Petricz: Miasto w Bułgarii

Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 30 058 mieszkańców.

Petricz

Петрич

Herb Flaga
Państwo	Bułgaria
Obwód	Błagojewgrad
Gmina	Petricz
Kmet	Dimityr Bryczkow
Powierzchnia	80,421 km²
Wysokość	168 m n.p.m.
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość	30 058 506 os./km²
Nr kierunkowy	0745
Kod pocztowy	2850
Tablice rejestracyjne	Е
Położenie na mapie Bułgarii Petricz
41°23′43″N 23°12′25″E/41,395278 23,206944
Multimedia w Wiki Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Tereny Petricza zostały włączone do państwa bułgarskiego w 837 roku w wyniku wojny bułgarskiego chana Presjana przeciwko Cesarstwu Bizantyjskiemu. W późnośredniowiecznym okresie XII–XIV wieku Petricz stał się silną twierdzą – częścią systemu fortyfikacyjnego południowo-zachodniej Bułgarii. Świadczą o tym pozostałości średniowiecznej fortecy Gjaur kalesi, wokół której pierwotnie powstało miasto. Przynajmniej w XIII–XIV wieku miasto składało się z dwóch części – twierdzy, czyli tzw. ufortyfikowane centrum miasta i nieufortyfikowane zewnętrzne miasto, ale z połączonymi wieżami, arteriami wejściowymi i wyjściowymi. Miasto znalazło się pod panowaniem osmańskim po 1395 roku, kiedy to zostało włączone do sandżaku Kiustendił jako ośrodek niezależnej nahiji. W latach panowania osmańskiego Petricz zyskał muzułmański wygląd. Bułgarzy uciekli w głąb góry Ograżden, aby trzymać się z dala od arbitralności Turków. Osmański podróżnik Evliya Çelebi odwiedził Petricz w 1652 roku i poinformował, że miejscowość ma 240 niezbyt dobrze rozwiniętych domów z ogrodami; meczet, kaplicę i tylko jedną banię. Petricz znany jest przede wszystkim z produkcji rolnej: pszenicy, jęczmienia, żyta, owsa, bawełny, ryżu, tytoniu, owoców, wśród których ważne miejsce zajmują kasztany. W okresie bułgarskiego odrodzenia, wraz z rozwojem rzemiosła i handlu, miasto i jego ludność rosły. W 1845 r. miasto odwiedził rosyjski slawista Wiktor Grigorowicz, będąc w drodze ze Strumicy do Serres, w „Eseju o podróżach po europejskiej Turcji” napisał:

W 1857 r. dzięki pracy i funduszom całej chrześcijańskiej ludności miasta wybudowano pierwszą w mieście cerkiew, Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. W świątyni wprowadzono nabożeństwo w języku greckim, a na jej dziedzińcu otwarto grecką szkołę. W 1868 roku ukończono budowę pierwszej bułgarskiej cerkwi w mieście (Św. Mikołaja), która stała się centrum walk ludności bułgarskiej z grecką propagandą. Na mocy traktatu pokojowego z San Stefano z 1878 r. miasto weszło w granice wyzwolonej Bułgarii. W 1900 r. według statystyk Wasiła Kynczowa („Macedonia. Etnografia i statystyka”) miasto liczyło już 7190 osób, z czego 2450 Bułgarów, 4600 Turków, 40 Wołochów i 100 Cyganów. Podczas wojny bałkańskiej w październiku 1912 Petricz został wyzwolony przez czetę wojewody Nikoli Parapanowa. Sześćdziesiąt sześć osób z miasta wstąpiło w szeregi Wewnętrznej Macedońsko-Adrianopolskiej Organizacji Rewolucyjnej. W październiku 1925 roku, podczas grecko-bułgarskiego konfliktu granicznego, znanego jako incydent Petriczki, miasto zostało zbombardowane przez armię grecką. Mieszkańcy Petricza zdecydowanie oparli się siłom greckim i nie pozwolili na podbicie miasta.

W mieście znajdują się cerkwie:

• Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
• Cerkiew św. Mikołaja
• Cerkiew św. Jerzego
• Cerkiew św. Eliasza
• Cerkiew Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny

oraz:

• Monaster Petriczki

Do rejestru zabytków wpisane są:

• Obszar chroniony Bełasica
• Dom–muzeum Baby Wangi
• Pomnik Poległych dla Ojczyzny, poświęcony jest mieszkańcom, którzy zginęli podczas wojen bałkańskich (1912–1913)

Miejscowych Kukierów nazywa się Stanczinari. Ich obyczaje są kultywowane w czasie święta surwy, 1 stycznia. Impreza co roku przyciąga tysiące osób. Choć opiera się na lokalnych amatorach, impreza przyciąga coraz więcej gości z kraju i zagranicy. W ostatnich latach zauważono ciekawy trend – w zgrupowaniach wszystkich dzielnic znajdują się przedstawiciele innych grup etnicznych (głównie Cyganie), więc problem opozycji etnicznej, typowy dla poprzednich edycji imprezy, został bardzo rozsądnie wyeliminowany.

W mieście funkcjonuje klub piłkarski Bełasica Petricz, stworzony w 1920 roku.

