1879, a następnie rozpoczął studia w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Sankt Petersburgu.

Przez kolegę z instytutu w 1880 został wprowadzony do rosyjskiej Narodnej Woli. W lipcu i sierpniu 1882 wraz ze Ludwikiem Waryńskim i Kazimierzem Puchewiczem współtworzyli program zakładanej partii Proletariat, od września 1883 do czerwca 1884 był członkiem jego Komitetu Centralnego. W lutym 1884 podczas zjazdu Narodnej Woli w Paryżu zawarł formalną umowę o współpracy tego ugrupowania z polskim Proletariatem, oznaczało to przejście z walk masowych do indywidualnych aktów terroru. Wiosną 1884 po fali aresztowań był inicjatorem stworzenia nowego składu Komitetu Centralnego. Współzałożyciel pism politycznych: „Walka Klas” i „Proletariat”. Zwolennik stosowania aktów terroru w polityce (metoda walki, którą poznał w „Narodnej Woli”). Aresztowany w 28 czerwca 1884 wraz z Piotrem Bardowskim i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. W procesie 29 proletariatczyków (1885) otrzymał wyrok śmierci, został stracony 28 stycznia 1886 na stokach Cytadeli.

• Aleksander Dębski, Stanisław Kunicki, www.archiwumlbc.w.interia.pl
• Michał Nowicki, Stanisław Kunicki w polskiej historiografii, www.komunizm.nazwa.pl, dostęp od ok. 23 lutego 2007 r.. komunizm.nazwa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-23)].