Charles Ghankay Taylor (ur.
28 stycznia 1948 w Arthington koło Monrovii) – polityk liberyjski, były prezydent i dyktator Liberii, pierwszy przywódca państwa afrykańskiego skazany przez międzynarodowy trybunał za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości. Urząd sprawował w okresie od 2 sierpnia 1997 do 11 sierpnia 2003.
Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1948 |
---|---|
22. Prezydent Liberii | |
Okres | od 2 sierpnia 1997 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Pochodzi z rodziny amerykańskich Liberyjczyków, potomków uwolnionych niewolników amerykańskich, którzy po powrocie do Afryki w 1847 utworzyli niepodległe państwo. Matka pochodziła z miejscowego plemienia Gola .
Urodził się w Arthington. W latach 70. XX wieku studiował ekonomię na Bentley College w Waltham. Do kraju powrócił po zamachu stanu dokonanym przez Samuela Doe’a, by stanąć na czele ministerstwa finansów Liberii.
W 1983 oskarżony o defraudację miliona dolarów uciekł do USA, gdzie został aresztowany. Po krótkim pobycie w amerykańskim więzieniu Plymouth w stanie Massachusetts uciekł na wolność. Po tym doświadczeniu powrócił do rodzimego kraju, by rozpocząć wojnę domową i odnieść sukces militarny.
W 1997 w wysoce niedemokratycznych wyborach został wybrany na prezydenta Liberii. W czasie jego rządów Liberia z jednego z najzamożniejszych krajów afrykańskich stała się państwem biednym, w którym zapanował chaos, grabież i bezprawie. Stolica kraju, Monrovia, została zrujnowana, a ludność pozbawiona energii elektrycznej, wody i poczucia bezpieczeństwa. Przez kraj przetaczały się zbrojne bandy, grabiące, gwałcące i mordujące obywateli, działające, według oskarżycieli Taylora, pod cichym przyzwoleniem czerpiącego prywatne zyski z grabieży prezydenta.
W marcu 2003 roku Sąd Specjalny dla Sierra Leone oskarżył Taylora o handel bronią i podsycanie rebelii w sąsiednich krajach. W Liberii manifestujące od 2002 roku kobiety, zrzeszone w społecznym ruchu Masowa Akcja Kobiet Liberii na rzecz Pokoju (Women of Liberia Mass Action for Peace) doprowadziły do spotkania z Taylorem (kwiecień 2003) i wymogły na nim obietnicę podjęcia rozmów pokojowych z walczącymi stronami. Pod wpływem presji międzynarodowej do Liberii przyleciał Olusẹgun Ọbasanjọ, prezydent Nigerii, który osobiście namawiał Taylora do ustąpienia. Taylor wziął udział w pierwszych rozmowach pokojowych w czerwcu 2003 roku, po czym udał się wraz z Ọbasanjọ do Nigerii, gdzie otrzymał azyl polityczny.
W roku 2006, ulegając żądaniom prezydent Liberii Ellen Johnson-Sirleaf i naciskom USA, Nigeria ogłosiła, że cofa azyl polityczny dla Taylora, co umożliwiło jego aresztowanie przez liberyjski rząd. 28 marca 2006 Taylor zniknął ze swojej luksusowej rezydencji w Calabar, a 29 marca 2006 został aresztowany w Gamboru-Ngala. 20 czerwca 2006 przewieziono go do Hagi i postawiono przed Sądem Specjalnym dla Sierra Leone. 30 maja 2012 roku został skazany na 50 lat więzienia za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne, których dopuścił się podczas wojny domowej w Sierra Leone (m.in. ludobójstwo, okrucieństwo wobec ludności cywilnej, praktykowanie niewolnictwa, przymusowe wcielanie do wojska dzieci).
This article uses material from the Wikipedia Polski article Charles Taylor (polityk), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.