Enrico Berlinguer (MAF ) (ⓘposłuchaj wymowy) (ur.
25 maja 1922 w Sassari, zm. 11 czerwca 1984 w Padwie) – polityk włoski. Od 1972 do śmierci przywódca Włoskiej Partii Komunistycznej (WPK).
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł do Izby Deputowanych | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Poseł do Parlamentu Europejskiego | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
W czasie II wojny światowej walczył w ruchu oporu. Do WPK wstąpił w 1943. W 1972 został wybrany na sekretarza generalnego WPK. Krytyk radzieckiej polityki, sprzeciwiał się interwencji ZSRR podczas praskiej wiosny oraz wojnie w Afganistanie. Był zwolennikiem samodzielności zachodnioeuropejskich partii w ruchu komunistycznym. Współtwórca eurokomunizmu i koncepcji włoskiego „historycznego kompromisu”, czyli współpracy komunistów z chadekami.
W latach 1979–1984 był posłem do Parlamentu Europejskiego.
Zmarł w Padwie 11 czerwca 1984 roku, pochowany na Cmentarzu Flamińskim w Rzymie.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Enrico Berlinguer, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.