Cedric Gibbons, właśc.
Austin Cedric Gibbons (ur. 23 marca 1893 w Dublinie, zm. 26 lipca 1960 w Los Angeles) – amerykański scenograf filmowy pochodzenia irlandzkiego. Był także członkiem założycielem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. W 1928 zaprojektował statuetkę Oscara – głównej nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej.
Imię i nazwisko | Austin Cedric Gibbons |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Lata aktywności | 1919–1956 |
W latach 1917-1956 uczestniczył w tworzeniu przeszło 1500 filmów, pracując od 1924 jako dyrektor artystyczny w wytwórni MGM. 39 razy był nominowany do Oscara za najlepszą scenografię, 11 razy zdobywał tę nagrodę.
Był synem architekta, miał brata scenarzystę Eliota. Dwie jego żony były aktorkami – Dolores del Río (rozwód w 1941) i Hazel Brooks.
Rok | Rezultat | Kategoria | Za film | Inni nominowani do tej nagrody |
---|---|---|---|---|
1957 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Między linami ringu (1956) | Malcolm Brown, Edwin B. Willis, F. Keogh Gleason |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Pasja życia (1956) | Hans Peters, E. Preston Ames, Edwin B. Willis, F. Keogh Gleason | |
1956 | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Szkolna dżungla (1955) | Randall Duell, Edwin B. Willis, Henry Grace | |
Jutro będę płakać (1955) | Malcolm Brown, Edwin B. Willis, Hugh Hunt | |||
1955 | Rada nadzorcza (1954) | Edward C. Carfagno, Edwin B. Willis, Emile Kuri | ||
Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Brigadoon (1954) | E. Preston Ames, Edwin B. Willis, F. Keogh Gleason | ||
1954 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Juliusz Cezar (1953) | Edward C. Carfagno, Edwin B. Willis, Hugh Hunt |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Lili (1953) | Paul Groesse, Edwin B. Willis, Arthur Krams | |
Historia trzech miłości (1953) | E. Preston Ames, Edward C. Carfagno, Gabriel Scognamillo, Edwin B. Willis, F. Keogh Gleason, Arthur Krams, Jack D. Moore | |||
Młoda Bess (1953) | Urie McCleary, Edwin B. Willis, Jack D. Moore | |||
1953 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Piękny i zły (1952) | Edward C. Carfagno, Edwin B. Willis, F. Keogh Gleason |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Wesoła wdowa (1952) | Paul Groesse, Edwin B. Willis, Arthur Krams | |
1952 | Wygrana | Amerykanin w Paryżu (1951) | E. Preston Ames, Edwin B. Willis, F. Keogh Gleason | |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Too Young to Kiss (1951) | Paul Groesse, Edwin B. Willis, Jack D. Moore | |
Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Quo Vadis (1951) | William A. Horning, Edward C. Carfagno, Hugh Hunt | ||
1951 | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | The Red Danube (1949) | Hans Peters, Edwin B. Willis, Hugh Hunt | |
Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Rekord Annie (1950) | Paul Groesse, Edwin B. Willis, Richard Pefferle | ||
1950 | Wygrana | Małe kobietki (1949) | Paul Groesse, Edwin B. Willis, Jack D. Moore | |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Pani Bovary (1949) | Jack Martin Smith, Edwin B. Willis, Richard Pefferle | |
1947 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Roczniak (1946) | Paul Groesse, Edwin B. Willis |
1946 | Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Portret Doriana Graya (1945) | Hans Peters, Edwin B. Willis, John Bonar, Hugh Hunt |
Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Wielka wygrana (1944) | Urie McCleary, Edwin B. Willis, Mildred Griffiths | ||
1945 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Gasnący płomień (1944) | William Ferrari, Edwin B. Willis, Paul Huldschinsky |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Kismet (1944) | Daniel B. Cathcart, Edwin B. Willis, Richard Pefferle | |
1944 | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Curie-Skłodowska (1943) | Paul Groesse, Edwin B. Willis, Hugh Hunt | |
Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Thousands Cheer (1943) | Daniel B. Cathcart, Edwin B. Willis, Jacques Mersereau | ||
1943 | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Zagubione dni (1942) | Randall Duell, Edwin B. Willis, Jack D. Moore | |
1942 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Kwiaty pokryte kurzem (1941) | Urie McCleary, Edwin B. Willis |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Kiedy kobiety się spotykają (1941) | Randall Duell, Edwin B. Willis | |
1941 | Wygrana | Najlepsza scenografia – filmy czarno-białe | Duma i uprzedzenie (1940) | Paul Groesse |
Nominacja | Najlepsza scenografia – filmy kolorowe | Bitter Sweet (1940) | John S. Detlie | |
1940 | Najlepsza scenografia | Czarnoksiężnik z Oz (1939) | William A. Horning | |
1939 | Maria Antonina (1938) | |||
1938 | Pani Walewska (1937) | William A. Horning | ||
1937 | Król kobiet (1936) | Eddie Imazu, Edwin B. Willis | ||
Romeo i Julia (1936) | Fredric Hope, Edwin B. Willis | |||
1935 | Wygrana | Wesoła wdówka (1934) | Fredric Hope | |
1934 | Nominacja | Kiedy kobiety się spotykają (1933) | ||
1930 | Wygrana | Mosty San Luis Rey (1929) |
This article uses material from the Wikipedia Polski article Cedric Gibbons, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.