หริมันทิรสาหิบ

หริมันทิรสาหิบ हरिमन्दिर साहिब
ภาพวิหารภายนอก
ศาสนา
ศาสนา	ศาสนาซิกข์
ที่ตั้ง
ที่ตั้ง	เมืองอมฤตสระ รัฐปัญจาบ ประเทศอินเดีย
ที่ตั้งในปัญจาบ แสดงแผนที่รัฐปัญจาบ หริมันทิรสาหิบ (ประเทศอินเดีย) แสดงแผนที่ประเทศอินเดีย
พิกัดภูมิศาสตร์	31°37′12″N 74°52′37″E / 31.62000°N 74.87694°E / 31.62000; 74.87694
สถาปัตยกรรม
ผู้ก่อตั้ง	คุรุอรชุน
เริ่มก่อตั้ง	ค.ศ. 1589 (อาคาร) ค.ศ. 1604 (นำคัมภีร์ อาทิครันถ์ มาประดิษฐาน)
เว็บไซต์
เว็บไซต์ทางการของคณะกรรมการวิหาร

วิหารนั้นสร้างขึ้นท่ามกลางสระน้ำอมฤตซึ่งสร้างโดยคุรุรามทาสในปี ค.ศ. 1577 ต่อมา คุรุอรชุน คุรุศาสดาองค์ที่ 5 ตามความเชื่อของซิกข์ได้ทรงรับสั่งให้ซาอี มีอัน มีร์ (Sai Mian Mir) ผู้เป็นปีร์ (pir) ชาวมุสลิมแห่ง ละฮอร์ วางศิลาฤกษ์ในปี ค.ศ. 1589 ต่อมาในปี ค.ศ. 1604 คุรุอรชุนได้ประดิษฐานพระมหาคัมภีร์ อาทิครันถ์ (ซึ่งต่อมาเรียกว่า พระมหาคัมถีร์คุรุครันถสาหิพ) และประทานชื่อให้กับวิหารนี้ว่า อัถ สัถ ติรัถ (Ath Sath Tirath) ซึ่งแปลโดยตรงว่าสถานที่แห่ง 68 การแสงบุญอันศักดิ์สิทธิ์ ("shrine of 68 pilgrimages") วิหารนั้นได้รับการสร้างใหม่อย่างต่อเนื่อง เนื่องด้วยความศักดิ์สิทธิ์และความเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวซิกข์ จึงถูกทำลายอย่างต่อเนื่องทั้งจากกองทัพมุสลิมของอาณาจักรในอัฟกานิสถานและจากจักรวรรดิโมกุล เช่น การบุกทำลายของพระเจ้าอะห์เมด ชาห์ ดูร์รานี (Ahmad Shah Durrani) ในปี ค.ศ. 1757 และอีกครั้งในปี ค.ศ. 1762 มหาราชา รณชีต สิงห์ ผู้ก่อตั้งจักรวรรดิซิกข์ ได้ทรงบูรณะวิหารใหม่ครั้งใหญ่โดยประดับด้วยหินอ่อนและทองแดงในปี ค.ศ. 1809 และประดับภายนอกด้วยทองคำเปลวในปี ค.ศ. 1830 ทำให้วิหารแห่งนี้ได้รับชื่อว่าเป็น "วิหารทองคำ" นับแต่นั้นมา

•  
  หริมันทิรสาหิบ
•  
  ทางเข้าหลักของวิหาร
•  
  ภาพปริทัศน์ของอาคารหลัก
•  
  ทางเหนือของประตูทางเข้า
•  
  ทางเข้าวัด
•  
  ภาพเงาสะท้อนในสระน้ำ
•  
  ธงขาลสา
•  
  ประตูทิศตะวันออก