Józef Borgosz: Oficer Wojska Polskiego

23 października 1928 w Targanicach, zm. 1997) – polski filozof i wojskowy, płk WP.

Józef Borgosz

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	23 października 1928 Targanice
Data śmierci	1997
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	Wojskowa Akademia Polityczna
Odznaczenia

Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego (1957). Doktor nauk humanistycznych od 1965 r., dr habilitowany 1972, profesor nadzwyczajny 1978. Wieloletni pracownik naukowy Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie: asystent, starszy asystent, adiunkt (1953-1971), docent 1972-1978, profesor, kierownik Katedry Filozofii (1978-1990). Członek kolegium i zastępca redaktora naczelnego Dialectics and Humanism (od 1975 r.), z-ca redaktora naczelnego Studiów Filozoficznych (od 1976 r.), członek Komitetu ds. Badań nad Pokojem przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk (od 1985 r.), członek Rady Naukowej Instytutu Filozofii i Socjologii PAN (od 1973 r.), uczestnik Światowych Kongresów Filozoficznych (XV w Warszawie w 1973, XVI w Düsseldorfie w 1978, XVII w Montrealu w 1983).

Członek PZPR 1951-1990, członek Komisji Ideologicznej KC PZPR (1969-1980), członek Komisji Filozoficznej KC PZPR (1969-1986).

W 1983 jako konsultant SB był współtwórcą (z prof. Szewczukiem) strategii manipulacji śledztwem w sprawie śmiertelnego pobicia Grzegorza Przemyka, doradzając m.in. „przerzucenie winy na kolegów chłopca, jego matkę, sanitariuszy” oraz wersję, zgodnie z którą okrzyki bólu wydawane przez Przemyka podczas bicia na komisariacie były „okrzykami karate” wydawanymi przez niego „pod wpływem alkoholu i narkotyków”.

• Tomasz z Akwinu (1962, wydanie rosyjskie 1967);
• Koncepcja tomistycznej filozofii historii u Jacques Maritaina (1963);
• Egzystencjalizm (1968);
• Historia polskiej myśli społecznej (1968);
• Herbert Marcuse i filozofia trzeciej siły (1972);
• Klasyczna filozofia niemiecka (V wyd. 1976);
• Wybrane zagadnienia z historii filozofii starożytnej i średniowiecznej (VII wyd. 1976);
• Historia filozofii nowożytnej (Renesans i wiek XVII) (VI wyd. 1978);
• Główne kierunki współczesnej filozofii niemarksistowskiej (IV wyd. 1977, VI wyd. 1982);
• Drogi i bezdroża filozofii pokoju (od Homera do Jana Pawła II) (1989).

• nagroda resortowa MON 1978
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Tytuł i odznaka Zasłużony Nauczyciel PRL

• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 115