Hełm Hsat

 

 

 

 

Hełmy HSAT zostały wprowadzone na wyposażenie sił alianckich w czasie II wojny światowej. Pierwszy HSAT Mk I został wyprodukowany w 1941 roku. Początkowo produkowany był przez Briggs Motor Bodies w Dagenham. Te wczesne hełmy „P Type” liczyły tylko od 500 do 1000 sztuk. Typ P zawiera niemagnetyczną skorupę ze stali manganowej z gumowaną obręczą i podszewką z wewnętrzną wyściółką podobną do niemieckiej konstrukcji M36/40.

Chrzest bojowy prototyp hełmu przeszedł w lutym 1942 roku podczas rajdu na Bruneval. W 1944 roku wprowadzono nowy wzór hełmu, który przeznaczony był dla wojsk pancernych zwany potocznie „hełmem pancerno-motorowym”^{[potrzebny przypis]}. Po 1945 roku wyprodukowane hełmy zostały przekazane do krajów Commonwealth, używane były aż do czasów wojny o Falklandy.

Hełmy występują w trzech odmianach Mk I, Mk II, Mk III.

 

Hełmy HSAT znalazły się m.in. na wyposażeniu 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej oraz 2 Batalionu Komandosów Zmotoryzowanych.

Hełmów HSAT używały armie wielu krajów m.in.: Belgii, Indii, Kanady, Pakistanu, Polski, Rodezji, Wielkiej Brytanii.

• Jacek Kijak: Hełmy Wojska Polskiego 1917–1991. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1993. ISBN 83-11-07997-8.brak strony w książce

Zobacz multimedia związane z tematem: Hełm HSAT

• World War II British Airborne na arnhemjim.blogspot.com