Sesl

Es wärd awwa aach im Forschd vawand - es mehrschd ä wäng greeßa - fär die Äschd abzhaache.

Die Sesle wärn said viele Joahunnade benidzd un kumme in viele Variande voa. Mär därf se awwa ned vawegsle midde 'smeaschd ebbes greeßare un gonz onnaschda geboochne Sächsel, welles vunde Sichle heakimmd. Sesle wärn aa ned schaarf gschmieded, sunnan gschliffe: dän schdedich abnämmende Radius griehd mär ned sauwa gnuch ghämmad. des hääßd awwa ned, doßde Rohling ned is voagschmiededworn. In Isdrije, wos des aa gäbd, is ofd de Händla aach de Produzend: doo wärd de Rohling när ausnärem Blech erausgschnidde un õõgschliffe - des dääd unsan Ooschbrich wohl ned so gonz genieje.

Obwohl in Form un Mdrial obdimal ändwiggld, wärd es Sesl said mindeschtends de Midd vum 20gschte Joahunnerd nimmi gnumme weil daßs Reweschere gäbd un die wern ach kaam noch verwend, wail inzwische alles vollaudomadisch gehe dud.

Wie alle Messa sin aach die Winzamessa in Woibaugebiede zu heraldische Ehre kumme, mär konn när laida ned imma unnaschaide, ob daß des jezad Sischl, Sesl, Sächsl orra Hippe soi soll... - wobai die Hippe jo je noo Gejnd bis zu närre Sense geje konn.

•  
  Wappe vun Laudenbach an de Bergstroß
•  
  Wappen vun Stockheim in Württebersch
•  
  Wappen vun Talheim bei Heilbronn
•  
  Wappen vun Worms-Heppenheim