Bitwa Nad Horseshoe Bend

Technicznie można ją także uznać za epizod wojny brytyjsko-amerykańskiej 1812 roku.

Bitwa nad Horseshoe Bend

wódz Menawa
Czas	27 marca 1814
Miejsce	nad zakolem rzeki (ang. Horseshoe Bend) Tallapoosa koło Alexander City
Terytorium	Alabama, Stany Zjednoczone
Wynik	amerykańskie zwycięstwo
Strony konfliktu
plemię Indian, Krików Górnych (ang. Upper Creek), zwanych też Red Sticks (Czerwone Kije) Stany Zjednoczone i sojusznicy: Krikowie Dolni (ang. Lower Creek) i Czirokezi (ang. Cherokee)
Dowódcy
Czerwony Orzeł, William Weatherford (zw. Czerwony Orzeł, ang. Red Eagle), Menawa Andrew Jackson
Siły
1000 2000 żołnierzy 1 000 Indian z plemion Krików Dolnych (ang. Lower Creek) i Czirokezów (ang. Cherokee)
Straty
550 do 800 zabitych (Indianie) 78 zabitych
Położenie na mapie Alabamy miejsce bitwy
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
32°58′56″N 85°44′07″W/32,982222 -85,735278

W marcu 1814 generał Andrew Jackson, przyszły prezydent USA, zmobilizował milicję z Tennessee i połączywszy ją z oddziałami zawodowymi oraz wsparty indiańskimi sojusznikami, wyruszył na czele 3 tysięcy ludzi na kampanię przeciw Indianom z plemienia Upper Creek (Krików Górnych). Niepokoje wśród Upper Creek zbiegły się z wojną brytyjsko-amerykańską 1812 roku i prawdopodobnie były spowodowane brytyjską dywersją. Oddział Jacksona spotkał się z Indianami Upper Creek nad Horseshoe Bend (Zakolem Podkowy na rzece Tallapoosa), gdzie Indianie zbudowali barykadę. Wkrótce, otoczeni przez przeważające siły amerykańskie, zostali odcięci na półwyspie. W bitwie, która przekształciła się w masakrę, zginęło od 550 do 800 wojowników Upper Creek (liczba waha się w zależności od źródeł). Zwycięstwo nad Indianami przysporzyło Jacksonowi wielkiej popularności, którą wykorzystał w czasie starań o prezydenturę.