Eustachy Antoni Heleniusz Iwanowski herbu Łodzia (ur.
1813 w Chałamigródku, zm. 7 lipca 1903 tamże) – polski historyk.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Herb Łodzia |
Syn Dezyderego Erazma Iwanowskiego herbu Łodzia (1780–1844), marszałka żytomierskiego i Klary Chojeckiej (1780–1826), córki Jana Nepomucena Chojeckiego (1748–1817), posła na Sejm Czteroletni.
Był jednym z ostatnich wychowanków Liceum Krzemienieckiego przed jego rozwiązaniem po powstaniu listopadowym. Początkowo gospodarował w swoim majątku ziemskim. Napisał szereg prac i opowiadań z dziejów Rusi Południowej pod pseudonimem Heleniusza w Krakowie. Dzięki znajomości stosunków na Wołyniu, Podolu i Ukrainie opisy, dotyczące przeszłości tych ziem, mają dużą wartość historyczną. Mając prawie 40 lat wydał w Paryżu w 1852 pamiątkę z odbytej pielgrzymki do Częstochowy w roku 1848. W 1863 odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej.
Do przyjaciół Iwanowskiego należeli Edward Rulikowski oraz Aleksander Karol Groza, który ostatnich pięć lat swojego życia przemieszkał w jego rezydencji w Chałaimgródku.
Pochowany w pobliżu kościoła św. Klary w Chałamigródku zachował się kamienny pomnik z napisem:
Eustachy-Antoni Heleniusz Iwanowski, ostatni herbu „Łodzia”, † 24.VI.1903 w Chałaimgródku przez lat 90.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Eustachy Iwanowski, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.