Urodzeni

• Mita Aglikin (1869–1952) – bułgarski rewolucjonista
• Goran Angełow (1912–1994) – bułgarski polityk
• Iwan Angow (1882–1937) – bułgarski rewolucjonista
• Atanas Antikadżiew (1860–1956) – bułgarski handlarz, rewolucjonista
• Ilija Antonow (1888–?) – bułgarski polityk
• Iwan Antonow (1882–1928) – bułgarski rewolucjonista
• Wojmir Asenow (1939–2013) – bułgarski poeta
• Atanas Atanasow (1921–1975) – bułgarski partyzant
• Christo Bachtarliew (1985) – bułgarski piłkarz
• Michaił Bardew (1881–1908) – bułgarski rewolucjonista
• Cwetelina (1976) – bułgarska piosenkarka
• Stojan Cwetkow (1980) – bułgarski aktor
• Georgi Czaprazow (1950–2013) – bułgarski dyrygent
• Georgi Czaprazow – bułgarski rewolucjonista
• Szterju Dimitrow (1979) – bułgarski piłkarz
• Wioleta Donewa (1943) – bułgarska aktorka
• Ewtim Ewtimow (1933–2016) – bułgarski poeta
• Wenko Ewtimow (1955) – bułgarski poeta
• Boris Gaganełow (1941–2020) – bułgarski piłkarz
• Kirił Georgiew (1965) – bułgarski szachista
• Łazar Gjurow (1872–1931) – bułgarski rewolucjonista
• Dymityr Gonow (1933–2017) – bułgarski pisarz, dramaturg
• Boris Jaczew (1965) – bułgarski polityk
• Waleri Jakow (1958) – bułgarski dziennikarz
• Rumjana Kocewa (1954) – bułgarska piosenkarka
• Ilija Konew (1928–2009) – bułgarski profesor
• Iwan Konstatinow (1850–1917) – bułgarski artysta
• Dymityr Karadaliew (1971) – bułgarski piłkarz
• Katja Kirjanowa (1947) – bułgarska poetka
• Wera Kirowa (1940) – bułgarska primabalerina
• Krasimir Koczew (1974) – bułgarski zapaśnik
• Dymityr Kołarow (1937–2019) – bułgarski narodowy śpiewak
• Trajan Lalew (1930–2012) – bułgarski prawnik
• Anton Liczkow (1980) – bułgarski piłkarz
• Ilija Łukow (1974) – bułgarski narodowy śpiewak
• Ilija Manołow (1929–2019) – bułgarski muzykolog
• Toma Mitow (1882–1908) – bułgarski rewolucjonista
• Ewelina Nikołowa (1993) – bułgarska zapaśniczka
• Katja Paskalewa (1945–2002) – bułgarska aktorka
• Aleksa Polizoew (1933) – bułgarskia pisarka
• Micho Popow (1882–1965) – bułgarski polityk
• Petyr Sotirow (1958) – polski językoznawca poch. bułgarskiego
• Iwajło Stojanow (1981) – bułgarski sędzia piłkarski
• Wołodja Stojanow (1960) – bułgarski pieśniarz
• Janusz Stojczew (1875–1929) – bułgarski polityk
• Emił Szałamanow (1976) – bułgarski piłkarz
• Jordan Szopow (1930–2006) – bułgarski historyk
• Iwan Tasuszew (1883–1913) – bułgarski rewolucjonista
• Kirił Terziew (1983) – bułgarski zapaśnik
• Stojan Truszkow (1870–1913) – bułgarski rewolucjonista
• Dymityr Tudżarow (1954) – bułgarski komik
• Stojan Tyrnadżiew (1886–1908) – bułgarski rewolucjonista
• Wasił Wasilew (1915–2006) – bułgarski partyzant

Zmarli

• Wasił Dudakliew – bułgarski medyk
• Ace Iwanow (1880–1927) – bułgarski rewolucjonista
• Atanas Kalibacew (1886–1956) – bułgarski rewolucjonista
• Panajot Karamfiłowicz (1885–1921) – bułgarski rewolucjonista
• Donczo Łazarow (1878–1950) – bułgarski rewolucjonista
• Atanas Madżarow (1881–1935) – bułgarski wojownik
• Dymityr Maznejkow (1926–2011) – bułgarski agronom, polityk
• Dymityr Pandeliew (1927–1995) – bułgarski dramaturg
• Micho Popow (1882–1965) – bułgarski polityk
• Dawid Proew (1884–1971) – bułgarski rewolucjonista
• Christo Razbojnikow (1881–1925) – bułgarski rewolucjonista
• Iwam Telatinow (1871–1930) – bułgarski rewolucjonista
• Angeł Wylew (1909–1967) – bułgarski polityk
• Georgi Wyndew (1890–1942) – bułgarski rewolucjonista

Związani

• Dimityr Byczwarow (1915–2011) – bułgarski lotnik, pułkownik
• Goce Diwlew (1907–1939) – bułgarski komunista
• Nadka Gołczewa (1952) – bułgarski koszykarka
• Dymityr Gusztarow (1876–1903) – bułgarski rewolucjonista
• Nikoła Parapanow (1874–1937) – bułgarski major
• Pandelija Stojanow (1900–1983) – bułgarski rewolucjonista
• Todor Stojanow (1888–1975) – bułgarski rewolucjonista
• Ognjan Stojkow (1960–1989) – bułgarski alpinista
• Wanga (1911–1996) – bułgarska jasnowidzka

•   Istra, Rosja
•   Seres, Grecja
•   Strumica, Macedonia Północna
•   Mioveni, Rumunia

• Oficjalna strona internetowa