Agnieszka Katsuko Sasagawa

Agnes Katsuko Sasagawa, znana również jako siostra Sasagawa (jap. シスター笹川) (ur. 28 maja 1931) – japońska zakonnica i wizjonerka, która była świadkiem Objawień Maryjnych objawień maryjnych w Akicie w Japonii w latach 1973–1981^{[potrzebny przypis]}.

Urodziła się w rodzinie buddyjskiej jako wcześniak i zawsze miała poważne problemy zdrowotne. W wieku 19 lat została sparaliżowana podczas nieudanej operacji. Przez kolejnych 16 lat przeszła wiele bezskutecznych zabiegów operacyjnych w różnych szpitalach. W klinice w Myōkō spotkała katolicką pielęgniarkę, której przykład skłonił Katsuko do przyjęcia chrztu. Następnie Katsuko wstąpiła do Zakonu Niepokalanego Serca Maryi w Nagasaki przyjmując imię zakonne Agnieszka. W 1969 na zaproszenie biskupa Johna Shojiro Ito przeniosła się do Zakonu Służebnic Eucharystii, gdzie m.in. uczyła katechizmu. Na początku 1973 całkowicie straciła słuch^{[potrzebny przypis]}.

W maju 1973 przeniosła się do klasztoru Służebnic Eucharystii w Akicie. Tam w okresie od 12 czerwca 1973 do 15 września 1981 była świadkiem wielu objawień, podczas których Matka Boża miała przekazać jej swoje polecenia oraz obietnicę uzdrowienia. Uważana za cudowną drewniana figura Matki Bożej z Akity, która jakoby wówczas mówiła, krwawiła i płakała, co zarejestrowała m.in. japońska telewizja, i jest do dzisiaj obiektem kultu w klasztorze. Siostra Agnieszka otrzymała stygmat na dłoni, miała też wizje aniołów, przekazujących jej m.in. treść modlitwy, która potem okazała się identyczna z modlitwą przekazaną podczas objawień fatimskich. Siostra Agnieszka miała też wizje atakujących ją diabłów, cierpiała również z powodu niedowiarstwa i sceptycyzmu wobec jej przekazów. Tak jak zapowiedziano jej w objawieniach, została całkowicie uzdrowiona z głuchoty. Do Akity pielgrzymowali katolicy z całego świata^{[potrzebny przypis]}.

Z uwagi na rosnącą popularność objawień i akitiańskiego sanktuarium, biskup Jan Shojiro Ito z diecezji Niigaty zwrócił się o ekspertyzę do hiszpańskiego jezuity Garcii Evangelisty posługującego wówczas w Tokio, który po przybyciu do Akity próbował podważyć autentyczność objawień, powołując się na pseudonaukową teorię ektoplazmy. Siostrze Sasagawie zarzucił chorobę psychiczną, a wobec innych zakonnic w klasztorze stosował zastraszanie i szantaż. Wskutek tych działań siostrę Sasagawę przeniesiono do innego klasztoru i zakazano wypowiadania się na temat objawień. Po dwóch latach komisja o. Evangelisty wydała oświadczenie o braku znamion zdarzenia nadprzyrodzonego w Akicie, jednak nigdy nie opublikowała wyników swoich badań. Biskup Jan Shojiro Ito odwołał się od tej decyzji do Stolicy Apostolskiej, gdzie sekretarz Kongregacji Nauki Wiary abp Jean Jérôme Hamer poinformował go, że ostateczną instancją w sprawie badania objawień jest zawsze biskup miejsca. Ito powołał więc własną komisję, która w kwietniu 1984 roku potwierdziła autentyczność objawień w Akicie oraz zezwoliła na lokalny kult Matki Bożej z Akity w diecezji Niigaty^{[potrzebny przypis]}.

W 1983 roku Koreanka Theresa Chun, będąca w terminalnym stadium nowotworu mózgu, została w klasztorze w Akicie w niewytłumaczalny sposób całkowicie wyleczona z choroby^{[potrzebny przypis]}.

W 2013 papież Franciszek wybrał sanktuarium w Akicie, jako jedno z dziesięciu na całym świecie, do specjalnego włączenia się w ogólnoświatowe czuwanie modlitewne związane z Rokiem Wiary.