1757–1759 Anna Piotrowna: Wielka księżna Rosji

20 grudnia 1757, zm. 16 marca 1759) – wielka księżna rosyjska z dynastii Holstein-Gottorp-Romanow, córka Piotra III i Katarzyny II Wielkiej.

Anna Piotrowna

wielka księżna rosyjska
Dynastia	Romanowowie
Data urodzenia	20 grudnia 1757
Data śmierci	16 marca 1759
Ojciec	Piotr III Romanow
Matka	Katarzyna II Wielka
Rodzeństwo	Paweł I Romanow
Odznaczenia

Anna urodziła się 9 grudnia 1757 r. jako córka ówczesnego następcy tronu Rosji, wielkiego księcia Piotra i jego żony Katarzyny. Ze strony ojca była prawnuczką cara Piotra I Wielkiego. Jej starszym bratem był Paweł, przyszły cesarz Rosji.

Istnieją spekulacje, zgodnie z którymi Anna miała urodzić się z romansu jej matki z polskim arystokratą, Stanisławem Augustem Poniatowskim. Poniatowski przybył do Petersburga w 1755 r. jako prywatny sekretarz brytyjskiego ambasadora, Charlesa Hanbury’ego Williamsa. Po paru miesiącach zaczął się romans wielkiej księżnej i Stanisława. W lipcu 1756 r. został odesłany do Polski na polecenie polskiego dworu królewskiego. Pół roku później powrócił do dwór w Petersburgu jako przedstawiciel elektora saskiego i króla Polski Augusta III.

Wiosną 1757 r. Katarzyna była w ciąży. Na wieść o ciąży żony wielki książę wyraził zdziwienie, jednak nie przystał na propozycję Katarzyny w postaci złożenia przysięgi, jakoby nie współżyli ze sobą. Piotr zamierzał oddać tę sprawę pod obrady Tajnej Kancelarii, jednak ostatecznie nie zdecydował się na to.

Poród przebiegł sprawnie, a dziewczynkę nazwano na cześć siostry cesarzowej Elżbiety a matki Piotra, zmarłej w 1728 r. Anny. Katarzynie odmówiono prawa wyboru imienia dla córki. Tuż po chrzcinach Anny jej rodzice otrzymali po 60 tysięcy rubli.

Przy chrzcie 28 grudnia 1757 roku i mianowaniu na wielką księżną została odznaczona Orderem Świętej Katarzyny 1 stopnia.

Anna została odebrana Katarzynie tuż po narodzinach; przebywała w pokoju dziecięcym przy apartamentach cesarzowej. Nie była przedmiotem zainteresowania ani ojca, ani matki, a także domniemanego biologicznego ojca Stanisława Poniatowskiego. Była chorowita od urodzenia. Zmarła w 1759 r. W jej pogrzebie uczestniczyła cesarzowa Elżbieta i Katarzyna, jednakże wielka księżna przemilczała tę śmierć w swoich pamiętnikach.

Michaił Łomonosow z okazji narodzin Anny Piotrowny skomponował odę dedykowaną cesarzowej Elżbiecie.

• Экстракт из протокола учрежденной при дворе Ее Императорского Величества конференции от 10-го марта 1759-го года. О погребении великой княжны Анны Петровны // Русский архив, 1892. — Кн. 1. — Вып. 2. — С. 262—263. memoirs.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-18)]. (ros.).