Narodowe Muzeum Archeologiczne W Atenach: Muzeum archeologiczne (Ateny, Grecja)

Jest największym muzeum w Grecji oraz jednym z ważniejszych na świecie.

Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Państwo	Grecja
Miejscowość	Ateny
Data założenia	1829
Zakres zbiorów	sztuka grecka od czasów prehistorycznych do późnego antyku
Wielkość zbiorów	ponad 20 tys.
Powierzchnia ekspozycji	ponad 8 tys. m²
Położenie na mapie Aten Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach
Położenie na mapie Grecji Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach
37°59′21″N 23°43′57″E/37,989167 23,732500
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

Pierwsze narodowe muzeum archeologiczne w Grecji zostało założone przez premiera Grecji Joanisa Kapodistriasa na Eginie w 1829. W kolejnych latach zbiory archeologiczne były przenoszone do różnych sal wystawowych aż do roku 1858, kiedy to został ogłoszony międzynarodowy konkurs na lokalizację i opracowanie koncepcji architektonicznej nowego muzeum.

Budowa obecnego muzeum rozpoczęła się w 1866 roku i została zakończona w 1889. Sfinansowano ją ze środków rządu greckiego, Greckiego Towarzystwa Archeologicznego i społeczeństwa Myken. Głównymi darczyńcami byli: Eleni Tositsa (przekazanie gruntów pod budowę muzeum) oraz Demetrios i Nikolaos Vernardakis z Petersburga, którzy wsparli budowę finansowo.

Początkowo muzeum nosiło nazwę Muzeum Centralne. Nazwa została zmieniona na obecną w 1881 roku przez premiera Grecji Charilaosa Trikupisa. Podczas II wojny światowej muzeum zamknięto, zaś eksponaty umieszczono w opieczętowanych skrzyniach i zakopano w celu uniknięcia ich zniszczenia i grabieży. W 1945 zbiory ponownie udostępniono.

W południowym skrzydle mieści się muzeum epigrafii z najbogatszą na świecie kolekcją inskrypcji. Muzeum inskrypcji rozbudowano w latach 1953-1960 według projektu Patroklosa Karantinosa.

Muzeum jest podzielone na działy:

• prehistoria (neolit, kultura cykladzka, kultura mykeńska)
• rzeźba (od epoki archaicznej VIII w. p.n.e. aż po hellenistyczną, III i II w p.n.e.)
• ceramika (od stylu geometrycznego IX w. p.n.e. do końca IV w. n.e.)
• odkrycia z Santorynu
• metalurgia
• sztuka starożytnego Egiptu
• starożytny Bliski Wschód
• osobny dział z eksponatami związanymi z wrakiem z Antykithiry, z oddzielną salą, poświęconą oryginałowi, modelom i multimedialnym prezentacjom mechanizmu zegara z Antykithiry
• Samodzielne mniejsze zbiory obejmują przedmioty z brązu, biżuterię oraz freski z wyspy Tira, które powstały pod silnym wpływem minojskim.